II KZ 31/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-07-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V KZ 57/97
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KZ 31/12
POSTANOWIENIE
Dnia 29 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie Z. O.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 29 sierpnia 2012 r.
na skutek zażalenia Z. O. na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału Karnego
Sądu Apelacyjnego z dnia 26 czerwca 2012 r. w przedmiocie odmowy
przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku Z. O. o
wznowienie postępowania z uwagi na nieuzupełnienie w zakreślonym terminie
braku formalnego w postaci sporządzenia go i podpisania przez adwokata. Na
to zarządzenie zażalenie złożył Z. O., z którego wynika, że nie zgadza się z
opinią wyznaczonego z urzędu adwokata o braku podstaw do wniesienia
wniosku o wznowienie postępowania. W konkluzji skarżący wniósł o
uchylenie zaskarżonego zarządzenia i wznowienie postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, albowiem prawidłowo odmówiono przyjęcia
wniosku Z. O. o wznowienie postępowania. Zgodnie bowiem z art. 545 § 2
k.p.k., jeżeli wniosek o wznowienie postępowania nie pochodzi od
prokuratora, to powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata lub
radcę prawnego. Z. O. został wyznaczony obrońca z urzędu do zbadania
podstaw wniosku o wznowienie postępowania. Należy jednak podkreślić, że
obrońca wyznaczony z urzędu nie jest zobowiązany do sporządzenia wniosku
o wznowienie postępowania. (art. 84 § 3 k.p.k.). W przedstawionej w
niniejszej sprawie opinii obrońca oświadczył, że nie ma takich podstaw i
uzasadnił dlaczego. To stanowisko jest dla sądu wiążące. W kodeksie
postępowania karnego nie ma bowiem przepisu, który upoważniałby organ
procesowy do „przymuszenia” obrońcy z urzędu do sporządzenia wniosku o
wznowienie postępowania, jak i też przepisu, który nakazywałby ustanowić
innego obrońcę z urzędu (por. postanowienie SN z dnia 17 czerwca 1997 r., V
KZ 57/97, OSNKW 1997, z. 9-10, poz. 82). Natomiast organ procesowy, który
wyznaczył obrońcę, jest uprawniony do badania prawidłowego wykonania
obowiązków w ramach zagwarantowania stronie prawa do skutecznej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu w zakresie wynikającym z art. 84 § 3 k.p.k. W
przedmiotowej sprawie nie stwierdzono, aby wyznaczony Z. O. obrońca z
urzędu, nienależycie wykonał swoje obowiązki.
Reasumując, skoro złożony przez Z. O. wniosek o wznowienie
postępowania zawierał wskazany powyżej brak formalny i nie został on
usunięty w zakreślonym terminie, to prawidłowo wydano zarządzenie o
odmowie jego przyjęcia.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy utrzymał w mocy
zaskarżone zarządzenie.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie Z. O.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 29 sierpnia 2012 r.
na skutek zażalenia Z. O. na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału Karnego
Sądu Apelacyjnego z dnia 26 czerwca 2012 r. w przedmiocie odmowy
przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku Z. O. o
wznowienie postępowania z uwagi na nieuzupełnienie w zakreślonym terminie
braku formalnego w postaci sporządzenia go i podpisania przez adwokata. Na
to zarządzenie zażalenie złożył Z. O., z którego wynika, że nie zgadza się z
opinią wyznaczonego z urzędu adwokata o braku podstaw do wniesienia
wniosku o wznowienie postępowania. W konkluzji skarżący wniósł o
uchylenie zaskarżonego zarządzenia i wznowienie postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, albowiem prawidłowo odmówiono przyjęcia
wniosku Z. O. o wznowienie postępowania. Zgodnie bowiem z art. 545 § 2
k.p.k., jeżeli wniosek o wznowienie postępowania nie pochodzi od
prokuratora, to powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata lub
radcę prawnego. Z. O. został wyznaczony obrońca z urzędu do zbadania
podstaw wniosku o wznowienie postępowania. Należy jednak podkreślić, że
obrońca wyznaczony z urzędu nie jest zobowiązany do sporządzenia wniosku
o wznowienie postępowania. (art. 84 § 3 k.p.k.). W przedstawionej w
niniejszej sprawie opinii obrońca oświadczył, że nie ma takich podstaw i
uzasadnił dlaczego. To stanowisko jest dla sądu wiążące. W kodeksie
postępowania karnego nie ma bowiem przepisu, który upoważniałby organ
procesowy do „przymuszenia” obrońcy z urzędu do sporządzenia wniosku o
wznowienie postępowania, jak i też przepisu, który nakazywałby ustanowić
innego obrońcę z urzędu (por. postanowienie SN z dnia 17 czerwca 1997 r., V
KZ 57/97, OSNKW 1997, z. 9-10, poz. 82). Natomiast organ procesowy, który
wyznaczył obrońcę, jest uprawniony do badania prawidłowego wykonania
obowiązków w ramach zagwarantowania stronie prawa do skutecznej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu w zakresie wynikającym z art. 84 § 3 k.p.k. W
przedmiotowej sprawie nie stwierdzono, aby wyznaczony Z. O. obrońca z
urzędu, nienależycie wykonał swoje obowiązki.
Reasumując, skoro złożony przez Z. O. wniosek o wznowienie
postępowania zawierał wskazany powyżej brak formalny i nie został on
usunięty w zakreślonym terminie, to prawidłowo wydano zarządzenie o
odmowie jego przyjęcia.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy utrzymał w mocy
zaskarżone zarządzenie.