Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 136/10
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie z powództwa wzajemnego M. W.
przeciwko Bankowi P.(...) S.A. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 listopada 2010 r.,
zażalenia powoda wzajemnego na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 29 lipca
2010 r., sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 29 lipca 2010 r. odrzucił skargę kasacyjną
powoda wzajemnego od wyroku tego Sądu z dnia 6 maja 2009 r., sygn. akt VI ACa (…),
z uwagi na to, że skarga ta nie została opłacona (art. 3986
§ 2 k.p.c.). Sąd Apelacyjny
wskazał przy tym, że pełnomocnik powoda wzajemnego nie opłacił skargi mimo
doręczenia mu zarządzenia wzywającego do dokonania tej czynności w wyznaczonym
terminie.
W zażaleniu powód wzajemny wniósł o uchylenie powyższego postanowienia,
podnosząc zarzuty naruszenia art. 96 pkt 10 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.; dalej: „u.k.s.c.”), art.
2
3986
§ 2 k.p.c. oraz art. 2 w związku z art. 45 Konstytucji i art. 6 Konwencji o ochronie
praw człowieka i podstawowych wolności. W uzasadnieniu wskazał, że nie miał
obowiązku opłacenia skargi kasacyjnej, gdyż postanowieniem z dnia 23 października
2006 r. został zwolniony od kosztów sądowych w całości przez Sąd Okręgowy w W.,
rozpoznający sprawę w pierwszej instancji.
Z ostrożności procesowej skarżący wniósł zgłosił jednocześnie wniosek o
zwolnienie go od opłaty kasacyjnej w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Podniesione w nim zarzuty oparte
zostały na założeniu, że skoro skarżący uzyskał zwolnienie od kosztów sądowych w
całości już w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji, to zwolnienie to rozciąga
się również na postępowanie kasacyjne. Zapatrywanie to jest jednak błędne. Kwestię tę
wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 5 czerwca 2008 r. III
CZP 142/07 (OSNC 2008, nr 11, poz. 122) stwierdzając, że zwolnienie strony od
kosztów sądowych w sprawie, przyznane w postępowaniu przed sądem powszechnym
nie obejmuje postępowania kasacyjnego. Wezwanie pełnomocnika powoda
wzajemnego do opłacenia skargi kasacyjnej było zatem działaniem prawidłowym, gdyż
po uchyleniu art. 1302
§ 3 k.p.c., tj. z dniem 1 lipca 2010 r., w razie wniesienia tego
środka zaskarżenia podlegającego opłacie stałej lub stosunkowej przez adwokata lub
radcę prawnego, zastosowanie ma art. 130 § 1 k.p.c. (zob. mającą moc zasady prawnej
uchwałę Sądu Najwyższego w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 czerwca 2010 r., II
UZP 4/10, Biul. SN 2010, nr 6, poz. 18). Wbrew odmiennemu poglądowi skarżącego,
Sąd Apelacyjny nie naruszył art. 96 pkt 10 u.k.s.c., jako że zakres przyznanego
skarżącemu przez Sąd pierwszej instancji zwolnienia od kosztów sądowych nie
obejmował postępowania kasacyjnego.
W świetle przytoczonej argumentacji, za bezzasadne należy uznać zarzuty
naruszenia art. 2 w związku z art. 45 Konstytucji oraz art. 6 Konwencji o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności, których słuszności skarżący upatrywał w
nieprzedstawieniu do tej pory skargi kasacyjnej, wniesionej we wrześniu 2010 r., Sądowi
Najwyższemu.
Zgodnie z art. 3966
§ 2 k.p.c., sąd drugiej instancji zobligowany jest skargę
kasacyjną odrzucić, m.in. w przypadku, gdy – jak w rozpoznawanej sprawie - nie została
ona opłacona. Zarzut bezpodstawnego zastosowania tego przepisu jest zatem
oczywiście chybiony.
3
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.

I CZ 136/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia