IV KO 81/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KO 81/12
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jacek Sobczak
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie J. O. i Ł. K.
oskarżonego z art. 279 § 1 k.k. i innych
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w B.
z dnia 20 września 2012 r., , o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
p o s t a n o w i :ł
na podstawie art. 37 k.p.k. sprawę Sądu Rejonowego w B.,
przekazać do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ż.
UZASADNIENIE
W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, iż przepis art. 37
k.p.k. stanowiący wyjątek od zasady rozpoznawania sprawy przez sąd miejsca
popełnienia przestępstwa ma na względzie takie sytuacje które mogą wywierać
wpływ na swobodę orzekania lub stwarzać przekonanie o braku warunków do
rozpoznania sprawy w sposób obiektywny (por. OSNKW 1995, z. 9-10, poz.
68).
W sprawie zaistniała taka szczególna sytuacja. Oskarżony J. O. występował
w roli świadka, składającego obciążające zeznania w innym postępowaniu, w
którym obciążał pracowników bielskiego wymiaru sprawiedliwości, w tym także
sędziów Sądu Rejonowego w B. W związku z tym inna wcześniejsza sprawa, która
zawisła przez Sądem Rejonowym w B. (sygn…) została postanowieniem Sądu
Najwyższego z dnia 24 kwietnia 2008 r. przekazana do rozpoznania innemu sądowi
2
tj. Sądowi Rejonowemu w Ż. W tym świetle nie może budzić wątpliwości, że między
oskarżonym a Sądem właściwym do rozpoznania sprawy, doszło do tego rodzaju
relacji, których ocena przekonuje o trafności odstąpienia w niniejszej sprawie od
zasadniczej właściwości sądu do rozpoznania niniejszej sprawy i przekazania jej
innemu sądowi równorzędnemu.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jacek Sobczak
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie J. O. i Ł. K.
oskarżonego z art. 279 § 1 k.k. i innych
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w B.
z dnia 20 września 2012 r., , o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
p o s t a n o w i :ł
na podstawie art. 37 k.p.k. sprawę Sądu Rejonowego w B.,
przekazać do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ż.
UZASADNIENIE
W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, iż przepis art. 37
k.p.k. stanowiący wyjątek od zasady rozpoznawania sprawy przez sąd miejsca
popełnienia przestępstwa ma na względzie takie sytuacje które mogą wywierać
wpływ na swobodę orzekania lub stwarzać przekonanie o braku warunków do
rozpoznania sprawy w sposób obiektywny (por. OSNKW 1995, z. 9-10, poz.
68).
W sprawie zaistniała taka szczególna sytuacja. Oskarżony J. O. występował
w roli świadka, składającego obciążające zeznania w innym postępowaniu, w
którym obciążał pracowników bielskiego wymiaru sprawiedliwości, w tym także
sędziów Sądu Rejonowego w B. W związku z tym inna wcześniejsza sprawa, która
zawisła przez Sądem Rejonowym w B. (sygn…) została postanowieniem Sądu
Najwyższego z dnia 24 kwietnia 2008 r. przekazana do rozpoznania innemu sądowi
2
tj. Sądowi Rejonowemu w Ż. W tym świetle nie może budzić wątpliwości, że między
oskarżonym a Sądem właściwym do rozpoznania sprawy, doszło do tego rodzaju
relacji, których ocena przekonuje o trafności odstąpienia w niniejszej sprawie od
zasadniczej właściwości sądu do rozpoznania niniejszej sprawy i przekazania jej
innemu sądowi równorzędnemu.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie.