III CZ 55/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-12-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZP 27/71
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 55/12
POSTANOWIENIE
Dnia 8 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
SSA Andrzej Niedużak
w sprawie ze skargi E. J.
przeciwko K. Ł.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Rejonowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 sierpnia 2012 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 2 lutego 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 2 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy odrzucił apelację
pozwanego od wyroku z dnia 22 listopada 2010 r. wydanego przez Sąd Rejonowy .
W uzasadnieniu wskazał, że z uwagi na przedmiot rozstrzygnięcia wniesiony przez
pozwanego środek odwoławczy jest w istocie zażaleniem i został wniesiony po
upływie terminu.
Pozwany w zażaleniu na to postanowienie wskazał, że zaskarżył wyrok
w całości, tj. zarówno w części, w której Sąd po wznowieniu postępowania uchylił
wyrok, jak i w tej części, w której pozew odrzucił. Wniósł zatem właściwy środek
zaskarżenia, z czego wynika nietrafność zaskarżonego postanowienia. Skarżący
wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale połączonych Izb: Izby Cywilnej oraz
Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 marca 1972 r., III CZP 27/71, także
w razie odrzucenia pozwu wyrokiem wniesiony środek odwoławczy podlega
rozpoznaniu jako zażalenie również wtedy, gdy skarżący nazwał go rewizją; nie
może być jednak odrzucony z powodu niezachowania terminu przewidzianego
w art. 394 § 2 k.p.c. (OSNCP 1973, nr 1, poz. 1). W uchwale tej Sąd Najwyższy
przesądził występujące zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie kontrowersje co
do tego, czy o rodzaju środka odwoławczego decyduje przedmiot rozstrzygnięcia,
czy forma nadana orzeczeniu przez sąd i jaki ma to wpływ na termin zaskarżenia.
Doręczenie wyroku z uzasadnieniem pozwanemu nastąpiło w dniu
16 grudnia 2010 r., natomiast apelacja została wniesiona do sądu w dniu
30 grudnia 2010 r., a zatem trzeba stwierdzić, że termin do wniesienia apelacji
został zachowany. Zachowanie terminu do wniesienia apelacji, przy uwzględnieniu
formy zaskarżonego orzeczenia, przesądziło także o zachowaniu terminu do
wniesienia zażalenia. Niezależnie zatem od oceny charakteru wniesionego środka
zaskarżenia brak było podstaw do jego odrzucenia na skutek niezachowania
terminu do jego wniesienia.
Z tej przyczyny zaskarżone postanowienie uchylono (art. 394 § 2 i 3 k.p.c.
w zw. z art. 39515
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 8 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
SSA Andrzej Niedużak
w sprawie ze skargi E. J.
przeciwko K. Ł.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Rejonowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 sierpnia 2012 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 2 lutego 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 2 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy odrzucił apelację
pozwanego od wyroku z dnia 22 listopada 2010 r. wydanego przez Sąd Rejonowy .
W uzasadnieniu wskazał, że z uwagi na przedmiot rozstrzygnięcia wniesiony przez
pozwanego środek odwoławczy jest w istocie zażaleniem i został wniesiony po
upływie terminu.
Pozwany w zażaleniu na to postanowienie wskazał, że zaskarżył wyrok
w całości, tj. zarówno w części, w której Sąd po wznowieniu postępowania uchylił
wyrok, jak i w tej części, w której pozew odrzucił. Wniósł zatem właściwy środek
zaskarżenia, z czego wynika nietrafność zaskarżonego postanowienia. Skarżący
wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale połączonych Izb: Izby Cywilnej oraz
Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 marca 1972 r., III CZP 27/71, także
w razie odrzucenia pozwu wyrokiem wniesiony środek odwoławczy podlega
rozpoznaniu jako zażalenie również wtedy, gdy skarżący nazwał go rewizją; nie
może być jednak odrzucony z powodu niezachowania terminu przewidzianego
w art. 394 § 2 k.p.c. (OSNCP 1973, nr 1, poz. 1). W uchwale tej Sąd Najwyższy
przesądził występujące zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie kontrowersje co
do tego, czy o rodzaju środka odwoławczego decyduje przedmiot rozstrzygnięcia,
czy forma nadana orzeczeniu przez sąd i jaki ma to wpływ na termin zaskarżenia.
Doręczenie wyroku z uzasadnieniem pozwanemu nastąpiło w dniu
16 grudnia 2010 r., natomiast apelacja została wniesiona do sądu w dniu
30 grudnia 2010 r., a zatem trzeba stwierdzić, że termin do wniesienia apelacji
został zachowany. Zachowanie terminu do wniesienia apelacji, przy uwzględnieniu
formy zaskarżonego orzeczenia, przesądziło także o zachowaniu terminu do
wniesienia zażalenia. Niezależnie zatem od oceny charakteru wniesionego środka
zaskarżenia brak było podstaw do jego odrzucenia na skutek niezachowania
terminu do jego wniesienia.
Z tej przyczyny zaskarżone postanowienie uchylono (art. 394 § 2 i 3 k.p.c.
w zw. z art. 39515
§ 1 k.p.c.).