Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt SNO 44/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy - Sąd Dyscyplinarny w składzie:
SSN Józef Szewczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
SSN Kazimierz Zawada
Protokolant :Katarzyna Wojnicka
przy udziale Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2012 r.
sprawy
sędziego Sądu Rejonowego
w związku z odwołaniem obwinionego
od wyroku Sądu Apelacyjnego - Sądu Dyscyplinarnego
z dnia 26 czerwca 2012 r.
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że wymierza
obwinionemu karę dyscyplinarną przeniesienia na inne miejsce
służbowe w okręgu Sądu Apelacyjnego;
II. kosztami postępowania dyscyplinarnego obciąża Skarb
Państwa.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 26 września
2011 r., sędzia Sądu Rejonowego uznany został za winnego tego, że w dniu27
października 2004 roku w miejscowości W. woj. Ś., kierując samochodem marki […]
o numerze rejestracyjnym […] umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu
lądowym w ten sposób, że prowadząc pojazd na odcinku drogi oznaczonym
2
znakami poziomymi zakazu wyprzedzania, w warunkach znacznie ograniczonej
widoczności, rozpoczął manewr wyprzedzania samochodu osobowego marki
Mercedes o numerze rejestracyjnym […], a następnie nie powracając na swój pas
ruchu, kontynuując wyprzedzanie nieustalonego samochodu osobowego i
samochodu marki Żuk doprowadził do zderzenia czołowego z prawidłowo
poruszającym się z przeciwnego kierunku samochodem marki Daewoo o numerze
rejestracyjnym […], w wyniku czego pasażer Z. G. doznał obrażeń ciała w postaci
rozerwania mięśnia sercowego i worka osierdziowego z następowym masywnym
krwotokiem do jamy opłucnej lewej z wstrząsem pokrwotocznym, pourazowym i
ostrą niewydolnością krążenia, skutkujących jego zgonem, kierująca pojazdem
marki Daewoo M. J. doznała obrażeń ciała w postaci ran tłuczonych twarzy,
złamania wieloodłamowego kości udowej lewej, złamania otwartego rzepki prawej,
złamania rzepki lewej oraz złamania kości łokciowej lewej, skutkującym ciężkim
uszczerbkiem na jej zdrowiu w postaci ciężkiej choroby długotrwałej, a nadto
pasażer pojazdu marki Daewoo D. J. doznał obrażeń ciała w postaci uogólnionego
stłuczenia głowy i brzucha z występującymi zaburzeniami emocjonalnymi o
charakterze zespołu stresu pourazowego, powodującego rozstrój jego zdrowia,
trwający dłużej niż siedem dni, to jest popełnienia przewinienia dyscyplinarnego z
art. 107 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku – Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) zwanej dalej u.s.p. i za to na mocy
art. 109 § 1 pkt 4 powołanej ustawy wymierzono mu karę dyscyplinarną
przeniesienia na inne miejsce służbowe w okręgu Sądu Apelacyjnego.
Wyrokiem Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 22 lutego
2012 roku, sygn. akt SNO 2/12 uchylono zaskarżony wyrok w części dotyczącej
orzeczenia o karze i w tym zakresie przekazano sprawę do ponownego
rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu – Sądowi Dyscyplinarnemu. Uchylając
orzeczenie o karze Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny polecił sądowi I instancji
aby ponownie orzekając w przedmiocie kary dyscyplinarnej uwzględnił naruszone
przez obwinionego reguły ostrożności i stopień ich naruszenia. Zaznaczył przy tym,
że orzeczenie surowszej kary dyscyplinarnej oznacza nie tylko wymierzenie
kolejnego „surowszego” rodzaju spośród kar przewidzianych przez art. 109 § 1
u.s.p., lecz także ewentualne orzeczenie kary bardziej dolegliwej w ramach rodzaju
kary orzeczonej w sentencji zaskarżonego wyroku
3
Po ponownym rozpoznaniu sprawy w zakresie dotyczącym orzeczonej
obwinionemu kary Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny wyrokiem z dnia 26
czerwca 2012 r., wymierzył sędziemu karę dyscyplinarną przeniesienia na inne
miejsce służbowe w okręgu Sądu Apelacyjnego w […].
Od powyższego wyroku odwołanie złożył obwiniony.
Zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze i na podstawie art.
438 pkt 4 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p. wyrokowi zarzucił rażącą surowość kary
dyscyplinarnej w postaci przeniesienia na inne miejsce służbowe w okręgu Sądu
Apelacyjnego w […], polegającą na wyznaczeniu nowego miejsca służbowego w
nadmiernej odległości w stosunku do dotychczasowego, bez uwzględnienia sytuacji
rodzinnej obwinionego.
W oparciu o tak sformułowany zarzut autor odwołania wniósł o zmianę
zaskarżonego wyroku przez orzeczenie kary przeniesienia na inne miejsce
służbowe w okręgu Sądu Apelacyjnego .
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje.
Odwołanie obwinionego częściowo zasługuje na uwzględnienie.
Z poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych wynika, że na skutek
umyślnego naruszenia przepisów ruchu drogowego przez obwinionego ,
polegającego na wykonywaniu nieprawidłowego manewru wyprzedzania w
warunkach ograniczonej widoczności doszło do tragicznego wypadku drogowego ,
którego skutkiem była śmierć jednej osoby, ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci
ciężkiej choroby długotrwałej drugiej ofiary, a także rozstrój zdrowia trwający dłużej
niż siedem dni trzeciego pokrzywdzonego.
Są to poważne okoliczności obciążające.
Z drugiej jednak strony należy zważyć okoliczności łagodzące, mianowicie
sędzia przyznał się do popełnienia czynu, okazał skruchę i żal. Niezwłocznie po
wypadku podjął działania zmierzające do zrekompensowania wyrządzonej szkody i
doznanej przez pokrzywdzonych krzywdy.
Trzeba także podkreślić, że dorośli pokrzywdzeni w pewnym stopniu
przyczynili się do powstałych skutków wypadku, gdyż w czasie jazdy nie byli zapięci
pasami bezpieczeństwa, a jadące z nimi dziecko nie było umieszczone w
specjalnym foteliku. Obwiniony poniósł konsekwencje karne swego nierozważnego
zachowania, orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 29 października
2009 r.
4
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę Sąd Najwyższy – Sąd
Dyscyplinarny uznał, że także kara uwzględniająca warunki rodzinne obwinionego,
ułatwiająca utrzymanie więzi rodzinnych, szczególnie potrzebę częstych kontaktów
z nieletnią córką oraz spełniane obowiązku opieki nad chorą matką - czyli
dolegliwość przeniesienia na miejsce służbowe w okręgu Sądu Apelacyjnego, mniej
odległe od stałego miejsca zamieszkania sędziego , niż sądy położone w okręgu
Sądu Apelacyjnego w […] – spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze.
Wykonanie orzeczonej kary przeniesienia na inne miejsce służbowe
pozostaje w gestii Ministra Sprawiedliwości. Minister ma swobodę w wyznaczeniu
nowego miejsca służbowego na terenie okręgu określonego Sądu Apelacyjnego.
Niewątpliwie weźmie pod uwagę okoliczności, w jakich doszło do popełnienia
przewinienia dyscyplinarnego, potrzebę właściwego społecznego odbioru kary oraz
jej ocenę w środowisku sędziów.
Podsumowując, Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny orzekł jak w sentencji.