Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III PZ 9/10
POSTANOWIENIE
Dnia 5 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Halina Kiryło
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa J. C.
przeciwko Z. AUTO Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Siedlcach
o zadośćuczynienie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 stycznia 2011 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 8 października 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 października 2010 r., Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy
Ubezpieczeń Społecznych odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku tego Sądu
z dnia 1 czerwca 2010 r. W ocenie Sądu powód wezwany do usunięcia braków
skargi w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia, uzupełnił te braki jedynie w
zakresie dołączenia dwóch brakujących odpisów skargi oraz wniosku o przyjęcie jej
do rozpoznania; pismo procesowe powoda uzupełniające skargę nadal jednak nie
zawierało uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania.
2
Powód w zażaleniu na to postanowienie wniósł o jego uchylenie wskazując,
że w piśmie uzupełniającym braki skargi zawarty był wniosek o przyjęcie i
rozpoznanie skargi kasacyjnej jako uzasadnionej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 2 k.p.c. niezależnie od wymagań wskazanych w art.
3984
§ 1 i 3 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek o przyjęcie do
rozpoznania i jego uzasadnienie. Stosownie do treści art. 3989
§ 1 k.p.c. skarżący
powinien wskazać, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów albo, że zachodzi nieważność
postępowania lub że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Obowiązek
określony w art. 3984
§ 2 k.p.c. powinien mieć charakter odrębnego wywodu
przedstawiającego argumentację uzasadniającą przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania. Słusznie Sąd Apelacyjny przyjął, że nie został on wypełniony przez
powoda, który w tym zakresie ograniczył się jedynie do stwierdzenia: „wnoszę o
rozpoznanie skargi kasacyjnej jako w pełni zasadnej”, co nie tylko nie pokrywa się z
żadną z ustawowych okoliczności przemawiających za przyjęciem jej do
rozpoznania (art. 3989
§ 1 k.p.c.) - w szczególności nie oznacza wskazania, że
skarga jest oczywiście uzasadniona – ale nie stanowi również nawet namiastki
uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania. Wniosek powoda nie
został dopełniony o żadne argumenty go popierające, wyraża on jedynie
przekonanie jego autora o jego zasadności.
Tym samym należy uznać, że Sąd Apelacyjny miał podstawy do odrzucenia
skargi kasacyjnej powoda, a tym samym zażalenie jest bezzasadne.
Z tych względów na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c. orzeczono, jak w sentencji.