Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 100/12
POSTANOWIENIE
Dnia 26 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Iwona Koper
SSA Władysław Pawlak
w sprawie z powództwa K.P.
przeciwko B. P.
o zapłatę zachowku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 września 2012 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie o kosztach zawarte w pkt. 2 wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 18 stycznia 2012 r.,
oddala zażalenie
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem, zawartym w wyroku z dnia 18 stycznia
2012 r. Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1 200 zł
tytułem kosztów postępowania odwoławczego.
W zażaleniu pełnomocnik pozwanego podniósł, że istniały podstawy do
nieobciążania strony kosztami postępowania z uwagi na uzasadnione przekonanie
skarżącego o słuszności apelacji oraz niewspółmierną do stopnia zawiłości sprawy
i nakładu pracy pełnomocnika strony przeciwnej wysokość zasądzonych kosztów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W wypadkach szczególnie uzasadnionych, na podstawie art. 102 k.p.c.,
sąd może zasądzić od strony przegrywającej część kosztów procesu albo nie
obciążać jej kosztami w ogóle. W orzecznictwie precyzuje się pojęcie „wypadku
szczególnie uzasadnionego”, tym niemniej ocena, czy w sprawie zachodzi wypadek
szczególnie uzasadniony należy do swobodnej decyzji sądu ze względu na
konieczność zapewnienia poczucia sprawiedliwości oraz realizacji zasady
słuszności.
Chociaż kwestia trafności i zasadności skorzystania z tego uprawnienia
podlega, co do zasady, kontroli sądu wyższego rzędu, to jednak ewentualna
zmiana zaskarżonego postanowienia o kosztach powinna ograniczać się do
sytuacji wyjątkowych (zob. m.in. postanowienia SN z dnia 3 grudnia 2007 r.,
I CZ 110/07 nie publ. i z dnia 1 października 2010 r., I CZ 142/10 nie publ.).
W uzasadnieniu zażalenia nie zostały przedstawione okoliczności
i argumenty, które usprawiedliwiałyby żądanie zastosowania art. 102 k.p.c.
Decydując się na kontynuowanie procesu przegranego w zasadzie w całości przed
sądem pierwszej instancji (strona powodowa uległa jedynie w 5%), skarżący
powinien liczyć się z koniecznością pokrycia kosztów obrony strony przeciwnej, tym
bardziej, że wbrew jego twierdzeniom, co wynika z uzasadnienia wyroku Sądu
Okręgowego, sprawa nie była skomplikowana pod względem faktycznym
i prawnym.
3
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.