Sygn. akt II UZ 40/10
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku M. C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o wysokość emerytury pomostowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 26 stycznia 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 25 sierpnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny – Wydział III Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2010 r. odrzucił skargę kasacyjną
wnioskodawcy M. C. od wyroku tego Sądu z dnia 20 kwietnia 2010 r. oddalającego
jego apelację od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych z dnia 4 listopada 2009 r., oddalającego odwołanie wnioskodawcy od
decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 sierpnia 2009 r., przyznającej
mu emeryturę pomostową od dnia 11 lipca 2009 r. do dnia poprzedzającego
osiągnięcie przez niego 65 lat.
W uzasadnieniu Sąd Apelacyjny stwierdził, że rozpoznawana sprawa nie jest
sprawą o przyznanie emerytury, ale o jej wysokość, a zatem dopuszczalność
2
wniesienia skargi kasacyjnej zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia. Ta zaś, na
wezwanie Sądu do podania wartości przedmiotu zaskarżenia oraz sposobu jego
obliczenia, została określona przez pełnomocnika strony na kwotę 1.268,64 zł, czyli
niższą niż 10.000 zł, co uzasadniało odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art.
3986
§ 2 k.p.c.
W zażaleniu wnioskodawca zaskarżył to postanowienie i domagał się jego
zmiany przez przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Wprawdzie w odwołaniu
od decyzji organu rentowego zaskarżono sposób wyliczenia emerytury oraz
nieprzyznanie ekwiwalentu za deputat węglowy, a w skardze kasacyjnej podano, że
odnosi się ona do wysokości emerytury pomostowej, to jednak wymieniony zakres
zaskarżenia dotyczy w rzeczywistości nieprzyznania emerytury pomostowej.
Nieprzydzielenie w decyzji o przyznaniu emerytury pomostowej ekwiwalentu za
deputat węglowy, należnego skarżącemu na podstawie art. 74 ustawy z dnia 8
września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa
państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz.U. z 2000 Nr 84, poz. 948 ze zm.),
który stanowi integralny składnik emerytury pomostowej, oznacza „przyznanie
należności w niepełnym kształcie i nie można jej wówczas traktować jako emerytury
pomostowej”. Zmiana wysokości emerytury jest zatem skutkiem jej wadliwego
przyznania i dlatego skarga kasacyjna powinna zostać przyjęta do rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest uzasadnione i dlatego zostało oddalone.
Zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w
sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w których wartość
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże w
sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga kasacyjna przysługuje
niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o
wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia
społecznego. Sprawy te mają charakter majątkowy, przy czym tylko dla spraw
wymienionych w zdaniu drugim art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest
dopuszczalna bez względu na wartość przedmiotu.
Wbrew twierdzeniom zażalenia sprawa, w której wnioskodawca wniósł
skargę kasacyjną nie była sprawą o przyznanie emerytury, gdyż zaskarżoną
3
decyzją organ rentowy przyznał mu emeryturę pomostową na podstawie art. 4
ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz.
1656). Spór dotyczył wyłącznie wysokości tej emerytury, bo w odwołaniu od
kontestowanej decyzji wnoszący zażalenie nie kwestionował samego prawa do
tego świadczenia, lecz jedynie jego wysokość, utrzymując, że organ rentowy
bezpodstawnie nie przyznał mu deputatu węglowego, który wpływa na wysokość
emerytury. Sprawy, w których ubezpieczeni kwestionują różne elementy składowe
emerytury, np. podstawę wymiaru, staż ubezpieczeniowy, kwotę bazową czy
przeliczniki, zamierzając do zwiększenia tego świadczenia są sprawami o
wysokość emerytury, a nie o jej przyznanie. Jeżeli prawo do emerytury nie jest
kwestionowane w postępowaniu sądowym, w którym chodzi o wysokość tego
świadczenia, to o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu
zaskarżenia określona w art. 3982
§ 1 k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 11 kwietnia 2006 r., II UZ 1/06, niepublikowane). Ta zaś została określona
przez wnoszącego zażalenie na kwotę 1.268,64 zł, czyli niższą niż 10.000 zł, a
zatem nie sięgała ustawowej granicy dopuszczalności skargi kasacyjnej, która
została prawidłowo odrzucona na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. w związku z art.
3982
§ 1 zdanie pierwsze k.p.c. Oznacza to, że sporne zagadnienie prawne
przysługiwania deputatu węglowego do emerytury pomostowej nie może być
rozpoznane w postępowaniu kasacyjnym z uwagi na przedmiotową
niedopuszczalność skargi kasacyjnej, co nie pozbawia skarżącego możliwości
wykorzystania do tego celu innego nadzwyczajnego środka zaskarżenia
prawomocnego orzeczenia sądowego.
W takich okolicznościach sprawy Sąd Najwyższy oddalił zażalenie z mocy
art. 39814
i art. 3941
§ 3 k.p.c.