III CSK 296/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 296/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa Jana L.
przeciwko Skarbowi Państwa-Prokuraturze Okręgowej w N. i
Komendantowi Wojewódzkiemu Policji w K.
o ochroną dóbr osobistych i zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 lutego 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 16
kwietnia 2010 r.,
odrzuca skargę kasacyjną w części dotyczącej orzeczenia
o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu,
a w pozostałym zakresie odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania i przyznaje adwokatowi T. P. (Kancelaria
Adwokacka w N.) od Skarbu Państwa (Sąd Apelacyjny ) kwotę
3600 zł (trzy tysiące sześćset zł) z należnym podatkiem od
towarów i usług.
2
Uzasadnienie
Powód Jan L. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
16 kwietnia 2010 r., podnosząc jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie jej do
rozpoznania występującą w sprawie problematykę „naruszenia dóbr osobistych, do
których należy prawo do ochrony prawnej przy wykonywaniu czynności z zakresu
władzy publicznej” oraz kwestię „ścisłego przestrzegania przez władzę sądowniczą
przepisów stanowionych przez władzę wykonawczą na mocy uprawnień
udzielonych przez władzę ustawodawczą odnośnie przyznawania należności
zgodnie z taryfą”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Sąd Najwyższy
wielokrotnie wyjaśniał, że uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania powinno odnosić się do przewidzianych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
przesłanek przedsądu.
Tymczasem skarżący w skardze powołał się na okoliczności, które nie
zostały przez ustawodawcę wymienione jako uzasadniające przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania, co w oczywisty sposób nie spełnia wymagań
przewidzianych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
Należy także zauważyć, że druga z powołanych w skardze
okoliczności wskazuje na zaskarżenie rozstrzygnięcia o kosztach procesu, które
nie jest orzeczeniem, od którego przysługuje skarga kasacyjna (art. 3981
§ 1 k.p.c.)
i z tego względu skarga w tym zakresie podlegała odrzuceniu na podstawie art.
3986
§ 3 k.p.c.
Z tych względów, Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
3
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie § 6 pkt 7 w związku
z § 13 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U.
z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa Jana L.
przeciwko Skarbowi Państwa-Prokuraturze Okręgowej w N. i
Komendantowi Wojewódzkiemu Policji w K.
o ochroną dóbr osobistych i zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 lutego 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 16
kwietnia 2010 r.,
odrzuca skargę kasacyjną w części dotyczącej orzeczenia
o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu,
a w pozostałym zakresie odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania i przyznaje adwokatowi T. P. (Kancelaria
Adwokacka w N.) od Skarbu Państwa (Sąd Apelacyjny ) kwotę
3600 zł (trzy tysiące sześćset zł) z należnym podatkiem od
towarów i usług.
2
Uzasadnienie
Powód Jan L. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
16 kwietnia 2010 r., podnosząc jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie jej do
rozpoznania występującą w sprawie problematykę „naruszenia dóbr osobistych, do
których należy prawo do ochrony prawnej przy wykonywaniu czynności z zakresu
władzy publicznej” oraz kwestię „ścisłego przestrzegania przez władzę sądowniczą
przepisów stanowionych przez władzę wykonawczą na mocy uprawnień
udzielonych przez władzę ustawodawczą odnośnie przyznawania należności
zgodnie z taryfą”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Sąd Najwyższy
wielokrotnie wyjaśniał, że uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania powinno odnosić się do przewidzianych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
przesłanek przedsądu.
Tymczasem skarżący w skardze powołał się na okoliczności, które nie
zostały przez ustawodawcę wymienione jako uzasadniające przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania, co w oczywisty sposób nie spełnia wymagań
przewidzianych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
Należy także zauważyć, że druga z powołanych w skardze
okoliczności wskazuje na zaskarżenie rozstrzygnięcia o kosztach procesu, które
nie jest orzeczeniem, od którego przysługuje skarga kasacyjna (art. 3981
§ 1 k.p.c.)
i z tego względu skarga w tym zakresie podlegała odrzuceniu na podstawie art.
3986
§ 3 k.p.c.
Z tych względów, Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
3
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie § 6 pkt 7 w związku
z § 13 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U.
z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).