Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III PZ 1/12
POSTANOWIENIE
Dnia 11 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący)
SSN Halina Kiryło
SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Krzysztofa M.
przeciwko Poczcie Polskiej Spółce Akcyjnej Centrum Logistyki Oddziałowi
Regionalnemu w L.
o wynagrodzenie i odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 11 kwietnia 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 3 stycznia 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2012 r. Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. odrzucił skargę
kasacyjną strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 6 października
2011 r., w sprawie z powództwa Krzysztofa M. przeciwko Poczcie Polskiej S.A.
Centrum Logistyki Oddziałowi Regionalnemu o wynagrodzenie i odszkodowanie.
Sąd Okręgowy ustalił, że odpis wyroku Sądu Okręgowego z dnia 6
października 2011 r. wraz z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi
pozwanej w dniu 24 października 2011 r. Skarga kasacyjna została zaś nadana w
2
placówce pocztowej w dniu 27 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy uznał, że skarga
kasacyjna strony pozwanej została wniesiona po upływie terminu określonego w
art. 3985
§ 1 k.p.c. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej obliczony na podstawie
przepisu art. 112 k.c. w związku z art. 165 § 1 k.p.c. upływał w sobotę 24 grudnia
2008 r. Z uwagi na to, że sobota nie jest dniem uznanym ustawowo za wolny od
pracy w rozumieniu art. 115 k.c., wniesienie skargi kasacyjnej dopiero w dniu 27
grudnia 2008 r. nastąpiło z przekroczeniem terminu określonego w art. 3985
§ 1
k.p.c.
Powyższe postanowienie Sądu Okręgowego strona pozwana zaskarżyła
zażaleniem zarzucając:
- błędną wykładnię art. 115 k.c. przez uznanie, że sobota nie jest dniem
równorzędnym z dniem ustawowo wolnym od pracy;
- niewłaściwe zastosowanie art. 3986
§ 2 k.p.c. przez odrzucenie skargi
kasacyjnej z uwagi na jej wniesienie po terminie podczas, gdy z okoliczności
sprawy wynika, że strona pozwana zachowała termin do wniesienia skargi
kasacyjnej „w świetle uznania, że sobota jest dniem równorzędnym wobec dnia
ustawowo wolnego od pracy tj. wykładni przepisu art. 115 k.c.”.
Wniosek zażalenia dotyczył uchylenia zaskarżonego postanowienia i
„przekazanie Sądowi Okręgowemu”, a także zasądzenia kosztów postępowania
zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm
przepisanych.
W uzasadnieniu zażalenia powołano się na pogląd wyrażony w uchwale
siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2011 r., I
OPS 1/11 – ONSAiWSA 2011/5/95, zgodnie z którym sobota jest dniem
równorzędnym z dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 § 4 k.p.a.;
przedstawiono także argumentację przyjętą przez NSA w powołanej uchwale.
Opierając się na przyjętych założeniach wykładni funkcjonalnej art. 115 k.c. należy,
według oceny strony wnoszącej zażalenie, także na gruncie prawa cywilnego
uznać, że sobota jest dniem wolnym od pracy, gdyż odmienne rozumienie
przepisów regulujących kwestię końca terminu przypadającego w dzień ustawowo
wolny od pracy na gruncie prawa cywilnego i prawa administracyjnego narusza
konstytucyjną zasadę demokratycznego państwa prawa. Brzmienie przepisu art.
3
115 k.c. oraz przepisu art. 57 § 4 k.p.a. jest identyczne. W takiej sytuacji trudno
uznać, że racjonalny ustawodawca realizujący konstytucyjną zasadę państwa
prawa przypisuje różne skutki prawne konsekwencjom prawnym tych samych
zdarzeń w zależności od tego, które przepisy – w zależności od danej gałęzi prawa
– będą miały zastosowanie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 115 k.c. stanowi, że jeżeli koniec terminu do wykonania
czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy, termin upływa
dnia następnego.
W rozpatrywanej sprawie koniec terminu do wykonania czynności
(wniesienia skargi kasacyjnej – art. 3985
§ 1 k.p.c. w związku z art. 165 § 1 k.p.c.)
przypadał na sobotę, co wyłączyło możliwość zastosowania implikacji dotyczącej
zakończenia terminu w dniu uznanym ustawowo za wolny od pracy. Sobota jest
bowiem dniem powszednim. Sobota nie jest – jak to stwierdza uchwała
powiększonego składu Sądu Najwyższego (7 sędziów) z dnia 25 kwietnia 2003 r. III
CZP 8/03 (OSNC 2004/1/1) – dniem uznanym ustawowo za wolny od pracy w
rozumieniu art. 115 k.c. w związku z art. 165 § 1 k.p.c.
Zaskarżone postanowienie Sądu Okręgowego dokładnie odpowiada
normatywnemu znaczeniu zastosowanego w sprawie przepisu, znaczeniu
potwierdzonym powołaną wyżej uchwałą Sądu Najwyższego. Ponadto uchwała ta
ma moc zasady prawnej.
Podzielając uchwałę 7 sędziów III CZP 8/03, związany nią skład Sądu
Najwyższego rozpoznający niniejszą sprawę nie miał podstawy do zainicjowania
procedury przewidzianej w celu odstąpienia od wykładni prawa wyrażonej w
zasadzie prawnej.
Nie jest przekonywujący wyrażony w rozpatrywanym zażaleniu pogląd jego
autora jakoby uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu
Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2011 r., I OPS 1/11 (ONSA/WSA 2011/5/95)
stwarzała niezbędną potrzebę uzgodnienia wykładni przepisów prawa cywilnego i
prawa administracyjnego w zakresie skutku upływu terminu w dniu uznanym
4
ustawowo za wolny od pracy. Powołana uchwała powiększonego składu
Naczelnego Sądu Administracyjnego motywowana jest funkcjonalną analizą
okoliczności istotnych w obrębie gałęzi prawa administracyjnego; uwzględnia w
szczególności regulację Ordynacji podatkowej (art. 12 § 5), która wprowadziła taki
sam skutek dla soboty jak i dla dnia ustawowo wolnego od pracy w odniesieniu do
ostatniego dnia terminu przewidzianego w przepisach prawa podatkowego.
Ze względu na to, że wynikające w sprawie zagadnienie prawne dotyczy
czynności postępowania cywilnego należy ponadto zwrócić uwagę na wynikające z
ustaw procesowych zróżnicowanie regulacji. W art. 83 § 1 i 2 ustawy z dnia 30
sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyraźnie
wprowadzony wyjątek od zasady obliczania terminów według przepisów prawa
cywilnego odnosi się właśnie do soboty, która w procedurze
sądowoadministracyjnej uzyskała kwalifikację alternatywnie taką samą jak dzień
ustawowo wolny od pracy. Regulacja to dodatkowo wskazuje na jednoznaczne –
zgodne z interpretacją Sądu Najwyższego – znaczenie art. 115 k.c., którego zmiany
nie można uzyskać bez konieczności nowelizacji przez parlament.
Z powyższych przyczyn wobec bezzasadności zażalenia Sąd Najwyższy
postanowił o jego oddaleniu w myśl art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13