Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 170/10
POSTANOWIENIE
Dnia 11 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Bogumiła Ustjanicz (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa Gminy Miasta S.
przeciwko A. C. i OK. D. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością we W.
z udziałem interwenientów ubocznych BRE Bank Spółki Akcyjnej w W. oraz R. D.
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.
o rozwiązanie umowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 11 marca 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej OK. D. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W.
na postanowienie zawarte w pkt II i III wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 listopada 2009 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie, pozostawiając
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego
orzeczeniu kończącemu postępowanie w sprawie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem zamieszczonym w wyroku z dnia 26 listopada 2009 r., Sąd
Apelacyjny odrzucił apelację pozwanej OK. D. sp. z o.o. we W. i zasądził od niej na
rzecz powódki 5 400 zł kosztów postępowania apelacyjnego (pkt II i III sentencji
wyroku).
Z uzasadnienia orzeczenia wynika, że w toku procesu o rozwiązanie umowy
wieczystego użytkowania z dnia 14 stycznia 1999 r., zawartej pomiędzy pozwaną
A. C. a powodową Gminą Miasto S., A. C. dnia 1 czerwca 2006 r. zbyła prawo
użytkowania wieczystego gruntu, stanowiącego działkę nr 257/6, położoną w S.,
P&J SA w P. Dnia 29 grudnia 2006 r. spółka P&J zbyła wymienione prawo
pozwanej spółce OK. D.
Zdaniem Sądu pozwana Spółka nie ma interesu (gravamen) w zaskarżeniu
wyroku z dnia 26 listopada 2006 r., rozwiązującego umowę użytkowania
wieczystego z dnia 14 stycznia 1999 r., ponieważ nie dotyka on jej praw
i obowiązków. Wymieniony wyrok w niczym nie krzywdzi pozwanej, gdyż
rozwiązuje umowę, której stroną była powódka i pozwana A. C. W tej sytuacji
należało przyjąć, że spółka OK. D. nie jest uprawniona do zaskarżenia wyroku i
odrzucić jej apelację (art. 373 w związku z art. 370 k.p.c.).
W zażaleniu pełnomocnik pozwanej Spółki wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z akt sprawy wynika, że powództwo uległo podmiotowemu przekształceniu
na wniosek powoda z dnia 18 października 2007 r. Postanowieniem z dnia
7 listopada 2007 r. Sąd Okręgowy w S. wezwał do udziału w sprawie
w charakterze pozwanego – na postawie art. 194 § 3 k.p.c. – OK D. sp. z o.o. we
W. Sąd nie dopatrzył się przeszkód do uwzględnienia wspomnianego wniosku (art.
192 pkt 3 k.p.c.). Również pozwani nie zakwestionowali dokonanego
przekształcenia powództwa. Postanowienie z 7 listopada 2007 r. wywołało zatem
wynikające z niego wiążące w niniejszym postępowaniu skutki procesowe.
Wyrokiem Sądu Okręgowego w S. z dnia 17 czerwca 2009 r. została
rozwiązana umowa użytkowania wieczystego z dnia 14 stycznia 1999 r., będąca
źródłem stosunku użytkowania wieczystego, którego stroną – na skutek zbycia
3
prawa użytkowania wieczystego przez pierwotnego użytkownika wieczystego – jest
pozwana w sprawie OK D. sp. z o.o. we W. W tej sytuacji nie można podzielić
stanowiska Sąd Apelacyjnego, że pozwana Spółka nie ma interesu w zaskarżeniu
apelacją wyroku pozbawiającego ją nabytego prawa użytkowania wieczystego.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).

II CZ 170/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia