Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 42/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z powództwa Canal+ Cyfrowy Spółki z o.o. w W.
przeciwko P.-K. Spółce z o.o. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 czerwca 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie
Sądu Apelacyjnego
z dnia 1 grudnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną strony pozwanej z tej racji, że nie wpłaciła ona stosownej opłaty od tej
skargi (k. 527 akt). Sąd Apelacyjny nie uwzględnił wniosku pozwanej – zawartego
w skardze – o zwolnienie jej od opłaty od tej skargi(postanowienie z dnia
26 października 2010, k. 522 akt i jego uzasadnienie – k. 557 – 558 akt sprawy).
Postanowienie z dnia 26 października 2010 r. zostało doręczone stronie pozwanej,
jednocześnie wezwano tę stronę do usunięcia w ciągu tygodnia braku skargi
w postaci uiszczenia wspomnianej opłaty (k. 524, 525 akt sprawy). Z treści notatki
służbowej zamieszczonej na k. 526 akt sprawy wynika, że opłata od skargi
kasacyjnej nie została uiszczona w terminie.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 1 grudnia 2010 r. skarżący wnosił
o jego uchylenie i jednocześnie – zgodnie z art. 380 k.p.c. – domagał się
skontrolowania postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 26 października 2010 r.
oddalającego wniosek strony pozwanej o zwolnienie jej od obowiązku uiszczenia
opłaty. Dodatkowo w piśmie z dnia 4 kwietnia 2011 r. (k. 561 akt sprawy), złożonym
po dokonaniu uzasadnienia postanowienia z dnia 26 października 2010 r., skarżący
stara się wykazać bezzasadność odmowy zwolnienia go od obowiązku uiszczenia
opłaty od skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W wykonaniu postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2011 r.
(k. 553 akt) Sąd Apelacyjny szeroko i szczegółowo umotywował swoje
rozstrzygnięcie o odmowie zwolnienia strony pozwanej od obowiązku uiszczenia
opłaty od wniesionej przez nią skargi kasacyjnej (art. 103 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Dz.U. z 2010 r., nr 90, poz.
594 ze zm.). Sąd ten - na podstawie dostępnego mu materiału dowodowego – wziął
pod uwagę m.in. następujące elementy w sposób zasadniczy wpływający na
sytuację majątkową pozwanej: przychody pozwanej za cały 2010 r., sposób
i możliwość kształtowania kosztów tzw. działalności operacyjnej Spółki, wartość
aktywów trwałych i obrotowych, zasięg prowadzonej przez stronę pozwaną
3
działalności gospodarczej. Elementy te złożyły się na prawidłową, ostateczną
ocenę tego Sądu, że strona pozwana nie udowodniła jednak tego, iż nie dysponuje
dostatecznymi środkami (funduszami) na pokrycie opłaty wniesionej od skargi.
Niewniesienie zatem przez tę stronę takiej opłaty w terminie wskazanym przez sąd
(k. 524 akt sprawy) uzasadnia odrzucenie tej skargi (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
W tej sytuacji należało oddalić zażalenie strony pozwanej jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).