Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 116/10
POSTANOWIENIE
Dnia 23 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa Jacka R.
przeciwko B. Polska Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 marca 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 20 października 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
W apelacji strony pozwanej został zamieszczony wniosek o zwolnienie od
kosztów sądowych. Sąd Okręgowy oddalił ten wniosek, ale – w następstwie
zażalenie – Sąd Apelacyjny zwolnił pozwaną od opłaty apelacyjnej w części
przewyższającej kwotę 2 000 zł, a w pozostałym zakresie zażalenie oddalił. Odpis
postanowienia Sądu Apelacyjnego z 21 lipca 2010 r. doręczono pełnomocnikowi
pozwanej w dniu 27 lipca 2010 r., natomiast opłata apelacyjna (2 000 zł) uiszczona
została w dniu 4 sierpnia 2010 r.
Postanowieniem z dnia 20 października 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
apelację wobec nieopłacenia jej w terminie (art. 373 k.p.c.).
W zażaleniu strona pozwana wniosła o uchylenie tego postanowienia,
powołując się na naruszenie art. 373 k.p.c. oraz art. 101 i 112 ust. 3 ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W zażaleniu został wyeksponowany pogląd, iż wezwanie do uiszczenia
należnej opłaty od pisma procesowego nie może być zastąpione doręczeniem
stronie samego odpisu postanowienia o częściowym zwolnieniu od kosztów
sądowych. Pogląd ten istotnie dominował w judykaturze i piśmiennictwie, ale stracił
aktualność w następstwie zmian legislacyjnych wprowadzonych ustawą
nowelizującą z dnia 17 grudnia 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 7, poz. 45), która weszła
w życie z dniem 19 kwietnia 2010 r. i miała zastosowanie w rozpoznanej sprawie.
Sąd Apelacyjny trafnie powołał się zatem na przepis art. 112 ust. 3 ustawy z dnia
28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167,
poz. 398 ze zm.; dalej: u.k.s.c.), z którego wynika, że tygodniowy termin do
opłacenia pisma procesowego biegnie – w wypadku złożenia przez stronę wniosku
o zwolnienie od kosztów sądowych – od daty doręczenia postanowienia
odmownego wydanego na posiedzeniu niejawnym, a w razie zażalenia – od
doręczenia postanowienia sądu odwoławczego wydanego na posiedzeniu
niejawnym, oddalającego zażalenie. Obowiązująca od 19 kwietnia 2010 r. regulacja
3
jest funkcjonalna, ponieważ usprawnia postępowanie sądowe, a jednocześnie
nie utrudnia stronom realizacji ich uprawnień procesowych, ponieważ art. 112
ust. 3 u.k.s.c. obowiązuje tylko przy profesjonalnym zastępstwie prawnym.
Prawomocne oddalenie wniosku od kosztów sądowych (w całości lub w części)
stanowi kompetentną informację dla profesjonalnego pełnomocnika, jaką opłatę
sądową obowiązany jest uiścić w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.
Sugestie o nieobowiązywaniu art. 112 ust. 3 u.k.s.c. przy częściowym zwolnieniu
od kosztów jest sprzeczna celem tego przepisu i w istocie wyraża nieufność do
kompetencji profesjonalistów, nie może być zatem uwzględniona.
Jest bezsporne, że termin do uiszczenia opłaty apelacyjnej, liczony od daty
doręczenia pełnomocnikowi pozwanej odpisu postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 lipca 2010 r., upłynął w dniu 3 sierpnia 2010 r., natomiast opłatę
uiszczono w dniu 4 sierpnia 2010 r. Sąd Apelacyjny zobowiązany był zatem do
odrzucenia apelacji na podstawie art. 373 k.p.c.
Należało w konsekwencji zażalenie oddalić (art. 39814
k.p.c. w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).