III CZ 69/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-05-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 69/10
POSTANOWIENIE
Dnia 13 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa K. D.
przeciwko A. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 stycznia 2011 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 października 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 13 października 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
skargę kasacyjną pozwanego A. K. jako niedopuszczalną z mocy ustawy oraz
oddalił jego wniosek o zwolnienie od opłaty od skargi kasacyjnej. Skargę kasacyjną
wniesiono od postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 28 czerwca 2010 r.
oddalającego zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego – Sądu
Gospodarczego z dnia 9 lutego 2010 r. w przedmiocie odrzucenia zarzutów
pozwanego od nakazu zapłaty z dnia 12 sierpnia 2009 r.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił obrazę przepisu art.
3981
§ 1 k.p.c. Podniósł, że wniesienie zarzutów od nakazu zapłaty stanowi dla
pozwanego pierwszy przejaw aktywności w ramach postępowania sądowego,
a zatem zaskarżone postanowienie można traktować jako postanowienie
w przedmiocie odrzucenia pozwu, albo jako prawomocne orzeczenie kończące
postępowanie równorzędne z wyrokiem, od których, na podstawie art. 3981
§ 1
k.p.c. przysługuje skarga kasacyjna.
Wniósł o zmianę postanowienia przez przyjęcie do rozpoznania skargi
kasacyjnej lub jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
Sądowi Apelacyjnemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Możliwość zaskarżenia orzeczenia sądowego w postępowaniu cywilnym nie
została pozostawiona uznaniu stron, wniesienie określonego środka zaskarżenia
jest możliwe wówczas tylko, gdy przepisy Kodeksy postępowania cywilnego
wyraźnie dopuszczają go do określonego rodzaju orzeczeń. Skarga kasacyjna jest
nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, który ma zastosowanie tylko do orzeczeń
o największym znaczeniu procesowym. Poza orzeczeniami merytorycznymi co do
istoty sprawy należą do nich określone w art. 3981
§ 1 k.p.c. postanowienia
w przedmiocie odrzucenia pozwu lub umorzenia postępowania kończące
postępowanie w sprawie.
3
Trafna jest ocena Sadu Apelacyjnego, że postanowienie oddalające
zażalenie pozwanego na postanowienie o odrzuceniu zarzutów od nakazu zapłaty
nie należy do żadnej z kategorii wymienionych orzeczeń. Bez znaczenia dla
dopuszczalności wniesionej przez pozwanego skargi kasacyjnej jest w świetle
powyższego podnoszony w zażaleniu wzgląd na podobieństwo zaskarżonego
postanowienia do innych orzeczeń, od których przysługuje skarga kasacyjna.
Możliwość zaskarżenia zażaleniem postanowienia sądu pierwszej instancji
o odrzuceniu zarzutów od nakazu zapłaty realizuje określoną w art. 176 ust. 1
Konstytucji zasadę co najmniej dwuinstancyjności postępowania sądowego.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy oddalił nieuzasadnione
z powyższych przyczyn zażalenie (art. 394 § 1 i 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 13 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa K. D.
przeciwko A. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 stycznia 2011 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 października 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 13 października 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
skargę kasacyjną pozwanego A. K. jako niedopuszczalną z mocy ustawy oraz
oddalił jego wniosek o zwolnienie od opłaty od skargi kasacyjnej. Skargę kasacyjną
wniesiono od postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 28 czerwca 2010 r.
oddalającego zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego – Sądu
Gospodarczego z dnia 9 lutego 2010 r. w przedmiocie odrzucenia zarzutów
pozwanego od nakazu zapłaty z dnia 12 sierpnia 2009 r.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił obrazę przepisu art.
3981
§ 1 k.p.c. Podniósł, że wniesienie zarzutów od nakazu zapłaty stanowi dla
pozwanego pierwszy przejaw aktywności w ramach postępowania sądowego,
a zatem zaskarżone postanowienie można traktować jako postanowienie
w przedmiocie odrzucenia pozwu, albo jako prawomocne orzeczenie kończące
postępowanie równorzędne z wyrokiem, od których, na podstawie art. 3981
§ 1
k.p.c. przysługuje skarga kasacyjna.
Wniósł o zmianę postanowienia przez przyjęcie do rozpoznania skargi
kasacyjnej lub jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
Sądowi Apelacyjnemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Możliwość zaskarżenia orzeczenia sądowego w postępowaniu cywilnym nie
została pozostawiona uznaniu stron, wniesienie określonego środka zaskarżenia
jest możliwe wówczas tylko, gdy przepisy Kodeksy postępowania cywilnego
wyraźnie dopuszczają go do określonego rodzaju orzeczeń. Skarga kasacyjna jest
nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, który ma zastosowanie tylko do orzeczeń
o największym znaczeniu procesowym. Poza orzeczeniami merytorycznymi co do
istoty sprawy należą do nich określone w art. 3981
§ 1 k.p.c. postanowienia
w przedmiocie odrzucenia pozwu lub umorzenia postępowania kończące
postępowanie w sprawie.
3
Trafna jest ocena Sadu Apelacyjnego, że postanowienie oddalające
zażalenie pozwanego na postanowienie o odrzuceniu zarzutów od nakazu zapłaty
nie należy do żadnej z kategorii wymienionych orzeczeń. Bez znaczenia dla
dopuszczalności wniesionej przez pozwanego skargi kasacyjnej jest w świetle
powyższego podnoszony w zażaleniu wzgląd na podobieństwo zaskarżonego
postanowienia do innych orzeczeń, od których przysługuje skarga kasacyjna.
Możliwość zaskarżenia zażaleniem postanowienia sądu pierwszej instancji
o odrzuceniu zarzutów od nakazu zapłaty realizuje określoną w art. 176 ust. 1
Konstytucji zasadę co najmniej dwuinstancyjności postępowania sądowego.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy oddalił nieuzasadnione
z powyższych przyczyn zażalenie (art. 394 § 1 i 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.).