Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UZ 21/11
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z wniosku M. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
z udziałem P. Spółki z o.o.
o składki,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 lipca 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 grudnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2010 r., Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
wnioskodawcy M. M. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w B. z dnia 21 czerwca 2010 r. w sprawie przeciwko Zakładowi
Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B. o składki, wskazując w uzasadnieniu,
że pełnomocnik wnioskodawcy, będący radcą prawnym, wnosząc apelację nie
uiścił opłaty podstawowej przewidzianej w art. 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 90,
poz. 594 ze zm.), co - w myśl art. 1302
§ 3 k.p.c. - powoduje odrzucenie apelacji.
Sąd wskazał także, że niezasadnie Sąd pierwszej instancji wezwał pełnomocnika
2
wnioskodawcy do uzupełnienia braków formalnych apelacji przez uiszczenie kwoty
30 zł z tytułu opłaty podstawowej (k.142, 143), gdyż zgodnie z art. 1302
§ 3 k.p.c.
apelacja powinna zostać przez ten Sąd odrzucona.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o jego
uchylenie, wskazując na rażące naruszenie przepisów postępowania – art. 149 ust.
1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i art.
1302
§ 3 k.p.c. W ocenie pełnomocnika wnioskodawcy, Sąd odrzucając apelację,
powołał się na przesłanki zawarte w art. 1302
§ 3 k.p.c. w związku z przepisem art.
8 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania
cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2008 r. Nr 234, poz. 1571),
jednak zgodnie z art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych - w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w
życie ustawy stosuje się, do czasu zakończenia postępowania w danej instancji,
dotychczasowe przepisy o kosztach sądowych. W ocenie pełnomocnika przepis ten
znajduje również zastosowanie w rozpatrywanej sprawie, gdyż w wyniku wydania w
dniu 21 czerwca 2010 r. wyroku przez Sąd Okręgowy, zakończone zostało
postępowaniu w tej instancji, tak więc apelacja złożona w dniu 25 sierpnia 2010 r.,
została złożona w czasie obowiązywania ustawy nowelizującej, która uchyliła art.
1302
§ 3 k.p.c. Tym samym wezwanie pełnomocnika do uzupełnienia braków
formalnych apelacji poprzez uiszczenie należnej opłaty, było zasadne, gdyż
zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy nowelizującej, nowe przepisy k.p.c. znajdują
zastosowanie do postępowań wszczętych po dniu jej wejścia w życie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu. Rzeczywiście, jak
podnosi wnoszący zażalenie, art. 1302
§ 3 k.p.c. w brzmieniu „Sąd odrzuca bez
wezwania o uiszczenie opłaty pismo wniesione przez adwokata, radcę prawnego
lub rzecznika patentowego środki odwoławcze lub środki zaskarżenia (apelację,
zażalenie, skargę kasacyjną, skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, sprzeciw od wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu
zapłaty, skargę na orzeczenie referendarza sądowego) podlegające opłacie w
3
wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości
przedmiotu zaskarżenia”, został uchylony przez art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5
grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych
innych ustaw. Zgodnie z art. 9 tej ustawy, weszła ona w życie po upływie 6
miesięcy od dnia ogłoszenia, czyli 1 lipca 2009 r. Kluczowe znaczenie w sprawie
ma jednak jej art. 8, który stwierdza, że przepisy ustawy stosuje się do postępowań
wszczętych po dniu jej wejścia w życie, czyli po 1 lipca 2009 r. (z zastrzeżeniem
przepisów ust. 2-5, które nie odnoszą się do niniejszej sprawy). Zgodnie z
postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2009 r., II PZ 22/09,
(niepublikowane) - do apelacji wniesionej w postępowaniu wszczętym do dnia 1
lipca 2009 r. tj. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie
ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, stosuje się
art. 1302
§ 3 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym przed jego uchyleniem na mocy art.
1 ust. 1 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy. Niniejsze postępowanie zostało wszczęte
wniesieniem przez wnioskodawcę w dniu 22 września 2008 r. odwołania od decyzji
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 31 lipca 2008 r., co
oznacza, że przepisy ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. nie znajdują w sprawie
zastosowania, stąd prawidłowo Sąd Apelacyjny - na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c. -
odrzucił apelację.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art.
39814
k.p.c. oddalił zażalenie.

II UZ 21/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia