IV CZ 66/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 66/12
POSTANOWIENIE
Dnia 5 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
SSA Władysław Pawlak
ze skargi uczestnika postępowania
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
Sądu Rejonowego
z dnia 17 lipca 2009 r.,
w sprawie z wniosku E. C.
przy uczestnictwie J. C.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 października 2012 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 1 lutego 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z 1 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy odrzucił - wobec
nieuiszczenia opłaty - zażalenie uczestnika na postanowienie tego Sądu z 17
listopada 2011 r. o odrzuceniu zażalenia uczestnika na postanowienie z 4 lipca
2011 r, o odrzuceniu skargi kasacyjnej na postanowienie wydane w postępowaniu
wszczętym na skutek skargi uczestnika o wznowienie postępowania w sprawie z
wniosku E. C. o podział majątku wspólnego.
W zażaleniu na postanowienie z 1 lutego 2012 r. wnioskodawca zarzucił, iż
Sąd Okręgowy popełnił błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że
rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nie wpływa na przesunięcie biegu terminu
do wniesienia zażalenia. Uczestnik wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne.
Z akt sprawy wynika, że postanowieniem z 4 lipca 2011 r. Sąd Okręgowy
odrzucił skargę kasacyjną uczestnika na postanowienie tego Sądu z 4 maja
2011 r. oddalające jego zażalenie na wydane w sprawie postanowienia
odrzucające zażalenia. Postanowienie to uczestnik zaskarżył zażaleniem, które
wniósł osobiście, co spowodowało jego odrzucenie postanowieniem z 14
września 2011 r. Jednocześnie Sąd ustanowił dla uczestnika pełnomocnika z
urzędu w celu wniesienia jego imieniem zażalenia na postanowienie o
odrzuceniu skargi kasacyjnej oraz oddalił wniosek o zwolnienie go od kosztów
sądowych. Pełnomocnik z urzędu wniósł imieniem uczestnika zażalenie na
postanowienie z 4 lipca 2011 r. Zarządzeniem z 3 listopada 2011 r. pełnomocnik
wezwany został o uzupełnienie braków formalnych zażalenia, które częściowo
uzupełnił przy piśmie z 8 listopada 2011 r. oraz powiadomił Sąd o przekazaniu
uczestnikowi informacji o konieczności opłacenia zażalenia kwotą 200 zł. Opłata
od zażalenia nie została jednak uiszczona, a uczestnik nie złożył też wniosku o
zwolnienie go od niej. W efekcie, postanowieniem z 17 listopada 2011 r. Sąd
Okręgowy odrzucił zażalenie uczestnika na postanowienie odrzucające jego
zażalenie na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną, a zażalenie uczestnika
na to postanowienie zostało odrzucone postanowieniem Sądu Okręgowego z 1
3
lutego 2012 r. Sąd Okręgowy wskazał, że termin do usunięcia braków formalnych
zażalenia, to jest do opłacenia go kwotą 200 zł, wobec odrzucenia ponawianych
wniosków o zwolnienie uczestnika od kosztów sądowych, minął bezskutecznie 20
stycznia 2012 r. Uzupełnienie braku z przekroczeniem terminu nie odniosło skutku.
Trafnie zatem Sąd Okręgowy uznał, że zażalenie wniesione przez
pełnomocnika - adwokata, od którego nie została uiszczona wymagana opłata,
podlegało odrzuceniu bez wezwania do jej uiszczenia (art. 370 k.p.c. w zw. z art.
397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c.). Zaprezentowana w zażaleniu
argumentacja, jakoby do uiszczenia opłaty doszło w ustawowo przewidzianym
terminie nie znajduje potwierdzenia w aktach sprawy, a brak kontaktów między
mocodawcą i pełnomocnikiem, na który powołuje się skarżący, nie ma wpływu na
sposób liczenia terminu do uzupełniania braków zażalenia.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
SSA Władysław Pawlak
ze skargi uczestnika postępowania
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
Sądu Rejonowego
z dnia 17 lipca 2009 r.,
w sprawie z wniosku E. C.
przy uczestnictwie J. C.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 października 2012 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 1 lutego 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z 1 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy odrzucił - wobec
nieuiszczenia opłaty - zażalenie uczestnika na postanowienie tego Sądu z 17
listopada 2011 r. o odrzuceniu zażalenia uczestnika na postanowienie z 4 lipca
2011 r, o odrzuceniu skargi kasacyjnej na postanowienie wydane w postępowaniu
wszczętym na skutek skargi uczestnika o wznowienie postępowania w sprawie z
wniosku E. C. o podział majątku wspólnego.
W zażaleniu na postanowienie z 1 lutego 2012 r. wnioskodawca zarzucił, iż
Sąd Okręgowy popełnił błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że
rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nie wpływa na przesunięcie biegu terminu
do wniesienia zażalenia. Uczestnik wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne.
Z akt sprawy wynika, że postanowieniem z 4 lipca 2011 r. Sąd Okręgowy
odrzucił skargę kasacyjną uczestnika na postanowienie tego Sądu z 4 maja
2011 r. oddalające jego zażalenie na wydane w sprawie postanowienia
odrzucające zażalenia. Postanowienie to uczestnik zaskarżył zażaleniem, które
wniósł osobiście, co spowodowało jego odrzucenie postanowieniem z 14
września 2011 r. Jednocześnie Sąd ustanowił dla uczestnika pełnomocnika z
urzędu w celu wniesienia jego imieniem zażalenia na postanowienie o
odrzuceniu skargi kasacyjnej oraz oddalił wniosek o zwolnienie go od kosztów
sądowych. Pełnomocnik z urzędu wniósł imieniem uczestnika zażalenie na
postanowienie z 4 lipca 2011 r. Zarządzeniem z 3 listopada 2011 r. pełnomocnik
wezwany został o uzupełnienie braków formalnych zażalenia, które częściowo
uzupełnił przy piśmie z 8 listopada 2011 r. oraz powiadomił Sąd o przekazaniu
uczestnikowi informacji o konieczności opłacenia zażalenia kwotą 200 zł. Opłata
od zażalenia nie została jednak uiszczona, a uczestnik nie złożył też wniosku o
zwolnienie go od niej. W efekcie, postanowieniem z 17 listopada 2011 r. Sąd
Okręgowy odrzucił zażalenie uczestnika na postanowienie odrzucające jego
zażalenie na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną, a zażalenie uczestnika
na to postanowienie zostało odrzucone postanowieniem Sądu Okręgowego z 1
3
lutego 2012 r. Sąd Okręgowy wskazał, że termin do usunięcia braków formalnych
zażalenia, to jest do opłacenia go kwotą 200 zł, wobec odrzucenia ponawianych
wniosków o zwolnienie uczestnika od kosztów sądowych, minął bezskutecznie 20
stycznia 2012 r. Uzupełnienie braku z przekroczeniem terminu nie odniosło skutku.
Trafnie zatem Sąd Okręgowy uznał, że zażalenie wniesione przez
pełnomocnika - adwokata, od którego nie została uiszczona wymagana opłata,
podlegało odrzuceniu bez wezwania do jej uiszczenia (art. 370 k.p.c. w zw. z art.
397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c.). Zaprezentowana w zażaleniu
argumentacja, jakoby do uiszczenia opłaty doszło w ustawowo przewidzianym
terminie nie znajduje potwierdzenia w aktach sprawy, a brak kontaktów między
mocodawcą i pełnomocnikiem, na który powołuje się skarżący, nie ma wpływu na
sposób liczenia terminu do uzupełniania braków zażalenia.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.