Sygn. akt III AUz 65 /12
Dnia 27 września 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSA Alicja Podczaska ( spr.) |
|
Sędziowie: |
SSA Janina Czyż SSA Urszula Kocyłowska |
|
po rozpoznaniu w dniu 27 września 2012 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku J. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.
o wysokość emerytury
na skutek zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu z dnia 6 lipca 2012 r. sygn. akt III U 774 /12
p o s t a n a w i a:
uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Tarnobrzegu.
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2012 r. Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu odrzucił odwołanie J. M. od decyzji ZUS Oddziału w R. z dnia 7 kwietnia 2011 r., wskazując, że prawidłowość tej decyzji była przedmiotem kontroli Sądu Okręgowego w sprawie III U 558/11, zakończonej wyrokiem z dnia 17 listopada 2011 r., oddalającym odwołanie wnioskodawczyni.
W podstawie prawnej Sąd Okręgowy powołał art. 199 § 1 pkt. 2 kpc.
W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawczyni domagała się jego uchylenia i rozpoznania odwołania, a także uchylenia decyzji z dnia 7.04.2011 r. i 2.05.2012 r. i zobowiązania ZUS do wydania nowej decyzji, odpowiadającej treści wyroku Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu z dnia 18.11.2010 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zażalenie wnioskodawczyni skutkuje wydaniem orzeczenia
kasatoryjnego.
Decyzją z dnia 7 kwietnia 2011 r. ZUS Oddział w R., w wykonaniu prawomocnych wyroków: Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu z dnia 18 listopada 2010 r. i Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 3 marca 2011 r. ponownie ustalił wysokość emerytury wnioskodawczyni od dnia 1 lipca 2009 r., przyjmując do podstawy wymiaru emerytury przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat, wskaźnik podstawy wymiaru wynoszący 83,47% oraz kwotę bazową w wysokości 2059,92 zł.
Po rozpoznaniu odwołania wnioskodawczyni, w którym domagała się zobowiązania ZUS do ponownego ustalenia podstawy wymiaru emerytury w oparciu o nową kwotę bazową, obowiązującą od 1.03.2009 r., Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 17 listopada 2011 r. oddalił je, wywodząc, że nie ma możliwości zastosowania nowej kwoty bazowej, ponieważ wnioskodawczyni nie spełnia warunków określonych w przepisie art. 110 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, gdyż nie przedstawiła podstawy wymiaru składki z lat przypadających – chociażby częściowo – po dacie przyznania świadczenia.
W dniu 2 maja 2012 r. organ rentowy, na wniosek Pani J. M., wydał ponowną decyzję o przeliczeniu świadczenia wnioskodawczyni – powtarzającą treść prawomocnej decyzji z dnia 7 kwietnia 2011 r. – przyjmując wskaźnik podstawy wymiaru wynoszący 83,47% oraz kwotę bazową w wysokości 2059,92 zł.
Od powyższej decyzji wnioskodawczyni złożyła terminowo odwołanie, podnosząc że kwestionuje także decyzję z dnia 7 kwietnia 2011 r.
W takiej sytuacji procesowej, zważywszy iż ma ona miejsce w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, gdzie zakres powagi rzeczy osądzonej jest ograniczony, a to wobec tego, że przedmiotem rozstrzygnięcia sądowego jest kontrola konkretnej decyzji, nie można stwierdzić niedopuszczalności drogi sądowej z uwagi na tożsamość stron i przedmiotu.
Wydanie nowej decyzji, także w tym samym przedmiocie – przeliczenia świadczenia – uprawnia ubezpieczonego do wniesienia kolejnego odwołania do sądu (por. wyroki SN: z 21 maja 2008 r., I UK 370/07, Lex nr 491467 oraz z 5 kwietnia 2011 r. , III UK 116/10, Lex 901651).
Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny, stosownie do art. 397 § 2 kpc w związku z art. 386 § 4, orzekł jak w sentencji.