I CZ 22/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 22/11
POSTANOWIENIE
Dnia 20 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z wniosku K. M.-I.
przy uczestnictwie J. S.
o zmianę wyroku rozwodowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 kwietnia 2011 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 20 maja 2010 r.,
oddala zażalenie i zasądza od wnioskodawczyni na rzecz
uczestnika postępowania 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem
zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 20 maja 2010 r. Sąd Okręgowy w W. uzupełnił
postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 14 kwietnia 2010 r., umarzające
postępowanie wobec cofnięcia apelacji wnioskodawczyni K. M.-I., zasądzając od
wnioskodawczyni na rzecz uczestnika J. S. kwotę 756 zł tytułem zwrotu kosztów
procesu za II instancję.
W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał – w związku z pismem uczestnika
zawierającym wniosek o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym
kosztów zastępstwa procesowego (k. 305) – że w skład należnych kosztów
postępowania wchodzi kwota 120 zł jako 50% zasądzonej stawki z tytułu
reprezentacji przed sądem odwoławczym oraz kwota 636 zł stanowiąca koszt biletu
lotniczego pełnomocnika uczestnika, którego potwierdzenie zakupu zostało
dołączone do wyżej wskazanego pisma.
Wnioskodawczyni zaskarżyła zażaleniem powyższe postanowienie wnosząc
o jego uchylenie i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez zmianę zaskarżonego
postanowienia i oddalenie w całości wniosku uczestnika o zasądzenie na jego
rzecz od wnioskodawczyni kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa
procesowego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 98 § 3 k.p.c. poprzez
błędne przyjęcie, że kwota zakupu biletu lotniczego przez pełnomocnika uczestnika
podlega zwrotowi jako niezbędny koszt procesu, naruszenie § 2 pkt 1 i § 3 pkt 1
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r., nr 163, poz.
1348 z późn. zm.) poprzez przyznanie uczestnikowi kwoty 120 zł z tytułu
reprezentacji przez pełnomocnika przed sądem odwoławczym pomimo,
że pełnomocnik nie włożył żadnego wkładu pracy w postępowanie apelacyjne
(nieobecność na rozprawie, brak pisma procesowego) i nie przyczynił się do
3
rozstrzygnięcia sprawy ze względu na cofnięcie apelacji i umorzenie postępowania,
a także naruszenie art. 351 k.p.c. poprzez orzeczenie o uzupełnieniu postanowienia
z dnia 14 kwietnia 2010 r. pomimo braku wniosku uczestnika.
W odpowiedzi na zażalenie uczestnik wniósł o jego oddalenie podnosząc
w odniesieniu do nakładu pracy pełnomocnika, iż pełnomocnik podejmował
czynności prawne związane z ustosunkowaniem się do twierdzeń apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony
reprezentowanej przez tzw. pełnomocnika profesjonalnego zalicza się m.in.
wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych
przepisach i wydatki jednego adwokata. Wydatkiem jest również podróż
pełnomocnika w celu wzięcia udziału w rozprawie. Nie znajduje obecnie
uzasadnienia twierdzenie, że podróż ta powinna odbywać się przy wykorzystaniu
najtańszego środka transportu. Z uwagi na znaczną odległość do siedziby Sądu
możliwe jest skorzystanie z transportu lotniczego. Pełnomocnik uczestnika istotnie
nie stawił się na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2010 r., nie ma jednak podstaw do
twierdzenia, że nie poniósł wcześniej związanych z tym kosztów. Z akt sprawy
wynika, że w dniu 7 kwietnia 2010 r., wpłynęło do Sądu Okręgowego pismo
procesowe wnioskodawczyni, zawierające cofnięcie apelacji. Wyznaczona na dzień
14 kwietnia 2010 r. nie została odwołana, a niestawiennictwo na rozprawie zostało
spowodowane powiadomieniem uczestnika o cofnięciu apelacji. Sam ten fakt nie
oznacza, że istniała możliwość anulowania przelotu i uzyskania zwrotu kosztu
biletu.
Stronę cofającą środek zaskarżenia uznaje się za przegrywającą sprawę,
zatem w związku z cofnięciem apelacji przez wnioskodawczynię koszty procesu
należą się uczestnikowi (por. postanowienie SN z dnia 9 czerwca 2000 r., sygn. akt
I PKN 97/00, OSNP z 2002 r., nr 1, poz. 14; postanowienie SN z dnia 11 grudnia
2009 r., sygn. akt V CZ 58/09, nie publ.). W sprawie została złożona odpowiedź na
apelację, kwestia zaś oceny nakładu pracy pełnomocnika procesowego pozostaje
w gestii orzekającego sądu, a ingerowanie przez Sąd Najwyższy w tę ocenę
4
uzasadnione jest w szczególnie rażących wypadkach, który w tej sprawie nie
zachodzi.
Wobec powyższego, na podstawie art. 39814
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z wniosku K. M.-I.
przy uczestnictwie J. S.
o zmianę wyroku rozwodowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 kwietnia 2011 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 20 maja 2010 r.,
oddala zażalenie i zasądza od wnioskodawczyni na rzecz
uczestnika postępowania 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem
zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 20 maja 2010 r. Sąd Okręgowy w W. uzupełnił
postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 14 kwietnia 2010 r., umarzające
postępowanie wobec cofnięcia apelacji wnioskodawczyni K. M.-I., zasądzając od
wnioskodawczyni na rzecz uczestnika J. S. kwotę 756 zł tytułem zwrotu kosztów
procesu za II instancję.
W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał – w związku z pismem uczestnika
zawierającym wniosek o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym
kosztów zastępstwa procesowego (k. 305) – że w skład należnych kosztów
postępowania wchodzi kwota 120 zł jako 50% zasądzonej stawki z tytułu
reprezentacji przed sądem odwoławczym oraz kwota 636 zł stanowiąca koszt biletu
lotniczego pełnomocnika uczestnika, którego potwierdzenie zakupu zostało
dołączone do wyżej wskazanego pisma.
Wnioskodawczyni zaskarżyła zażaleniem powyższe postanowienie wnosząc
o jego uchylenie i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez zmianę zaskarżonego
postanowienia i oddalenie w całości wniosku uczestnika o zasądzenie na jego
rzecz od wnioskodawczyni kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa
procesowego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 98 § 3 k.p.c. poprzez
błędne przyjęcie, że kwota zakupu biletu lotniczego przez pełnomocnika uczestnika
podlega zwrotowi jako niezbędny koszt procesu, naruszenie § 2 pkt 1 i § 3 pkt 1
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r., nr 163, poz.
1348 z późn. zm.) poprzez przyznanie uczestnikowi kwoty 120 zł z tytułu
reprezentacji przez pełnomocnika przed sądem odwoławczym pomimo,
że pełnomocnik nie włożył żadnego wkładu pracy w postępowanie apelacyjne
(nieobecność na rozprawie, brak pisma procesowego) i nie przyczynił się do
3
rozstrzygnięcia sprawy ze względu na cofnięcie apelacji i umorzenie postępowania,
a także naruszenie art. 351 k.p.c. poprzez orzeczenie o uzupełnieniu postanowienia
z dnia 14 kwietnia 2010 r. pomimo braku wniosku uczestnika.
W odpowiedzi na zażalenie uczestnik wniósł o jego oddalenie podnosząc
w odniesieniu do nakładu pracy pełnomocnika, iż pełnomocnik podejmował
czynności prawne związane z ustosunkowaniem się do twierdzeń apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony
reprezentowanej przez tzw. pełnomocnika profesjonalnego zalicza się m.in.
wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych
przepisach i wydatki jednego adwokata. Wydatkiem jest również podróż
pełnomocnika w celu wzięcia udziału w rozprawie. Nie znajduje obecnie
uzasadnienia twierdzenie, że podróż ta powinna odbywać się przy wykorzystaniu
najtańszego środka transportu. Z uwagi na znaczną odległość do siedziby Sądu
możliwe jest skorzystanie z transportu lotniczego. Pełnomocnik uczestnika istotnie
nie stawił się na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2010 r., nie ma jednak podstaw do
twierdzenia, że nie poniósł wcześniej związanych z tym kosztów. Z akt sprawy
wynika, że w dniu 7 kwietnia 2010 r., wpłynęło do Sądu Okręgowego pismo
procesowe wnioskodawczyni, zawierające cofnięcie apelacji. Wyznaczona na dzień
14 kwietnia 2010 r. nie została odwołana, a niestawiennictwo na rozprawie zostało
spowodowane powiadomieniem uczestnika o cofnięciu apelacji. Sam ten fakt nie
oznacza, że istniała możliwość anulowania przelotu i uzyskania zwrotu kosztu
biletu.
Stronę cofającą środek zaskarżenia uznaje się za przegrywającą sprawę,
zatem w związku z cofnięciem apelacji przez wnioskodawczynię koszty procesu
należą się uczestnikowi (por. postanowienie SN z dnia 9 czerwca 2000 r., sygn. akt
I PKN 97/00, OSNP z 2002 r., nr 1, poz. 14; postanowienie SN z dnia 11 grudnia
2009 r., sygn. akt V CZ 58/09, nie publ.). W sprawie została złożona odpowiedź na
apelację, kwestia zaś oceny nakładu pracy pełnomocnika procesowego pozostaje
w gestii orzekającego sądu, a ingerowanie przez Sąd Najwyższy w tę ocenę
4
uzasadnione jest w szczególnie rażących wypadkach, który w tej sprawie nie
zachodzi.
Wobec powyższego, na podstawie art. 39814
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.