Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SK 43/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kwaśniewski
w sprawie z powództwa E. Operator Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
z udziałem Józefa L.
o zgłoszenie zastrzeżeń do odmowy przyłączenia do sieci elektroenergetycznej ,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 9 lutego 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 maja 2010 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
2. zasądza od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz
strony powodowej kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt) tytułem
zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 2 czerwca 2008 r., Nr [...], Prezes Urzędu Regulacji
Energetyki – na podstawie art. 7 ust. 9 w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10
kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm.)
zgłosił zastrzeżenia do odmowy przyłączenia do sieci elektroenergetycznej przez
powoda – E. Operator Spółkę z o.o. w P., na warunkach taryfowych (przy
zastosowaniu stawek przewidzianych w taryfie dla energii elektrycznej E. Operator
2
Spółka z o.o.), budynku mieszkalnego znajdującego się na działce nr 555 położonej
w miejscowości G., gmina Z. należącego do zainteresowanego Józefa L.
Od tej decyzji powód wniósł odwołanie.
Wyrokiem z dnia 28 września 2009 r. Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony
Konkurencji i Konsumentów oddalił odwołanie.
Powyższy wyrok Sądu Okręgowego zaskarżyła apelacją strona powodowa.
Wyrokiem z dnia 14 maja 2010 r. Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1
k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchylił decyzję Prezesa URE z
dnia 2 czerwca 2008 r., Nr [...] (pkt I); rozstrzygnął o kosztach postępowania za
obie instancje (pkt II).
W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku Sądu Apelacyjnego pozwany
Prezes URE zarzucił naruszenie następujących przepisów postępowania: art. 382
k.p.c.; art. 316 § 1 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. oraz art. 47953
§ 2 k.p.c.
We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazano, że w
sprawie występuje istotne zagadnienie prawne „dotyczące zasadności uchylania
przez Sąd Apelacyjny niezakwestionowanych pod względem merytorycznym
decyzji Prezesa URE na skutek zmiany stanu prawnego w toku postępowania
międzyinstancyjnego. Na gruncie przedmiotowej sprawy Prezes URE, w oparciu o
ustalony w toku postępowania administracyjnego stan faktyczny oraz mając na
względzie stan prawny istniejący w momencie wydania decyzji z dnia 2 czerwca
2008 r. Nr [...], słusznie wskazał na istnienie przesłanek ekonomicznych (istnienie
pozostałych przesłanek obligujących do dokonania przyłączenia było między
stronami bezsporne), które w świetle art. 7 ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne
winno skutkować przyłączeniem do sieci nieruchomości należącej do ubiegającego
się o to przyłączenie podmiotu. Trafność rozstrzygnięcia Prezesa URE
potwierdzona została następnie przez Sąd Okręgowy Sąd Ochrony Konkurencji i
Konsumentów w wyroku z dnia 28 września 2009 r., sygn. akt: XVII AmE 113/08.
Dokonana z dniem 11 marca 2010 r. zmiana ustawy – Prawo energetyczne,
skutkująca utratą przez Prezesa URE prawa do wnoszenia zastrzeżeń, do
dokonywanych z przyczyn ekonomicznych odmów przyłączenia do sieci, stanowiła
asumpt do uchylenia ww. decyzji przez Sąd Apelacyjny. Zaistniała zatem
okoliczność, iż mająca oparcie w okolicznościach faktycznych i prawnych decyzja
3
administracyjna uchylona została w wyniku odpadnięcia po dacie jej wydania
podstaw do jej wydania. Zdaniem skarżącego rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego
nie znajduje uzasadnienia w obowiązującym stanie prawnym oraz pozostaje w
sprzeczności z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego regulującymi
zasady uchylania prawidłowych merytorycznie decyzji (art. 154,155,161 i 163
k.p.a.)”.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną strona powodowa wniosła o :
1. wydanie postanowienia o odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. w przypadku przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania – o jej oddalenie;
3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania, w tym
kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Istotne zagadnienie prawne jako przyczyna przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania – stosownie do art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. – musi występować w
sprawie, wynikać na tle podstaw zaskarżonego skargą kasacyjną orzeczenia.
Stosownie bowiem do art. 39813
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę
kasacyjną w granicach zaskarżenia oraz w granicach podstaw, w granicach
zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. W
związku z tym uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania w oparciu o
przyczynę określoną w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. powinno zawierać przedstawienie
takiego istotnego zagadnienia prawnego i argumentacyjne wykazanie potrzeby jego
rozpoznania ze względu na podstawy zaskarżonego skargą orzeczenia sądu
drugiej instancji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2008 r., III
UK 43/08 – Lex nr 491456).
Autor skargi nie wiąże przedstawionego w uzasadnieniu wniosku o przyjęcie
skargi do rozpoznania problemu z art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o
zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw
(Dz.U. Nr 21, poz. 104), który jest podstawą zaskarżonego wyroku. Nie jest
kwestionowana w skardze zmiana stanu prawnego polegająca na wyłączeniu
kompetencji (właściwości) Prezesa URE do złożenia zastrzeżeń do umowy o
4
przyłączenie do sieci w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania powiadomienia
w przypadku, gdy przedsiębiorstwo energetyczne odmówi przyłączenia do sieci z
powodu braku warunków ekonomicznych, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z
dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze
zm.). Problemem natomiast pozostawało to, czy wyłączenie kompetencji Prezesa
URE odnosi się również do spraw w których, decyzja została wydana ale nie
uzyskała prawomocności w związku z niezakończeniem przewidzianego
postępowania odwoławczego. W kwestii tej Sąd w zaskarżonym wyroku zastosował
art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne
oraz o zmianie niektórych innych ustaw stanowiący, że do spraw wszczętych i
niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się
przepisy tej ustawy. Wobec nieobjęcia skargą powyższej podstawy zaskarżonego
wyroku, przedstawione w skardze zagadnienie prawne nie jest adekwatne do
zakresu postępowania kasacyjnego wynikającego z podstawy skargi.
Stwierdzając, że nie zachodzą przyczyny przyjęcia skargi, określone w art.
3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy postanowił zgodnie z art. 3989
§ 2 k.p.c.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego ma swoją podstawę w § 12
ust. 4 pkt 2 w związku z § 14 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z
dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).