V CZ 94/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CZ 142/10 I CZ 110/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 94/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
w sprawie egzekucyjnej z wniosku J. C., T. K., J. M.
i P. M.
przeciwko dłużniczce Kompanii Węglowej Spółce Akcyjnej w K.
o wykonanie czynności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 lutego 2011 r.,
zażalenia wierzycieli na postanowienie Sądu Okręgowego w G.
z dnia 3 sierpnia 2010 r.,
oddala zażalenie;
zasądza od wierzycieli na rzecz dłużnika kwotę 120 (sto
dwadzieścia) zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2010 r. Sąd Okręgowy w G. uchylił
zaskarżone postanowienie z dnia 22 kwietnia 2010 r. i umorzył postępowanie
w sprawie oraz zasądził od wnioskodawców solidarnie na rzecz dłużniczki kwotę
330 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
Przytoczone rozstrzygnięcie w zakresie kosztów postępowania zaskarżyli
zażaleniem wierzyciele, zarzucając, że na zasadach słuszności, winni być z tych
kosztów zwolnieni na podstawie art. 102 k.p.c. Wprawdzie w sprawie doszło do
umorzenia postępowania w sytuacji, gdy egzekucja została wszczęta po śmierci
wierzyciela na podstawie dotychczasowego tytułu wykonawczego i w oparciu
o wniosek skarżących, którzy nie uzyskały klauzuli wykonalności na swoją rzecz,
jednak umorzenie postępowania z tej przyczyny nie wynika z działań podjętych
przez dłużniczkę, która tej okoliczności nie podniosła.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 102 k.p.c., w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd
może w ogóle nie obciążyć kosztami strony przegrywającej. W orzecznictwie Sądu
Najwyższego podkreśla się, że o nieobciążeniu strony przegrywającej kosztami
procesu sąd orzeka na podstawie okoliczności konkretnej sprawy uzasadniających
ocenę, że chodzi o „wypadek szczególnie uzasadniony”. Skorzystanie z możliwości
zastosowania tego przepisu, ustawodawca pozostawia swobodnej ocenie sądu. Jak
przyjmuje się w orzecznictwie (tak m. in. postanowienia SN z 3 grudnia 2007 r., I
CZ 110/07 i z dnia 1 października 2010, I CZ 142/10 nie publikowane) kwestia
trafności i zasadności skorzystania z tego uprawnienia, co do zasady podlega
kontroli Sądu odwoławczego, jednak ewentualna zmiana zaskarżonego orzeczenia
o kosztach powinna mieć w takim wypadku charakter wyjątkowy, do czego – na tle
uzasadnienia wniesionego zażalenia – brak jest podstaw.
Z tych względów, orzeczono, jak w sentencji (art. 385 w zw. z art. 3941
§ 3,
art. 39821
i art. 397 § 2 k.p.c. i art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99, art. 391 § 1 i art. 38921
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
w sprawie egzekucyjnej z wniosku J. C., T. K., J. M.
i P. M.
przeciwko dłużniczce Kompanii Węglowej Spółce Akcyjnej w K.
o wykonanie czynności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 lutego 2011 r.,
zażalenia wierzycieli na postanowienie Sądu Okręgowego w G.
z dnia 3 sierpnia 2010 r.,
oddala zażalenie;
zasądza od wierzycieli na rzecz dłużnika kwotę 120 (sto
dwadzieścia) zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2010 r. Sąd Okręgowy w G. uchylił
zaskarżone postanowienie z dnia 22 kwietnia 2010 r. i umorzył postępowanie
w sprawie oraz zasądził od wnioskodawców solidarnie na rzecz dłużniczki kwotę
330 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
Przytoczone rozstrzygnięcie w zakresie kosztów postępowania zaskarżyli
zażaleniem wierzyciele, zarzucając, że na zasadach słuszności, winni być z tych
kosztów zwolnieni na podstawie art. 102 k.p.c. Wprawdzie w sprawie doszło do
umorzenia postępowania w sytuacji, gdy egzekucja została wszczęta po śmierci
wierzyciela na podstawie dotychczasowego tytułu wykonawczego i w oparciu
o wniosek skarżących, którzy nie uzyskały klauzuli wykonalności na swoją rzecz,
jednak umorzenie postępowania z tej przyczyny nie wynika z działań podjętych
przez dłużniczkę, która tej okoliczności nie podniosła.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 102 k.p.c., w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd
może w ogóle nie obciążyć kosztami strony przegrywającej. W orzecznictwie Sądu
Najwyższego podkreśla się, że o nieobciążeniu strony przegrywającej kosztami
procesu sąd orzeka na podstawie okoliczności konkretnej sprawy uzasadniających
ocenę, że chodzi o „wypadek szczególnie uzasadniony”. Skorzystanie z możliwości
zastosowania tego przepisu, ustawodawca pozostawia swobodnej ocenie sądu. Jak
przyjmuje się w orzecznictwie (tak m. in. postanowienia SN z 3 grudnia 2007 r., I
CZ 110/07 i z dnia 1 października 2010, I CZ 142/10 nie publikowane) kwestia
trafności i zasadności skorzystania z tego uprawnienia, co do zasady podlega
kontroli Sądu odwoławczego, jednak ewentualna zmiana zaskarżonego orzeczenia
o kosztach powinna mieć w takim wypadku charakter wyjątkowy, do czego – na tle
uzasadnienia wniesionego zażalenia – brak jest podstaw.
Z tych względów, orzeczono, jak w sentencji (art. 385 w zw. z art. 3941
§ 3,
art. 39821
i art. 397 § 2 k.p.c. i art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99, art. 391 § 1 i art. 38921
k.p.c.).