Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KO 41/12
POSTANOWIENIE
Dnia 29 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Rafał Malarski
SSN Dariusz Świecki
w sprawie zażalenia M. M.
na zarządzenie prokuratora Prokuratury Rejonowej
z dnia 2 maja 2012r. o odmowie przyjęcia zażalenia na postanowienie o odmowie
wszczęcia śledztwa,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 29 sierpnia 2012 r.,
wniosku Sądu Rejonowego
z dnia 29 czerwca 2012 r., o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
p o s t a n o w i ł :
odmówić przekazania sprawy.
UZASADNIENIE
Występujący Sąd Rejonowy podniósł, że sprawa dotyczy sędziów Sądu
Okręgowego , co do których skarżący złożył zawiadomienie o podejrzeniu
popełnienia przestępstwa w związku z rozpoznaniem sprawy cywilnej, zatem w tych
warunkach rozstrzygnięcie zażalenia przez sąd właściwy może być postrzegane
jako okoliczność zagrażająca obiektywnemu orzekaniu.
Sąd Najwyższy nie podzielił tego stanowiska.
W realiach sprawy nie występuje rzeczywiste zagrożenie obiektywizmu w
orzekaniu, co jest konieczną przesłanką korzystania z właściwości delegacyjnej na
podstawie art. 37 k.p.k. Sprawa dotyczy działalności orzeczniczej sędziów innego
sądu i choć jest to sąd wyższego rzędu w tym samym mieście, to sam ten fakt nie
może stanowić wystarczającego powodu do przekazania sprawy. Przedmiotem
rozstrzygania jest kwestia wypadkowa - dopuszczalność wniesienia środka
odwoławczego – brak jest zatem podstaw do uznania, by w tych uwarunkowaniach
zaistniały okoliczności mające wpływ na niezależność i zdolność obiektywnego
orzekania sędziów sądu właściwego.
Z tych motywów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.