I CSK 131/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 131/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko B. P.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 października 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 marca 2010 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 11 marca 2010 r. Sąd Apelacyjny uwzględnił w części
apelację powoda A. W. i pozwanej B. P. od wyroku Sądu Okręgowego, w sprawie z
powództwa A. W. i P. W. przeciwko M. W., B. P. i A. Z., o zapłatę.
Powód A. W. wniósł skargę kasacyjną, w której żądał uchylenia w części i
zmiany zaskarżonego orzeczenia, ewentualnie uchylenia zaskarżonego orzeczenia
i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi II instancji. Jako
uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania wskazał, że skarga
kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W paragrafie pierwszym art. 3984
k.p.c. ustawodawca skatalogował odrębnie
w czterech punktach konstrukcyjne elementy każdej skargi kasacyjnej, a więc
cechy istotne (kreatywne) tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia, podkreślając
zarazem w ten sposób rangę tychże elementów. Skarga kasacyjna powinna zatem
zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy
jest ono zaskarżone w całości czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienie, wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego
uzasadnienie oraz wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia
z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany.
Skarga kasacyjna powoda nie spełnia jednego z tych wymagań, gdyż nie
wskazuje w jakiej części oraz względem którego z pozwanych został zaskarżony
wyrok Sądu Apelacyjnego. Oznaczenie to pełni doniosłą funkcję, wyznacza bowiem
granice skargi kasacyjnej, w których Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawę
(art. 39813
§ 1 k.p.c). Dlatego zakres zaskarżenia musi być precyzyjnie wskazany,
nie wystarczy tu odwołanie się do treści wniosków kasacyjnych, czy uzasadnienia
skargi kasacyjnej. Skarga powinna być sporządzona tak, aby nie wywoływała
żadnych wątpliwości. Stanowisko to znalazło wyraz w orzecznictwie Sądu
Najwyższego (por. postanowienie z dnia 16 października 1997 r., II CKN 404/97,
3
OSNC 1998, nr 4, poz. 59, z dnia 21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr
7-8, poz. 151, z dnia 14 grudnia 2004 r. III CK 564/04 niepublikowane, i z dnia
30 sierpnia 2006 r. II CZ 53/06, niepublikowane).
Z tych przyczyn orzeczono, jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko B. P.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 października 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 marca 2010 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 11 marca 2010 r. Sąd Apelacyjny uwzględnił w części
apelację powoda A. W. i pozwanej B. P. od wyroku Sądu Okręgowego, w sprawie z
powództwa A. W. i P. W. przeciwko M. W., B. P. i A. Z., o zapłatę.
Powód A. W. wniósł skargę kasacyjną, w której żądał uchylenia w części i
zmiany zaskarżonego orzeczenia, ewentualnie uchylenia zaskarżonego orzeczenia
i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi II instancji. Jako
uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania wskazał, że skarga
kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W paragrafie pierwszym art. 3984
k.p.c. ustawodawca skatalogował odrębnie
w czterech punktach konstrukcyjne elementy każdej skargi kasacyjnej, a więc
cechy istotne (kreatywne) tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia, podkreślając
zarazem w ten sposób rangę tychże elementów. Skarga kasacyjna powinna zatem
zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy
jest ono zaskarżone w całości czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienie, wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego
uzasadnienie oraz wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia
z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany.
Skarga kasacyjna powoda nie spełnia jednego z tych wymagań, gdyż nie
wskazuje w jakiej części oraz względem którego z pozwanych został zaskarżony
wyrok Sądu Apelacyjnego. Oznaczenie to pełni doniosłą funkcję, wyznacza bowiem
granice skargi kasacyjnej, w których Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawę
(art. 39813
§ 1 k.p.c). Dlatego zakres zaskarżenia musi być precyzyjnie wskazany,
nie wystarczy tu odwołanie się do treści wniosków kasacyjnych, czy uzasadnienia
skargi kasacyjnej. Skarga powinna być sporządzona tak, aby nie wywoływała
żadnych wątpliwości. Stanowisko to znalazło wyraz w orzecznictwie Sądu
Najwyższego (por. postanowienie z dnia 16 października 1997 r., II CKN 404/97,
3
OSNC 1998, nr 4, poz. 59, z dnia 21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr
7-8, poz. 151, z dnia 14 grudnia 2004 r. III CK 564/04 niepublikowane, i z dnia
30 sierpnia 2006 r. II CZ 53/06, niepublikowane).
Z tych przyczyn orzeczono, jak w postanowieniu.