IV CSK 208/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CSK 21/09 IV CZ 3/03
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 208/11
POSTANOWIENIE
Dnia 30 września 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku Uniwersytetu Przyrodniczo - Humanistycznego w S.
przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Ministra Skarbu Państwa, T. Z., S. Z. i M. P.
o odwołanie od decyzji Ministra Skarbu Państwa,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 września 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 października 2010 r.,
I. odrzuca skargę kasacyjną do rozpoznania;
II. zasądza od wnioskodawcy na rzecz Skarbu Państwa -
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 120
(sto dwadzieścia) zł z tytułu zwrotu kosztów
postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 21 października 2010 r. Sąd Apelacyjny oddalił
apelację wnioskodawcy Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w S. od
postanowienia z dnia 10 czerwca 2010 r., którym Sąd Okręgowy po ponownym
rozpoznaniu sprawy nie uwzględnił odwołania wnioskodawcy wniesionego od
decyzji Ministra Skarbu Państwa z dnia 24 lipca 2008 r. nieuwzględniającej
sprzeciwu od decyzji tego Ministra z dnia 30 czerwca 2008 r. odmawiającej
wyrażenia zgody na rozporządzenie przez uczelnię jednym z jej składników
majątkowych, którego wartość rynkowa przekraczała 50.000 euro, wymaganej w
art. 5a ust. 1 ustawy dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień
przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 ze zm.).
Od postanowienia z dnia 21 października 2010 r. wnioskodawca wywiódł
skargę kasacyjną.
W odpowiedzi na skargę uczestnik postępowania Skarb Państwa wniósł o jej
odrzucenie, a na wypadek nieuwzględnienia tego wniosku o odmowę przyjęcia
skargi do rozpoznania, w przypadku zaś nieuwzględnienia także tego wniosku
o jej oddalenie, ponadto wniósł o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności konieczne było zbadanie czy skarga kasacyjna jest
w sprawie dopuszczalna.
Zgodnie z art. 5c ust. 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach
wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz.
493 ze zm.), do rozpoznania spraw wszczętych na skutek odwołania państwowej
osoby prawnej od rozstrzygnięcia Ministra Skarbu Państwa o nieuwzględnieniu
sprzeciwu tej osoby od decyzji tego Ministra odmawiającej wyrażenie zgody na
dokonanie czynności prawnej, o której mowa w art. 5a ust. 1 tej ustawy,
znajdują odpowiednie zastosowanie przepisy części pierwszej księgi drugiej tytułu
II działu IVa Kodeksu postępowania cywilnego, czyli przepisy postępowania
nieprocesowego dotyczące spraw z zakresu przepisów o przedsiębiorstwach
państwowych i o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego.
W postępowaniu nieprocesowym kwestię przysługiwania skargi kasacyjnej
w sposób generalny normuje art. 5191
k.p.c. Przepis ten ogranicza jej
3
dopuszczalność do pewnej kategorii spraw. Stosownie do § 1 tego artykułu, skarga
przysługuje od wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia co do istoty
sprawy oraz od postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia
postępowania kończących postępowanie w sprawie - w sprawach z zakresu prawa
osobowego, rzeczowego i spadkowego, chyba że przepis szczególny stanowi
inaczej. Ponadto skarga przysługuje w sprawach wymienionych w § 2 i 3.
W pozostałych rodzajach spraw rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym
skarga kasacyjna uczestnikom nie przysługuje.
Art. 5c ust. 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. w sposób jednoznaczny
określa przynależność przewidzianych w nim spraw poprzez odesłanie
do konkretnych przepisów Kodeksu postępowania cywilnego (art. 6911
- 6919
k.p.c.). W ten sposób regulacja pozakodeksowa została bezpośrednio objęta
Kodeksem. W tym kontekście, zważywszy, że ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r.,
jak również przepisy art. 6911
- 6919
k.p.c., nie zawierają samodzielnych
unormowań dotyczących dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawach w nich
określonych, jej oceny należało dokonać w oparciu o ogólne reguły przewidziane
w art. 5191
k.p.c., uwzględniając systematykę Kodeksu (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 6 lutego 2003 r., IV CZ 3/03, niepubl.). Wyraźne odesłanie do
przepisów normujących postępowanie w sprawach z zakresu przepisów
o przedsiębiorstwach państwowych i o samorządzie załogi przedsiębiorstwa
państwowego działu IVa przesądza o tym, że obecnej sprawy nie można
zakwalifikować do żadnej z kategorii spraw wymienionych w art. 5191
§ 1 k.p.c.,
dla których przepisy szczegółowe zawarte są w pozostałych działach tytułu II,
ma ona bowiem względem nich charakter autonomiczny. Oznacza to, że wobec
braku w tych przepisach regulacji szczególnych przewidujących możliwość
wniesienia skargi kasacyjnej w sprawach, których przepisy te dotyczą, skarga
w nich jest niedopuszczalna (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
9 czerwca 2009 r., II CSK 21/09, niepubl.).
Z omówionych przyczyn skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
4
O kosztach postępowania ze skargi rozstrzygnięto stosownie do art. 520
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 30 września 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku Uniwersytetu Przyrodniczo - Humanistycznego w S.
przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Ministra Skarbu Państwa, T. Z., S. Z. i M. P.
o odwołanie od decyzji Ministra Skarbu Państwa,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 września 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 października 2010 r.,
I. odrzuca skargę kasacyjną do rozpoznania;
II. zasądza od wnioskodawcy na rzecz Skarbu Państwa -
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 120
(sto dwadzieścia) zł z tytułu zwrotu kosztów
postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 21 października 2010 r. Sąd Apelacyjny oddalił
apelację wnioskodawcy Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w S. od
postanowienia z dnia 10 czerwca 2010 r., którym Sąd Okręgowy po ponownym
rozpoznaniu sprawy nie uwzględnił odwołania wnioskodawcy wniesionego od
decyzji Ministra Skarbu Państwa z dnia 24 lipca 2008 r. nieuwzględniającej
sprzeciwu od decyzji tego Ministra z dnia 30 czerwca 2008 r. odmawiającej
wyrażenia zgody na rozporządzenie przez uczelnię jednym z jej składników
majątkowych, którego wartość rynkowa przekraczała 50.000 euro, wymaganej w
art. 5a ust. 1 ustawy dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień
przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 ze zm.).
Od postanowienia z dnia 21 października 2010 r. wnioskodawca wywiódł
skargę kasacyjną.
W odpowiedzi na skargę uczestnik postępowania Skarb Państwa wniósł o jej
odrzucenie, a na wypadek nieuwzględnienia tego wniosku o odmowę przyjęcia
skargi do rozpoznania, w przypadku zaś nieuwzględnienia także tego wniosku
o jej oddalenie, ponadto wniósł o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności konieczne było zbadanie czy skarga kasacyjna jest
w sprawie dopuszczalna.
Zgodnie z art. 5c ust. 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach
wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz.
493 ze zm.), do rozpoznania spraw wszczętych na skutek odwołania państwowej
osoby prawnej od rozstrzygnięcia Ministra Skarbu Państwa o nieuwzględnieniu
sprzeciwu tej osoby od decyzji tego Ministra odmawiającej wyrażenie zgody na
dokonanie czynności prawnej, o której mowa w art. 5a ust. 1 tej ustawy,
znajdują odpowiednie zastosowanie przepisy części pierwszej księgi drugiej tytułu
II działu IVa Kodeksu postępowania cywilnego, czyli przepisy postępowania
nieprocesowego dotyczące spraw z zakresu przepisów o przedsiębiorstwach
państwowych i o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego.
W postępowaniu nieprocesowym kwestię przysługiwania skargi kasacyjnej
w sposób generalny normuje art. 5191
k.p.c. Przepis ten ogranicza jej
3
dopuszczalność do pewnej kategorii spraw. Stosownie do § 1 tego artykułu, skarga
przysługuje od wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia co do istoty
sprawy oraz od postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia
postępowania kończących postępowanie w sprawie - w sprawach z zakresu prawa
osobowego, rzeczowego i spadkowego, chyba że przepis szczególny stanowi
inaczej. Ponadto skarga przysługuje w sprawach wymienionych w § 2 i 3.
W pozostałych rodzajach spraw rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym
skarga kasacyjna uczestnikom nie przysługuje.
Art. 5c ust. 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. w sposób jednoznaczny
określa przynależność przewidzianych w nim spraw poprzez odesłanie
do konkretnych przepisów Kodeksu postępowania cywilnego (art. 6911
- 6919
k.p.c.). W ten sposób regulacja pozakodeksowa została bezpośrednio objęta
Kodeksem. W tym kontekście, zważywszy, że ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r.,
jak również przepisy art. 6911
- 6919
k.p.c., nie zawierają samodzielnych
unormowań dotyczących dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawach w nich
określonych, jej oceny należało dokonać w oparciu o ogólne reguły przewidziane
w art. 5191
k.p.c., uwzględniając systematykę Kodeksu (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 6 lutego 2003 r., IV CZ 3/03, niepubl.). Wyraźne odesłanie do
przepisów normujących postępowanie w sprawach z zakresu przepisów
o przedsiębiorstwach państwowych i o samorządzie załogi przedsiębiorstwa
państwowego działu IVa przesądza o tym, że obecnej sprawy nie można
zakwalifikować do żadnej z kategorii spraw wymienionych w art. 5191
§ 1 k.p.c.,
dla których przepisy szczegółowe zawarte są w pozostałych działach tytułu II,
ma ona bowiem względem nich charakter autonomiczny. Oznacza to, że wobec
braku w tych przepisach regulacji szczególnych przewidujących możliwość
wniesienia skargi kasacyjnej w sprawach, których przepisy te dotyczą, skarga
w nich jest niedopuszczalna (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
9 czerwca 2009 r., II CSK 21/09, niepubl.).
Z omówionych przyczyn skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
4
O kosztach postępowania ze skargi rozstrzygnięto stosownie do art. 520
§ 3 k.p.c.