II PZ 43/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:SK 18/05 I PZP 6/10
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II PZ 43/11
POSTANOWIENIE
Dnia 23 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Beata Gudowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
SSA Maciej Piankowski
w sprawie z powództwa M/ B.
przeciwko E/ S.A
o odszkodowanie, zobowiązanie do zamieszczenia w świadectwie pracy określonej
informacji,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 stycznia 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie zawarte w punkcie 2 wyroku Sądu
Okręgowego […]
z dnia 2 września 2011 r.,
zmienia zaskarżone postanowienie i dodatkowo zasądza od
pozwanej E. S.A. na rzecz powoda M. B. kwotę 900 zł
(dziewięćset) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego oraz
kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
M. B. w pozwie przeciwko ENEA S.A. wniósł o zasądzenie odszkodowania w
wysokości 11.800 zł, odpowiadającego jednomiesięcznemu wynagrodzeniu za
2
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o
rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przy czym w toku sprawy rozszerzył
żądanie, domagając się zasądzenia od pozwanej dodatkowo kwoty 30.000 zł
tytułem utraty spodziewanego zarobku w związku z wycofaniem się nowego
pracodawcy z wcześniejszej propozycji zatrudnienia.
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 31 maja 2011 r. zasadził od pozwanego na
rzecz powoda żądaną pierwotnie kwotę 11.800 zł tytułem odszkodowania na
podstawie art. 56 w związku z art. 58 k.p. oraz kwotę 10.700 zł tytułem
odszkodowania uzupełniającego. W pozostałym zakresie powództwo oddalił, a
koszty procesu miedzy stronami wzajemnie zniósł.
Wyrokiem z dnia 2 września 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację
pozwanego, „obciążając go kosztami postępowania odwoławczego w zakresie
poniesionym i z tego tytułu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 60 zł”.
Za podstawę orzeczenia o kosztach przyjął art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 12 ust. 1 pkt
1 w związku z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.
Nr 163, poz. 1348 ze zm.). W uzasadnieniu powołał się na uchwałę składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2011 r. (I PZP 6/10, OSNP 2011 nr
21-22, poz. 268).
Powód wniósł zażalenie na orzeczenie o kosztach postępowania w części, w
jakiej Sąd Okręgowy nie orzekł o kosztach zastępstwa procesowego wynikających
z żądania zasądzenia odszkodowania uzupełniającego w kwocie 10.700 zł. Zarzucił
naruszenie § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w związku z § 6 pkt 5
rozporządzenia oraz § 12 ust. 1 pkt 2 wynikające z nieuwzględnienia żądania
powoda zasądzenia odszkodowania uzupełniającego na podstawie przepisów
prawa cywilnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
W uchwale z dnia 24 lutego 2011 r. (I PZP 6/10, OSNP 2011 nr 21-22, poz.
268), na którą powołał się Sąd drugiej instancji w związku z orzeczeniem o zwrocie
kosztów postępowania apelacyjnego, Sąd Najwyższy rozstrzygnął kwestię
podstawy prawnej zasądzenia opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa
prawnego w sprawie o odszkodowanie, o którym mowa w art. 56 § 1 w związku z
art. 58 k.p. Nadał moc zasady prawnej stwierdzeniu, że w takim wypadku
obowiązuje stawka minimalna opłaty określona w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), obejmująca
prowadzenie sprawy o nawiązanie umowy o pracę, uznanie wypowiedzenia umowy
o pracę za bezskuteczne, przywrócenie do pracy lub ustalenie sposobu ustania
stosunku pracy.
Inny był przedmiot sprawy wytoczonej przez skarżącego, którego roszczenia
obejmowały odszkodowanie na podstawie art. 56 w związku z art. 58 k.p. oraz
osobne żądanie odszkodowania tytułem utraty spodziewanego zarobku w związku
z wycofaniem się nowego pracodawcy z wcześniejszej propozycji zatrudnienia.
Tego rodzaju żądanie nie jest żądaniem alternatywnym, o którym orzekał Sąd
Najwyższy w cytowanych uchwałach, lecz takim, które może być zgłoszone w
odrębnym pozwie (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 listopada 2007
r., SK 18/05, OTK-A 2007 nr 10, poz. 128). Dochodzenie tego roszczenia w sprawie
objętej wyrokiem z dnia 2 września 2011 r. Sądu Okręgowego w P. uzasadnia – na
podstawie art. 98 § 1 k.p.c. – uwzględnienie w rozstrzygnięciu o kosztach procesu
należnych od strony przegrywającej sprawę zwrotu poniesionych przez nią kosztów
niezbędnych i celowych, w tym kosztów reprezentowania przez adwokata, według
stawek określonych w odrębnych przepisach (art. 98 § 3 k.p.c.).
W sprawie, w której pracownik odwołuje się od rozwiązania umowy o pracę
oraz żąda odszkodowania na podstawie art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p. zwrot
kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia jego praw obejmuje opłaty za
czynności adwokackie ustalone na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie
4
oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu.
Skoro stawki minimalne, zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie opłat
za czynności adwokackie, ustala się według kryterium wartości przedmiotu sprawy
lub rodzaju sprawy, to wynagrodzenie pełnomocnika występującego w sprawie o
odszkodowanie na podstawie prawa cywilnego obok odszkodowania należnego na
podstawie kodeksu pracy jest w pierwszej kolejności powiązane z wartością
przedmiotu sprawy (§ 12 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia). W sprawach z zakresu
prawa pracy o wynagrodzenie za pracę lub odszkodowanie – inne niż wymienione
w § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia – stawki minimalne wynoszą 75% stawki
obliczonej na podstawie § 6 od wartości wynagrodzenia lub odszkodowania
będącego przedmiotem sprawy, skoro zatem tytułem odszkodowania
uzupełniającego strona pozwana uległa co do kwoty 10.700 zł, wynagrodzenie
pełnomocnika strony wygrywającej w postępowaniu apelacyjnym przed Sądem
Okręgowym, który prowadził sprawę także przed Sądem pierwszej instancji,
powinno wynieść 900 zł i taką kwotę Sąd Najwyższy ujął w postanowieniu
wydanym na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z 39816
k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 §
1 k.p.c. w związku z § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w
sprawie opłat za czynności adwokackie.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Beata Gudowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
SSA Maciej Piankowski
w sprawie z powództwa M/ B.
przeciwko E/ S.A
o odszkodowanie, zobowiązanie do zamieszczenia w świadectwie pracy określonej
informacji,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 stycznia 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie zawarte w punkcie 2 wyroku Sądu
Okręgowego […]
z dnia 2 września 2011 r.,
zmienia zaskarżone postanowienie i dodatkowo zasądza od
pozwanej E. S.A. na rzecz powoda M. B. kwotę 900 zł
(dziewięćset) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego oraz
kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
M. B. w pozwie przeciwko ENEA S.A. wniósł o zasądzenie odszkodowania w
wysokości 11.800 zł, odpowiadającego jednomiesięcznemu wynagrodzeniu za
2
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o
rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przy czym w toku sprawy rozszerzył
żądanie, domagając się zasądzenia od pozwanej dodatkowo kwoty 30.000 zł
tytułem utraty spodziewanego zarobku w związku z wycofaniem się nowego
pracodawcy z wcześniejszej propozycji zatrudnienia.
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 31 maja 2011 r. zasadził od pozwanego na
rzecz powoda żądaną pierwotnie kwotę 11.800 zł tytułem odszkodowania na
podstawie art. 56 w związku z art. 58 k.p. oraz kwotę 10.700 zł tytułem
odszkodowania uzupełniającego. W pozostałym zakresie powództwo oddalił, a
koszty procesu miedzy stronami wzajemnie zniósł.
Wyrokiem z dnia 2 września 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację
pozwanego, „obciążając go kosztami postępowania odwoławczego w zakresie
poniesionym i z tego tytułu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 60 zł”.
Za podstawę orzeczenia o kosztach przyjął art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 12 ust. 1 pkt
1 w związku z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.
Nr 163, poz. 1348 ze zm.). W uzasadnieniu powołał się na uchwałę składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2011 r. (I PZP 6/10, OSNP 2011 nr
21-22, poz. 268).
Powód wniósł zażalenie na orzeczenie o kosztach postępowania w części, w
jakiej Sąd Okręgowy nie orzekł o kosztach zastępstwa procesowego wynikających
z żądania zasądzenia odszkodowania uzupełniającego w kwocie 10.700 zł. Zarzucił
naruszenie § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w związku z § 6 pkt 5
rozporządzenia oraz § 12 ust. 1 pkt 2 wynikające z nieuwzględnienia żądania
powoda zasądzenia odszkodowania uzupełniającego na podstawie przepisów
prawa cywilnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
W uchwale z dnia 24 lutego 2011 r. (I PZP 6/10, OSNP 2011 nr 21-22, poz.
268), na którą powołał się Sąd drugiej instancji w związku z orzeczeniem o zwrocie
kosztów postępowania apelacyjnego, Sąd Najwyższy rozstrzygnął kwestię
podstawy prawnej zasądzenia opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa
prawnego w sprawie o odszkodowanie, o którym mowa w art. 56 § 1 w związku z
art. 58 k.p. Nadał moc zasady prawnej stwierdzeniu, że w takim wypadku
obowiązuje stawka minimalna opłaty określona w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), obejmująca
prowadzenie sprawy o nawiązanie umowy o pracę, uznanie wypowiedzenia umowy
o pracę za bezskuteczne, przywrócenie do pracy lub ustalenie sposobu ustania
stosunku pracy.
Inny był przedmiot sprawy wytoczonej przez skarżącego, którego roszczenia
obejmowały odszkodowanie na podstawie art. 56 w związku z art. 58 k.p. oraz
osobne żądanie odszkodowania tytułem utraty spodziewanego zarobku w związku
z wycofaniem się nowego pracodawcy z wcześniejszej propozycji zatrudnienia.
Tego rodzaju żądanie nie jest żądaniem alternatywnym, o którym orzekał Sąd
Najwyższy w cytowanych uchwałach, lecz takim, które może być zgłoszone w
odrębnym pozwie (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 listopada 2007
r., SK 18/05, OTK-A 2007 nr 10, poz. 128). Dochodzenie tego roszczenia w sprawie
objętej wyrokiem z dnia 2 września 2011 r. Sądu Okręgowego w P. uzasadnia – na
podstawie art. 98 § 1 k.p.c. – uwzględnienie w rozstrzygnięciu o kosztach procesu
należnych od strony przegrywającej sprawę zwrotu poniesionych przez nią kosztów
niezbędnych i celowych, w tym kosztów reprezentowania przez adwokata, według
stawek określonych w odrębnych przepisach (art. 98 § 3 k.p.c.).
W sprawie, w której pracownik odwołuje się od rozwiązania umowy o pracę
oraz żąda odszkodowania na podstawie art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p. zwrot
kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia jego praw obejmuje opłaty za
czynności adwokackie ustalone na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie
4
oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu.
Skoro stawki minimalne, zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie opłat
za czynności adwokackie, ustala się według kryterium wartości przedmiotu sprawy
lub rodzaju sprawy, to wynagrodzenie pełnomocnika występującego w sprawie o
odszkodowanie na podstawie prawa cywilnego obok odszkodowania należnego na
podstawie kodeksu pracy jest w pierwszej kolejności powiązane z wartością
przedmiotu sprawy (§ 12 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia). W sprawach z zakresu
prawa pracy o wynagrodzenie za pracę lub odszkodowanie – inne niż wymienione
w § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia – stawki minimalne wynoszą 75% stawki
obliczonej na podstawie § 6 od wartości wynagrodzenia lub odszkodowania
będącego przedmiotem sprawy, skoro zatem tytułem odszkodowania
uzupełniającego strona pozwana uległa co do kwoty 10.700 zł, wynagrodzenie
pełnomocnika strony wygrywającej w postępowaniu apelacyjnym przed Sądem
Okręgowym, który prowadził sprawę także przed Sądem pierwszej instancji,
powinno wynieść 900 zł i taką kwotę Sąd Najwyższy ujął w postanowieniu
wydanym na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z 39816
k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 §
1 k.p.c. w związku z § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w
sprawie opłat za czynności adwokackie.