III SO 3/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III SO 3/10
POSTANOWIENIE
Dnia 22 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Kwaśniewski
SSN Romualda Spyt
w sprawie z wniosku G. P.
o wykładnię wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2007 r.
w sprawie III KRS 6/06
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 listopada 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 13 stycznia 2010 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
G. P. wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego z 14 stycznia
2010 r., którym odmówiono dokonania wykładni wyroku Sądu Najwyższego z 10
stycznia 2007 r. w sprawie o sygn. akt III KRS 6/06. Domagała się w nim uchylenia
zaskarżonego postanowienia i dokonanie wykładni wyroku Sądu Najwyższego z 10
stycznia 2007 r., III KRS 6/06 zgodnie ze złożonym wcześniej wnioskiem,
ewentualnie przekazania sprawy właściwemu składowi orzekającemu (art. 395 § 2
k.p.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zażalenie należało odrzucić. Żaden przepis nie przewiduje możliwości
zaskarżania postanowień Sądu Najwyższego. Zażalenie nie przysługuje więc, ani
na postanowienie Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi kasacyjnej
(postanowienia SN z 28 września 2004 r., II UZ 39/04 i z 15 listopada 2004 r., II UO
3/04), ani oddalającego skargę kasacyjną (postanowienie SN z 5 grudnia 2007 r., II
UZ 36/07). Zażalenie nie przysługuje więc również na postanowienie Sądu
Najwyższego wydane w sprawie z 14 stycznia 2010 r. Kodeks postępowania
cywilnego wyczerpująco reguluje dopuszczalność poszczególnych środków
odwoławczych lub zaskarżenia. Ich wniesienie jest więc możliwe, gdy przepis
dopuszcza oznaczony środek odwoławczy lub zaskarżenia (postanowienie SN z 3
marca 2010 r., III SO 1/10).
Brak środków odwoławczych od orzeczeń Sądu Najwyższego wynika także z
ustrojowego usytuowania tego Sądu jako naczelnego organu sądowego
sprawującego nadzór nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania
(art. 183 Konstytucji RP oraz art. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie
Najwyższym, Dz.U. Nr 240, poz. 2052). W każdej procedurze musi występować
najwyższy organ procesowy, którego orzeczenia są ostateczne. Takim organem w
polskim postępowaniu cywilnym jest Sąd Najwyższy (postanowienie SN z 14 lipca
2000, II UZ 82/00).
Z powyższych przyczyn zażalenie zostało odrzucone, na podstawie 3941
§ 3
oraz art. 39821
w związku z art. 373 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Kwaśniewski
SSN Romualda Spyt
w sprawie z wniosku G. P.
o wykładnię wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2007 r.
w sprawie III KRS 6/06
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 listopada 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 13 stycznia 2010 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
G. P. wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego z 14 stycznia
2010 r., którym odmówiono dokonania wykładni wyroku Sądu Najwyższego z 10
stycznia 2007 r. w sprawie o sygn. akt III KRS 6/06. Domagała się w nim uchylenia
zaskarżonego postanowienia i dokonanie wykładni wyroku Sądu Najwyższego z 10
stycznia 2007 r., III KRS 6/06 zgodnie ze złożonym wcześniej wnioskiem,
ewentualnie przekazania sprawy właściwemu składowi orzekającemu (art. 395 § 2
k.p.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zażalenie należało odrzucić. Żaden przepis nie przewiduje możliwości
zaskarżania postanowień Sądu Najwyższego. Zażalenie nie przysługuje więc, ani
na postanowienie Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi kasacyjnej
(postanowienia SN z 28 września 2004 r., II UZ 39/04 i z 15 listopada 2004 r., II UO
3/04), ani oddalającego skargę kasacyjną (postanowienie SN z 5 grudnia 2007 r., II
UZ 36/07). Zażalenie nie przysługuje więc również na postanowienie Sądu
Najwyższego wydane w sprawie z 14 stycznia 2010 r. Kodeks postępowania
cywilnego wyczerpująco reguluje dopuszczalność poszczególnych środków
odwoławczych lub zaskarżenia. Ich wniesienie jest więc możliwe, gdy przepis
dopuszcza oznaczony środek odwoławczy lub zaskarżenia (postanowienie SN z 3
marca 2010 r., III SO 1/10).
Brak środków odwoławczych od orzeczeń Sądu Najwyższego wynika także z
ustrojowego usytuowania tego Sądu jako naczelnego organu sądowego
sprawującego nadzór nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania
(art. 183 Konstytucji RP oraz art. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie
Najwyższym, Dz.U. Nr 240, poz. 2052). W każdej procedurze musi występować
najwyższy organ procesowy, którego orzeczenia są ostateczne. Takim organem w
polskim postępowaniu cywilnym jest Sąd Najwyższy (postanowienie SN z 14 lipca
2000, II UZ 82/00).
Z powyższych przyczyn zażalenie zostało odrzucone, na podstawie 3941
§ 3
oraz art. 39821
w związku z art. 373 k.p.c.