III CSK 210/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-12-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V CSK 309/07 II CKN 341/98
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 210/11
POSTANOWIENIE
Dnia 10 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko Skarbowi Państwa Zakładowi Karnemu w T.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 listopada 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 grudnia 2010 r.,
1) odrzuca skargę kasacyjną;
2) zasądza od powoda na rzecz pozwanego Skarbu Państwa -
reprezentowanego przez Prokuratorię Generalną Skarbu
Państwa kwotę 1000 (tysiąc) zł tytułem części kosztów
postępowania przed Sądem Najwyższym;
3) oddala wniosek pełnomocnika powoda o zasądzenie
na jego rzecz od Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
2
Uzasadnienie
Powód J. K. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
21 grudnia 2010 r.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu
żądanego uchylenia i zmiany. Brak zamieszczenia tego elementu w skardze
kasacyjnej, względnie jego zamieszczenie w sposób nienależyty stanowi istotną
wadę, której nie można usunąć w trybie usuwania braków formalnych.
Skarga kasacyjna J. K., sporządzona przez zawodowego pełnomocnika, nie
spełnia istotnego wymagania procesowego przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3
k.p.c., brak w niej bowiem prawidłowego wniosku o uchylenie lub uchylenie i
zmianę zaskarżonego orzeczenia. W skardze kasacyjnej wskazano, że wyrok Sądu
Apelacyjnego jest zaskarżony w całości. Natomiast we wniosku, zawartym w
skardze kasacyjnej, wskazano, że powód żąda uchylenia wyroku Sądu
Apelacyjnego i zmianę wyroku Sądu I instancji – wyroku Sądu Okręgowego z dnia
16 września 2010 r. poprzez zasądzenie na rzecz powoda żądanej przez niego
kwoty tytułem zadośćuczynienia. Z wniosku skarżącego nie wynika więc w jakim
zakresie (czy w całości czy w części) żąda on uchylenia wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 grudnia 2010 r. Przyjęcie, że wniosek ten dotyczy tylko jednego
roszczenia dochodzonego przez powoda (zadośćuczynienia) oznaczałoby, iż treść
wniosku nie odpowiada podanemu w skardze kasacyjnej zakresowi zaskarżenia
albowiem przedmiotem żądania powoda (w całości oddalonego) było nie tylko
żądanie zapłaty pieniężnego zadośćuczynienia, ale również żądanie wydania
rzeczy. Brak jest podstaw do tego, aby nadać wnioskowi zawartemu w skardze
kasacyjnej większego znaczenia od wskazanego w skardze kasacyjnej zakresu
zaskarżenia. Zachodząca rozbieżność pomiędzy wskazanym zakresem
zaskarżenia i wnioskiem skargi kasacyjnej uzasadnia przyjęcie, że skarga
kasacyjna nie spełnia niepodlegających uzupełnieniu wymagań formalnych skargi
kasacyjnej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 października 2007 r.,
3
V CSK 309/07, OSNC-ZD 2008, nr 3, poz. 81). Skarga dotknięta powyższą wadą
podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z art. 3986
§ 2 k.p.c.
Wobec tego, że skarga została sporządzona sprzecznie z zasadami
profesjonalizmu, należało oddalić wniosek do przyznanie kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu wywołanym wniesieniem tej
skargi. W judykaturze utrwalony jest pogląd, według którego czynności adwokata
ustanowionego z urzędu, które są sprzeczne z zasadami profesjonalizmu,
nie uzasadniają przyznania mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC
1999, nr 6, poz. 123).
Na wniosek pozwanego Skarbu Państwa (Zakładu Karnego w T.) -
zastępowanego przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa - zawarty
w odpowiedzi na skargę kasacyjną, Sąd Najwyższy orzekł o kosztach
postępowania kasacyjnego na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 99, art. 108 § 1 w zw.
z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 10 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko Skarbowi Państwa Zakładowi Karnemu w T.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 listopada 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 grudnia 2010 r.,
1) odrzuca skargę kasacyjną;
2) zasądza od powoda na rzecz pozwanego Skarbu Państwa -
reprezentowanego przez Prokuratorię Generalną Skarbu
Państwa kwotę 1000 (tysiąc) zł tytułem części kosztów
postępowania przed Sądem Najwyższym;
3) oddala wniosek pełnomocnika powoda o zasądzenie
na jego rzecz od Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
2
Uzasadnienie
Powód J. K. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
21 grudnia 2010 r.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu
żądanego uchylenia i zmiany. Brak zamieszczenia tego elementu w skardze
kasacyjnej, względnie jego zamieszczenie w sposób nienależyty stanowi istotną
wadę, której nie można usunąć w trybie usuwania braków formalnych.
Skarga kasacyjna J. K., sporządzona przez zawodowego pełnomocnika, nie
spełnia istotnego wymagania procesowego przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3
k.p.c., brak w niej bowiem prawidłowego wniosku o uchylenie lub uchylenie i
zmianę zaskarżonego orzeczenia. W skardze kasacyjnej wskazano, że wyrok Sądu
Apelacyjnego jest zaskarżony w całości. Natomiast we wniosku, zawartym w
skardze kasacyjnej, wskazano, że powód żąda uchylenia wyroku Sądu
Apelacyjnego i zmianę wyroku Sądu I instancji – wyroku Sądu Okręgowego z dnia
16 września 2010 r. poprzez zasądzenie na rzecz powoda żądanej przez niego
kwoty tytułem zadośćuczynienia. Z wniosku skarżącego nie wynika więc w jakim
zakresie (czy w całości czy w części) żąda on uchylenia wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 grudnia 2010 r. Przyjęcie, że wniosek ten dotyczy tylko jednego
roszczenia dochodzonego przez powoda (zadośćuczynienia) oznaczałoby, iż treść
wniosku nie odpowiada podanemu w skardze kasacyjnej zakresowi zaskarżenia
albowiem przedmiotem żądania powoda (w całości oddalonego) było nie tylko
żądanie zapłaty pieniężnego zadośćuczynienia, ale również żądanie wydania
rzeczy. Brak jest podstaw do tego, aby nadać wnioskowi zawartemu w skardze
kasacyjnej większego znaczenia od wskazanego w skardze kasacyjnej zakresu
zaskarżenia. Zachodząca rozbieżność pomiędzy wskazanym zakresem
zaskarżenia i wnioskiem skargi kasacyjnej uzasadnia przyjęcie, że skarga
kasacyjna nie spełnia niepodlegających uzupełnieniu wymagań formalnych skargi
kasacyjnej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 października 2007 r.,
3
V CSK 309/07, OSNC-ZD 2008, nr 3, poz. 81). Skarga dotknięta powyższą wadą
podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z art. 3986
§ 2 k.p.c.
Wobec tego, że skarga została sporządzona sprzecznie z zasadami
profesjonalizmu, należało oddalić wniosek do przyznanie kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu wywołanym wniesieniem tej
skargi. W judykaturze utrwalony jest pogląd, według którego czynności adwokata
ustanowionego z urzędu, które są sprzeczne z zasadami profesjonalizmu,
nie uzasadniają przyznania mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC
1999, nr 6, poz. 123).
Na wniosek pozwanego Skarbu Państwa (Zakładu Karnego w T.) -
zastępowanego przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa - zawarty
w odpowiedzi na skargę kasacyjną, Sąd Najwyższy orzekł o kosztach
postępowania kasacyjnego na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 99, art. 108 § 1 w zw.
z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.