Pełny tekst orzeczenia

WYROK Z DNIA 21 LUTEGO 2012 R.
WK 2/12
Ściganie wykroczenia popełnionego przez żołnierza w czynnej służbie
wojskowej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych
następuje wyłącznie na żądanie dowódcy jednostki wojskowej lub
kierownika instytucji cywilnej, w której żołnierz pełni służbę (art. 86 a § 1
k.p.s.w.).
Przewodniczący: Prezes SN J. Godyń (sprawozdawca).
Sędziowie SN: W. Błuś, E. Matwijów.
Sąd Najwyższy w sprawie st. szer. Roberta D., skazanego za
wykroczenie określone w art. 97 k.w., po rozpoznaniu w Izbie Wojskowej na
posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. w dniu 21 lutego 2012 r. kasacji na
korzyść, wniesionej przez Naczelnego Prokuratora Wojskowego, od wyroku
Wojskowego Sądu Garnizonowego w W. z dnia 28 września 2010 r.
u c h y l i ł wyrok w całości i u m o r z y ł postępowanie w stosunku do st.
szer. Roberta D. (...).
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem nakazowym Wojskowego Sądu Garnizonowego w W. z
dnia 28 września 2010 r. st. szer. Robert D. został uznany za winnego
popełnienia wykroczenia określonego w art. 97 k.w. i za to skazano go na
karę 300 zł grzywny.
2
Orzeczenie to zaskarżył na korzyść Naczelny Prokurator Wojskowy i
zarzucając „uchybienie w postaci bezwzględnej przyczyny odwoławczej,
określonej w art. 104 § 1 pkt 7 k.p.s.w. w zw. z art. 5 § 1 pkt 9 k.p.s.w.,
które nastąpiło z powodu rażącego naruszenia art. 86 a § 1 k.p.s.w., a
polegało na wydaniu wyroku skazującego wobec obwinionego st. szer.
Roberta D., pomimo braku żądania ścigania pochodzącego od osoby
uprawnionej”, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i
umorzenie postępowania z powodu braku żądania ścigania pochodzącego
od osoby uprawnionej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Ściganie wykroczenia popełnionego przez żołnierza w czynnej służbie
wojskowej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych
następuje wyłącznie na żądanie dowódcy jednostki wojskowej lub
kierownika instytucji cywilnej, w której żołnierz pełni służbę (art. 86 a § 1
k.p.s.w.).
Przypisane obwinionemu st. szer. Robertowi D. wykroczenie z art. 97
k.w. związane było niewątpliwie z pełnieniem obowiązków służbowych
(podróż służbowa pojazdem marki Volvo), w związku z czym do ścigania
tego wykroczenia konieczne było żądanie pochodzące od uprawnionej
osoby. W przedmiotowej sprawie brak jest jednak takiego żądania, co
powinno skutkować odmową wszczęcia postępowania stosownie do treści
art. 5 § 1 pkt 9 k.p.s.w.
Zastępca Prezesa Wojskowego Sądu Garnizonowego w W. nie
bacząc na treść przywołanych przepisów Kodeksu postępowania w
sprawach o wykroczenie (Dz. U. Nr 106, poz. 1148 ze zm.), zarządzeniem
z dnia 21 września 2010 r. wszczął postępowanie o ukaranie st. szer.
Roberta D. Błąd ten nie został dostrzeżony przez Wojskowy Sąd
Garnizonowy w W., orzekający w pierwszej instancji i st. szer. Robert D.
3
wyrokiem nakazowym z dnia 28 września 2010 r. został skazany za
wykroczenie określone w art. 97 k.w. na karę 300 zł grzywny.
Wydanie wyroku nakazowego nastąpiło zatem z rażącym
naruszeniem art. 86 a § 1 k.p.s.w., a w konsekwencji także z rażącym
naruszeniem art. 5 § 1 pkt 9 k.p.s.w., który to przepis wszczęte
postępowanie nakazuje umorzyć, jeżeli brak jest żądania ścigania
pochodzącego od osoby uprawnionej. Kontynuowanie postępowania
spowodowało procesowy skutek w postaci wystąpienia bezwzględnej
przyczyny odwoławczej wymienionej w art. 104 § 1 pkt 7 k.p.s.w w zw. z
art. 5 § 1 pkt 9 k.p.s.w.
W tej sytuacji, Sąd Najwyższy uznał kasację za oczywiście zasadną w
rozumieniu art. 535 § 5 k.p.k. i uchylił zaskarżony wyrok nakazowy,
umarzając postępowanie w stosunku do st. szer. Roberta D. z powodu
braku żądania ścigania pochodzącego od osoby uprawnionej.

WK 2/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia