Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 32/12
POSTANOWIENIE
Dnia 4 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej M. w K.
przeciwko P. Dystrybucja S.A. w L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 4 kwietnia 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 2 czerwca 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie w części orzekającej
o kosztach postępowania zażaleniowego, pozostawiając Sądom
pierwszej i drugiej instancji rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania przed Sądem Najwyższym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy uchylił postanowienie Sądu
Rejonowego w K. z dnia 28 marca 2011 r. o przekazaniu sprawy z powództwa
Spółdzielni Mieszkaniowej „M.” w K. przeciwko P. Dystrybucja SA w L. do
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w L. i zasądził od pozwanego na rzecz powoda
kwotę 1632 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Postanowienie Sądu drugiej instancji w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach
postępowania zaskarżył zażaleniem pozwany i wniósł o zmianę zaskarżonego
orzeczenia przez pozostawienie Sądowi pierwszej instancji rozstrzygnięcia
o kosztach postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 108 §1 zd. 1 k.p.c., mającym zastosowanie w postępowaniu
zażaleniowym za pośrednictwem art. 391 § 1 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. sąd
rozstrzyga o kosztach postępowania w każdym orzeczeniu kończącym
postępowanie w instancji. Przepis ten wyraża zasadę koncentracji orzekania
o kosztach postępowania ograniczając orzekanie o nich jedynie do orzeczeń
kończących sprawę w instancji. Ponadto art. 108 § 2 k.p.c. wprowadzając wyjątek
od tej zasady przewiduje, że sąd drugiej instancji, uchylając zaskarżone orzeczenie
i przekazując sprawę sądowi pierwszej instancji do rozpoznania, pozostawia temu
sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.
W okolicznościach sprawy Sąd Okręgowy rozstrzygnął definitywnie jedynie
kwestię właściwości sądu, uchylając postanowienie Sądu Rejonowego. Nie można
więc uznać, jak wskazuje skarżący, że w powinien był zastosować art. 108 § 2
k.p.c. Trzeba bowiem wskazać, że postanowienie w przedmiocie uchylenia
postanowienia o przekazaniu sprawy według właściwości nie jest także
postanowieniem kończącym sprawę w instancji, o którym mowa w art. 108 § 1
k.p.c., gdyż kwestia ta stanowi jedynie zagadnienie wpadkowe, w którym nie
rozstrzyga się o całości postępowania, ani o jego meritum. Z tego względu nie było
także podstawy do orzekania przez Sąd Okręgowy o kosztach postępowania
3
zażaleniowego. Wysokość tych kosztów powinna zostać uwzględniona przez Sąd
w orzeczeniu kończącym postępowanie.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy uznał zażalenie za uzasadnione i uchylił
postanowienie Sądu Okręgowego w zaskarżonej części (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw.
z art. 39815
§1 k.p.c.).
Sąd Najwyższy pozostawił Sądowi pierwszej i drugiej instancji orzeczenie
o kosztach postępowania przed Sądem Najwyższym.

I CZ 32/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia