Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 101/10
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie ze skargi J. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w […]
z dnia 27 października 2009 r., wydanego
w sprawie ze skargi J. J.
przy udziale Skarbu Państwa - Prezesa Sądu Rejonowego […] o naruszenie prawa
strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej
zwłoki
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 28 stycznia 2011 r.,
1. odrzuca skargę i nie obciąża J. J. kosztami
postępowania,
2. oddala wniosek radcy prawnego K. L. o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 27 października 2009 r. Sąd Okręgowy oddalił
skargę J. J. o naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.
Od tego postanowienia ustanowiony z urzędu pełnomocnik J. J. wniósł
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W dnia 25 września 2010 r. wskutek wejścia w życie ustawy z dnia 22 lipca
2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037, dalej: „ustawa nowelizująca”)
zmienił się stan prawny dotyczący skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 4241
§ 1 k.p.c.
można żądać stwierdzenia niezgodności z prawem jedynie prawomocnego wyroku
kończącego postępowanie w sprawie. Jeśli chodzi o inne prawomocne orzeczenia
– od których skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem nie przysługuje –
odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie takiego orzeczenia
niezgodnie z prawem można, w myśl art. 4241b
k.p.c., domagać się bez
uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu
ze skargi.
W ustawie nowelizującej Kodeks postępowania cywilnego nie ma przepisu
nakazującego stosowanie dotychczasowych przepisów do skarg o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, wniesionych przed zmianą
stanu prawnego. To oznacza, że skarga dłużnika o stwierdzenie niezgodności
z prawem przytoczonego wyżej prawomocnego postanowienia, choć wniesiona
w dniu 10 sierpnia 2010 r., podlegała jako niedopuszczalna odrzuceniu.
Niezależnie od tego należy przypomnieć, że przed wejściem w życie ustawy
nowelizującej w orzecznictwie przyjmowano, że postanowienie w przedmiocie
skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki nie podlega zaskarżeniu skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
(por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 3/05,
3
OSNC 2006, nr 2, poz. 39, i z dnia 16 stycznia 2009 r., V CO 65/08, nie publ., oraz
uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 kwietnia 2008 r., SK
77/06, OTK-A 2008, nr 3, poz. 39).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 4248
§ 1 i 102 k.p.c.). Wniosek o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego J. J. z urzędu
podlegał oddaleniu, ponieważ nie zawiera oświadczenia, że żądane koszty nie
zostały zapłacone w całości lub w części (por. postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 14 października 1998 r., II CKN 687/98, OSNC 1999, nr 3, poz. 63).
jz