Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 109/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi P. B. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową G. B.
przy uczestnictwie T. B. i innych,
o wznowienie postępowania,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 marca 2011 r.,
zażalenia skarżącej na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania
zażaleniowego zawarte w pkt II postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 29 lipca 2010 r.,
oddala zażalenie i zasądza od wnoszącej skargę na rzecz
uczestniczki E. K.-B. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych
tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 29 lipca 2010 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił
zażalenie, wniesione przez P. B. reprezentowaną przez przedstawiciela
2
ustawowego – jej matkę G. B., na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 15
kwietnia 2010 r. o odrzuceniu jej skargi o wznowienie postępowania. W tym
samym postanowieniu Sąd Okręgowy, na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 6
oraz § 13 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348
ze zm.), zasądził od wnoszącej skargę na rzecz uczestniczki postępowania E. K.-B.
kwotę 900 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Rozstrzygnięcie o kosztach zaskarżyła w imieniu małoletniej wnoszącej
skargę o wznowienie postępowania skarżącej jej przedstawicielka ustawowa.
W zażaleniu zarzuciła, że Sąd nie uwzględnił rodzaju sprawy i osoby skarżącej,
która nie ma jakichkolwiek dochodów i oszczędności by uiścić tak wysokie koszty
postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Z samego faktu, iż małoletnia
osoba, którą zastępuje w postępowaniu sądowym przedstawiciel ustawowy, nie
dysponuje własnym majątkiem, ani nie osiąga dochodów nie oznacza uchylenia
obowiązku zwrotu kosztów innym uczestnikom postępowania. Nie można bowiem
pomijać, iż na rodzicach małoletniej skarżącej ciąży obowiązek ponoszenia
wydatków jakie musi ona ponosić w związku z jej udziałem w postępowaniu
sądowym. Jest to tym bardziej uzasadnione kiedy rodzice reprezentują małoletnie
dziecko i podejmują za nie czynności procesowe. Zatem to matka powódki powinna
wyłożyć środki na pokrycie niezbędnych kosztów postępowania, pod warunkiem,
że mogła to uczynić bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny
(zob. postanowienie SN z 25 maja 1960 r., 2 CZ 42/60, OSN 1961, z. III, poz. 78;
postanowienie SN z 15 maja 1989 r., II CZ 80/89, nie publ). Z akt niniejszej sprawy
wynika, że matka powódki utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w kwocie 2400
netto zł zaś niezbędne koszty utrzymania jej oraz jej rodziny nie uniemożliwiają jej
pokrycia kosztów postępowania, które zostały zasądzone w niniejszej sprawie.
Biorąc pod uwagę te okoliczności, brak jest zatem podstaw do zastosowania
wyjątkowego rozwiązania przewidzianego w art. 102 k.p.c.
3
Z tych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie skarżącej na podstawie
art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
i 39821
k.p.c. rozstrzygając o kosztach
postępowania zażaleniowego, także według zasady odpowiedzialności za wynik, na
podstawie art. 98 k.p.c. w związku z 39821
oraz art. 391 § 1 k.p.c.