Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 48/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko S. F.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 grudnia 2010 r.,
na skutek skargi pozwanego
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 15 października 2008 r., sygn. akt II Ca (…) [(WSC (…)],
odrzuca skargę i oddala wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania
wywołanego wniesieniem skargi.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 października 2008 r. Sąd Okręgowy w K., rozpoznając
sprawę z powództwa J. M. przeciwko S. F. o zapłatę, oddalił apelację pozwanego od
wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 10 maja 2007 r.
Pozwany S. F. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia od wyroku Sądu Okręgowego w K. podnosząc, że poniósł
szkodę w postaci „powstania tytułu wykonawczego opiewającego na kwotę 6 100 zł,
który stwierdza, że pozwany jest dłużnikiem, a więc po stronie pasywów występuje w
majątku pozwanego kwota 6 100 zł wraz z odsetkami i kosztami postępowania”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c., skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje wtedy,
gdy przez wydanie prawomocnego wyroku niezgodnego z prawem stronie wyrządzona
została szkoda. Z tego powodu wśród tzw. konstrukcyjnych wymagań skargi
przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c.), który oznacza złożenie przez skarżącego w skardze oświadczenia, że szkoda
wystąpiła, ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru.
Pojęcie szkody nie zostało w art. 4241
§ 1 k.p.c. zdefiniowane; przyjmuje się, że
może nią być zarówno szkoda majątkowa, jak i niemajątkowa (por. np. postanowienia
Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2007 r., IV CNP 192/07, nie publ., oraz z dnia 19
marca 2008 r., III CNP 10/08, OSNC-ZD 2009, nr A, poz. 3). Należy przyjąć,
uwzględniwszy przede wszystkim charakter oraz cele skargi unormowanej w
wymienionym przepisie, że szkodą o charakterze majątkowym jest każdy uszczerbek w
majątku poszkodowanego, musi on mieć jednak charakter rzeczywisty, nie hipotetyczny,
spodziewany lub „odłożony” w czasie. Wskazywane przez skarżącego „pasywa” w jego
majątku, wynikające z tytułu wykonawczego, tj. tytułu egzekucyjnego, którym jest
zaskarżony wyrok, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, nie stanowią szkody w
rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c.; ta szkoda, uzasadniająca odpowiedzialność państwa,
powstanie – oczywiście po spełnieniu pozostałych przesłanek jej wystąpienia – dopiero
po wykonaniu tytułu, czyli po „wyjściu” z majątku skarżącego kwoty, na którą opiewa
tytuł wykonawczy.
W związku z tym należy przyjąć, że nie została spełniona przesłanka
przewidziana w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., a zatem skarga podlega odrzuceniu jako
niedopuszczalna. Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Wniosek powoda o zasądzenie kosztów został oddalony jako spóźniony
(por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2002 r., IV CKN 1071/00, OSNC 2003,
nr 9, poz. 120, oraz z dnia 4 września 2002 r., I CKN 926/00, „Izba Cywilna” 2003, nr 10,
s. 48). Idąc śladem tych orzeczeń, należy przyjąć, że pismo wniesione po terminie
wskazanym w art. 3987
§ 1 w związku z art. 42412
k.p.c. nie wywołuje skutków
odpowiedzi na skargę w zakresie kosztów postępowania wywołanego skargą, w związku
z czym wniosek o zasądzenie kosztów tego postępowania, zawarty w piśmie określo-
nym jako „odpowiedź na skargę”, złożonym po upływie tego terminu, nie może być
uwzględniony.

III CNP 48/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia