Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 60/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
.
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa J. D.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "G." we W.
o stwierdzenie nieważności zbycia nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lipca 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 lutego 2011 r.,
1) oddala zażalenie;
2) oddala wniosek pełnomocnika powódki o zasądzenie
kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 28 lutego 2011 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjna powódki od postanowienia tego Sądu oddalającego zażalenie na
odrzucenie pozwu (art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.). Przyczyną odrzucenia skargi było
złożenie jej osobiście przez powódkę, niemającą uprawnień przewidzianych w art.
871
§ 2 k.p.c.
W zażaleniu, złożonym przez ustanowionego z urzędu dla powódki
pełnomocnika, zamieszczony został zarzut naruszenia art. 5 k.p.c przez jego
niezastosowania i niepouczenie powódki o treści art. 871
k.p.c. i art. 3981
k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skargę kasacyjną wniosła bezspornie nieuprawniona powódka,
z naruszeniem art. 871
k.p.c., z konsekwencjami procesowymi przewidzianymi
w art. 3986
§ 2 k.p.c.
Powołany w zażaleniu art. 5 k.p.c. nie miał zastosowania, gdyż problem
pouczenia strony, działającej bez profesjonalnego pełnomocnika, o środkach
zaskarżenia od orzeczeń wydanych na posiedzeniu niejawnym, jest
unormowany w art. 357 § 2 k.p.c. Nieprawdziwe jest przy tym zawarte w zażaleniu
twierdzenie, że powódka nie została właściwie pouczona o sposobie i terminie
wniesienia skargi kasacyjnej (zob. zarządzenie - k. 216 oraz adnotację - k. 218).
Należało w konsekwencji oddalić zażalenie jako oczywiście bezzasadne (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.). Oddalony został jednocześnie wniosek
o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego ustanowionemu z urzędu
pełnomocnikowi. W zażaleniu powołana została mianowicie niewłaściwa podstawa
prawna zaskarżenia, z przedstawieniem nieprawdziwych faktów. Te okoliczności
nie pozwalają na uznanie tej pomocy prawnej za działanie profesjonalne
(por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC
1999, nr 6, poz. 123 oraz z dnia 20 września 2007 r., II CZ 69/07, OSNC 2008, nr 3,
poz. 41).