III CZ 37/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 37/11
POSTANOWIENIE
Dnia 13 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa L. F.
przeciwko W. Ł., C. Ł. i K. Ł.-H.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 lipca 2011 r.,
zażalenia pozwanego W. Ł.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego zawarte w wyroku
z dnia 14 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od pozwanego W. Ł. na rzecz
powoda kwotę 3.600 zł (trzy tysiące sześćset zł) tytułem zwrotu
kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem zawartym w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 stycznia
2011 r. odrzucono apelację pozwanego W. Ł. od wyroku Sądu Okręgowego z dnia
6 lipca 2010 r., gdyż – mimo wezwania – nie została należycie opłacona.
Wprawdzie pozwany uiścił opłatę w oznaczonej wysokości, jednak wpłacił ją na
konto Sądu Rejonowego, a nie Sądu Okręgowego, który wydał zaskarżony wyrok, i
nie wpłynęła ona do tego Sądu w terminie wyznaczonym do usunięcia braku.
W zażaleniu pozwany przyznał, że uiścił opłatę na konto Sądu Rejonowego,
gdyż omyłkowo wpisał na druku przelewu konto tego Sądu, a nie Sądu
Okręgowego, który został zresztą na tym druku wymieniony jako odbiorca
przelewu. Zdaniem skarżącego, omyłkowe wskazanie numeru konta nie powinno
skutkować odrzuceniem apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W judykaturze Sądu Najwyższego utrwalone jest stanowisko, że sądem
właściwym do uiszczenia opłaty należnej od apelacji jest sąd, który rozpoznawał
sprawę w pierwszej instancji, a w szczególnych sytuacjach także sąd drugiej
instancji właściwy do rozpoznania apelacji (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 17 lipca 2008 r., II PZ 15/08, OSNP 2009, nr 23-24, poz. 318 i z dnia
28 listopada 2008 r., V CZ 77/08, niepubl.).
Pozwany, który jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika,
powinien bez wezwania sądu uiścić należną opłatę w terminie siedmiu dni od dnia
doręczenia mu postanowienia Sądu Apelacyjnego, oddalającego wniesione przez
niego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego w przedmiocie częściowego
zwolnienia go od opłaty od apelacji. Pełnomocnik pozwanego powinien uiścić tę
opłatę na rachunek Sądu Okręgowego jako sądu rozpoznającego sprawę w
pierwszej instancji, jednak – zachowując termin – uiścił ją na konto Sądu
Rejonowego, a więc sądu niewłaściwego. Należy zauważyć, że pełnomocnik
pozwanego, wnosząc opłatę od apelacji, nie wskazał sygnatury akt sprawy, co
uniemożliwiało przekazanie opłaty w terminie na konto sądu właściwego (por.
uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 czerwca 1989 r., III CZP 62/89, „Biuletyn SN”
1989, nr 6, s. 14).
3
Z tych względów zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu
Apelacyjnego z dnia 14 stycznia 2011 r. należy uznać za bezzasadne,
co uzasadnia jego oddalenie (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 § 1
w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa L. F.
przeciwko W. Ł., C. Ł. i K. Ł.-H.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 lipca 2011 r.,
zażalenia pozwanego W. Ł.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego zawarte w wyroku
z dnia 14 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od pozwanego W. Ł. na rzecz
powoda kwotę 3.600 zł (trzy tysiące sześćset zł) tytułem zwrotu
kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem zawartym w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 stycznia
2011 r. odrzucono apelację pozwanego W. Ł. od wyroku Sądu Okręgowego z dnia
6 lipca 2010 r., gdyż – mimo wezwania – nie została należycie opłacona.
Wprawdzie pozwany uiścił opłatę w oznaczonej wysokości, jednak wpłacił ją na
konto Sądu Rejonowego, a nie Sądu Okręgowego, który wydał zaskarżony wyrok, i
nie wpłynęła ona do tego Sądu w terminie wyznaczonym do usunięcia braku.
W zażaleniu pozwany przyznał, że uiścił opłatę na konto Sądu Rejonowego,
gdyż omyłkowo wpisał na druku przelewu konto tego Sądu, a nie Sądu
Okręgowego, który został zresztą na tym druku wymieniony jako odbiorca
przelewu. Zdaniem skarżącego, omyłkowe wskazanie numeru konta nie powinno
skutkować odrzuceniem apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W judykaturze Sądu Najwyższego utrwalone jest stanowisko, że sądem
właściwym do uiszczenia opłaty należnej od apelacji jest sąd, który rozpoznawał
sprawę w pierwszej instancji, a w szczególnych sytuacjach także sąd drugiej
instancji właściwy do rozpoznania apelacji (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 17 lipca 2008 r., II PZ 15/08, OSNP 2009, nr 23-24, poz. 318 i z dnia
28 listopada 2008 r., V CZ 77/08, niepubl.).
Pozwany, który jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika,
powinien bez wezwania sądu uiścić należną opłatę w terminie siedmiu dni od dnia
doręczenia mu postanowienia Sądu Apelacyjnego, oddalającego wniesione przez
niego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego w przedmiocie częściowego
zwolnienia go od opłaty od apelacji. Pełnomocnik pozwanego powinien uiścić tę
opłatę na rachunek Sądu Okręgowego jako sądu rozpoznającego sprawę w
pierwszej instancji, jednak – zachowując termin – uiścił ją na konto Sądu
Rejonowego, a więc sądu niewłaściwego. Należy zauważyć, że pełnomocnik
pozwanego, wnosząc opłatę od apelacji, nie wskazał sygnatury akt sprawy, co
uniemożliwiało przekazanie opłaty w terminie na konto sądu właściwego (por.
uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 czerwca 1989 r., III CZP 62/89, „Biuletyn SN”
1989, nr 6, s. 14).
3
Z tych względów zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu
Apelacyjnego z dnia 14 stycznia 2011 r. należy uznać za bezzasadne,
co uzasadnia jego oddalenie (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 § 1
w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.