V CNP 2/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 2/12
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi Ł. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 28 lipca 2011r., w sprawie z powództwa J. R.
przeciwko Ł.J.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 października 2012 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 lipca 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację pozwanego
od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie o zapłatę.
Wyrok Sądu Okręgowego pozwany Ł. J. zakwestionował skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zaskarżonemu
w całości orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 227 k.p.c., art. 228 k.p.c., art. 232
k.p.c. w związku z art. 6 k.c. w związku z art. 233 k.p.c. Wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku w całości, uznanie apelacji pozwanego za zasadną, a także
o wstrzymanie wykonalności wyroku sądu pierwszej instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 4244
zdanie drugie k.p.c. podstawą skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie mogą być
zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów. Wynika to z charakteru
postępowania przed Sądem Najwyższym oraz z funkcji tego Sądu
ukonstytuowanego jako sąd prawa, sprawującego nadzór nad działalnością
sądów powszechnych w zakresie orzekania (art. 183 ust. 1 Konstytucji).
Ocena dowodów pozostaje zatem wyłączną domeną sądów orzekających
i nie może być kontrolowana przez Sąd Najwyższy.
Zarzuty wskazane przez skarżącego dotyczą wyłącznie problematyki ustaleń
faktycznych, a wywody skarżącego stanowią wyłącznie polemikę z oceną materiału
dowodowego przeprowadzoną przez Sądy orzekające w sprawie.
Należy także stwierdzić, że wywiedziona przez pełnomocnika pozwanego
skarga jest wyrazem niezrozumienia tej instytucji, świadczą o tym sformułowane
m.in. wnioski o uchylenie zaskarżonego orzeczenia oraz o wstrzymanie
wykonalności orzeczenia sądu pierwszej instancji. Skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest nadzwyczajnym środkiem
zaskarżenia i nie może być traktowana wyłącznie jako środek prowadzący
do dochodzenia roszczeń przez stronę niezadowoloną z rozstrzygnięcia sądu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi Ł. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 28 lipca 2011r., w sprawie z powództwa J. R.
przeciwko Ł.J.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 października 2012 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 lipca 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację pozwanego
od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie o zapłatę.
Wyrok Sądu Okręgowego pozwany Ł. J. zakwestionował skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zaskarżonemu
w całości orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 227 k.p.c., art. 228 k.p.c., art. 232
k.p.c. w związku z art. 6 k.c. w związku z art. 233 k.p.c. Wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku w całości, uznanie apelacji pozwanego za zasadną, a także
o wstrzymanie wykonalności wyroku sądu pierwszej instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 4244
zdanie drugie k.p.c. podstawą skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie mogą być
zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów. Wynika to z charakteru
postępowania przed Sądem Najwyższym oraz z funkcji tego Sądu
ukonstytuowanego jako sąd prawa, sprawującego nadzór nad działalnością
sądów powszechnych w zakresie orzekania (art. 183 ust. 1 Konstytucji).
Ocena dowodów pozostaje zatem wyłączną domeną sądów orzekających
i nie może być kontrolowana przez Sąd Najwyższy.
Zarzuty wskazane przez skarżącego dotyczą wyłącznie problematyki ustaleń
faktycznych, a wywody skarżącego stanowią wyłącznie polemikę z oceną materiału
dowodowego przeprowadzoną przez Sądy orzekające w sprawie.
Należy także stwierdzić, że wywiedziona przez pełnomocnika pozwanego
skarga jest wyrazem niezrozumienia tej instytucji, świadczą o tym sformułowane
m.in. wnioski o uchylenie zaskarżonego orzeczenia oraz o wstrzymanie
wykonalności orzeczenia sądu pierwszej instancji. Skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest nadzwyczajnym środkiem
zaskarżenia i nie może być traktowana wyłącznie jako środek prowadzący
do dochodzenia roszczeń przez stronę niezadowoloną z rozstrzygnięcia sądu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).