Sygn. akt II CNP 15/12
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2012 r.,
skargi J. L.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 15 października 2009 r., wydanego w sprawie z powództwa J. L.
przeciwko J. B.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 15 października 2009 r. oddalił apelację
powoda J. L. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 5 lutego 2009 r. w sprawie
przeciwko J. B. o zapłatę.
Powód wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 15 października 2009 r., wskazując m.in., że na skutek
wydania powyższego orzeczenia poniósł szkodę, „bowiem oddalenie apelacji w
sytuacji gdy dochodzone roszczenie uznane zostało za zasadne, spowodowało
brak zaspokojenia wierzytelności w postaci utraconych korzyści".
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 4245
§ 1 k.p.c. określa wymagania o charakterze konstrukcyjnym,
jakie musi spełniać skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia. Należy do nich m.in. obowiązek wskazania przepisu prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (pkt 3) oraz uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga
dotyczy (pkt 4).
Skarżący powinien złożyć w skardze oświadczenie, że szkoda już wystąpiła
i określić jej rodzaj oraz rozmiar. Oświadczenie skarżącego nie spełnia tych
wymogów. Skarżący nie wskazał też przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne.
Braki w zakresie wymagań konstrukcyjnych nie podlegają uzupełnieniu,
a skarga nimi dotknięta jest odrzucana a limine (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.