V KZ 67/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V KZ 57/97
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KZ 67/12
POSTANOWIENIE
Dnia 31 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie M. S.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 31 października 2012 r.,
na skutek zażalenia M. S. na zarządzenie sędziego Sądu Apelacyjnego z dnia 14
września 2012 r. w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie
postępowania
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku M. S. o
wznowienie postępowania z uwagi na nieuzupełnienie w zakreślonym terminie
braku formalnego w postaci sporządzenia go i podpisania przez adwokata. Na to
zarządzenie zażalenie złożył wnioskodawca, w którym nie formułując konkretnych
zarzutów podniósł, że w jego ocenie zachodzą podstawy do wznowienia
postępowania. W konkluzji skarżący wniósł o przyjęcie zażalenia i nadanie mu
biegu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, albowiem prawidłowo odmówiono przyjęcia
wniosku o wznowienie postępowania. Podnoszone w zażaleniu okoliczności, które
zdaniem wnioskodawcy świadczą o zasadności wniosku, nie mają znaczenia dla
rozpoznania wniesionego zażalenia. Zgodnie bowiem z art. 545 § 2 k.p.k., jeżeli
wniosek o wznowienie postępowania nie pochodzi od prokuratora, to powinien być
sporządzony i podpisany przez adwokata lub radcę prawnego. Wnioskodawcy
2
został wyznaczony adwokat z urzędu do zbadania podstaw wniosku o wznowienie
postępowania. Należy jednak podkreślić, że nie jest on zobowiązany do
sporządzenia takiego wniosku (art. 84 § 3 k.p.k.). W przedstawionej w niniejszej
sprawie opinii adwokat oświadczył, że nie ma takich podstaw i uzasadnił dlaczego.
To stanowisko jest dla sądu wiążące w tym znaczeniu, że w Kodeksie
postępowania karnego nie ma przepisu, który upoważniałby organ procesowy do
„przymuszenia” adwokata z urzędu do sporządzenia wniosku o wznowienie
postępowania, jak i też przepisu, który nakazywałby ustanowić innego adwokata z
urzędu (por. postanowienie SN z dnia 17 czerwca 1997 r., V KZ 57/97, OSNKW
1997, z. 9-10, poz. 82). Natomiast organ procesowy, który go wyznaczył, jest
uprawniony do badania prawidłowości wykonania obowiązków w ramach
zagwarantowania stronie prawa do skutecznej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
w zakresie wynikającym z art. 84 § 3 k.p.k. W przedmiotowej sprawie nie
stwierdzono, aby wyznaczony adwokat z urzędu, nienależycie wykonał swoje
obowiązki.
Wobec tego, że złożony przez M. S. wniosek o wznowienie postępowania
zawierał wskazany powyżej brak formalny i nie został on usunięty w zakreślonym
terminie, prawidłowo wydano zarządzenie o odmowie jego przyjęcia.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.
POSTANOWIENIE
Dnia 31 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie M. S.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 31 października 2012 r.,
na skutek zażalenia M. S. na zarządzenie sędziego Sądu Apelacyjnego z dnia 14
września 2012 r. w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie
postępowania
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku M. S. o
wznowienie postępowania z uwagi na nieuzupełnienie w zakreślonym terminie
braku formalnego w postaci sporządzenia go i podpisania przez adwokata. Na to
zarządzenie zażalenie złożył wnioskodawca, w którym nie formułując konkretnych
zarzutów podniósł, że w jego ocenie zachodzą podstawy do wznowienia
postępowania. W konkluzji skarżący wniósł o przyjęcie zażalenia i nadanie mu
biegu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, albowiem prawidłowo odmówiono przyjęcia
wniosku o wznowienie postępowania. Podnoszone w zażaleniu okoliczności, które
zdaniem wnioskodawcy świadczą o zasadności wniosku, nie mają znaczenia dla
rozpoznania wniesionego zażalenia. Zgodnie bowiem z art. 545 § 2 k.p.k., jeżeli
wniosek o wznowienie postępowania nie pochodzi od prokuratora, to powinien być
sporządzony i podpisany przez adwokata lub radcę prawnego. Wnioskodawcy
2
został wyznaczony adwokat z urzędu do zbadania podstaw wniosku o wznowienie
postępowania. Należy jednak podkreślić, że nie jest on zobowiązany do
sporządzenia takiego wniosku (art. 84 § 3 k.p.k.). W przedstawionej w niniejszej
sprawie opinii adwokat oświadczył, że nie ma takich podstaw i uzasadnił dlaczego.
To stanowisko jest dla sądu wiążące w tym znaczeniu, że w Kodeksie
postępowania karnego nie ma przepisu, który upoważniałby organ procesowy do
„przymuszenia” adwokata z urzędu do sporządzenia wniosku o wznowienie
postępowania, jak i też przepisu, który nakazywałby ustanowić innego adwokata z
urzędu (por. postanowienie SN z dnia 17 czerwca 1997 r., V KZ 57/97, OSNKW
1997, z. 9-10, poz. 82). Natomiast organ procesowy, który go wyznaczył, jest
uprawniony do badania prawidłowości wykonania obowiązków w ramach
zagwarantowania stronie prawa do skutecznej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
w zakresie wynikającym z art. 84 § 3 k.p.k. W przedmiotowej sprawie nie
stwierdzono, aby wyznaczony adwokat z urzędu, nienależycie wykonał swoje
obowiązki.
Wobec tego, że złożony przez M. S. wniosek o wznowienie postępowania
zawierał wskazany powyżej brak formalny i nie został on usunięty w zakreślonym
terminie, prawidłowo wydano zarządzenie o odmowie jego przyjęcia.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.