V CZ 134/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-03-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 134/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa G. B.
przeciwko E. Pro S.A.
o złożenie oświadczenia woli i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 listopada 2012 r.,
zażalenia powoda na orzeczenie o kosztach, zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 15 lipca 2011 r.,
uchyla orzeczenie o kosztach procesu zamieszczone
w punktach pierwszym i drugim wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 15 lipca 2011 r. (sygn. akt I ACa …) i w tym zakresie
przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego
rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 15 lipca 2011 r. Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok
Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 17 stycznia 2011 r. i oddalił powództwo, zasądzając
od powoda na rzecz pozwanego kwotę 8700 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za
pierwszą instancję oraz kwotę 15990 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
apelacyjnego.
Powód w zażaleniu zaskarżył orzeczenia o kosztach zarzucając naruszenie:
1) art. 102 k.p.c. przez jego niezastosowanie, mimo istniejących podstaw do
nieobciążenia powoda kosztami w całości;
2) art. 98 k.p.c. przez obciążenie powoda kosztami postępowania apelacyjnego
w sposób odbiegający od norm ustawowych;
3) art. 328 § 2 k.p.c. przez nieprzedstawienie motywów tego rozstrzygnięcia
w sposób wystarczający i miarodajny.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uzasadniając orzeczenie o kosztach, Sad Apelacyjny powołał się na art. 98
k.p.c. Przepis ten stanowił, co do zasady, miarodajną podstawę prawną tego
rozstrzygnięcia, skoro powód przegrał proces w całości. Nie jest również
uzasadniony zarzut naruszenia art. 102 k.p.c. z przyczyn podanych w zażaleniu,
ponieważ rozpoznawana sprawa, obejmująca roszczenie właściciela z art. 231 § 2
k.c., nie miała „precedensowego” charakteru, a rodzaj działalności pozwanego
(przedsiębiorcy przesyłowego) nie pozbawiał go samoistnie zwrotu poniesionych
kosztów w razie wygrania sporu sądowego.
Uzasadniony jest natomiast zarzut naruszenia art. 328 § 2 k.p.c.,
obligującego sąd orzekający do przedstawienia motywów rozstrzygnięcia w sposób
umożliwiający zainteresowanym stronom polemikę odwoławczą, a sądowi
przełożonemu – kontrolę instancyjną zaskarżonego orzeczenia. Należy podkreślić,
że Sąd Najwyższy nie dokonuje własnych ustaleń faktycznych i jest związany
ustaleniami sądu drugiej instancji. Tymczasem w uzasadnieniu Sądu Apelacyjnego
nie ma żadnych ustaleń dotyczących rozliczenia kosztów procesu obejmujących
opłaty sądowe, wydatki na biegłego oraz wynagrodzenia pełnomocników.
3
Nie można w konsekwencji miarodajnie sprawdzić zarzuty powoda odnoszące się
do wysokości kosztów procesu zasądzonych od niego na rzecz strony pozwanej.
Należało w konsekwencji uchylić zaskarżone orzeczenie i przekazać w tym
zakresie sprawę do ponownego rozpoznania (art. 39815
§ 1 k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa G. B.
przeciwko E. Pro S.A.
o złożenie oświadczenia woli i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 listopada 2012 r.,
zażalenia powoda na orzeczenie o kosztach, zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 15 lipca 2011 r.,
uchyla orzeczenie o kosztach procesu zamieszczone
w punktach pierwszym i drugim wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 15 lipca 2011 r. (sygn. akt I ACa …) i w tym zakresie
przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego
rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 15 lipca 2011 r. Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok
Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 17 stycznia 2011 r. i oddalił powództwo, zasądzając
od powoda na rzecz pozwanego kwotę 8700 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za
pierwszą instancję oraz kwotę 15990 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
apelacyjnego.
Powód w zażaleniu zaskarżył orzeczenia o kosztach zarzucając naruszenie:
1) art. 102 k.p.c. przez jego niezastosowanie, mimo istniejących podstaw do
nieobciążenia powoda kosztami w całości;
2) art. 98 k.p.c. przez obciążenie powoda kosztami postępowania apelacyjnego
w sposób odbiegający od norm ustawowych;
3) art. 328 § 2 k.p.c. przez nieprzedstawienie motywów tego rozstrzygnięcia
w sposób wystarczający i miarodajny.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uzasadniając orzeczenie o kosztach, Sad Apelacyjny powołał się na art. 98
k.p.c. Przepis ten stanowił, co do zasady, miarodajną podstawę prawną tego
rozstrzygnięcia, skoro powód przegrał proces w całości. Nie jest również
uzasadniony zarzut naruszenia art. 102 k.p.c. z przyczyn podanych w zażaleniu,
ponieważ rozpoznawana sprawa, obejmująca roszczenie właściciela z art. 231 § 2
k.c., nie miała „precedensowego” charakteru, a rodzaj działalności pozwanego
(przedsiębiorcy przesyłowego) nie pozbawiał go samoistnie zwrotu poniesionych
kosztów w razie wygrania sporu sądowego.
Uzasadniony jest natomiast zarzut naruszenia art. 328 § 2 k.p.c.,
obligującego sąd orzekający do przedstawienia motywów rozstrzygnięcia w sposób
umożliwiający zainteresowanym stronom polemikę odwoławczą, a sądowi
przełożonemu – kontrolę instancyjną zaskarżonego orzeczenia. Należy podkreślić,
że Sąd Najwyższy nie dokonuje własnych ustaleń faktycznych i jest związany
ustaleniami sądu drugiej instancji. Tymczasem w uzasadnieniu Sądu Apelacyjnego
nie ma żadnych ustaleń dotyczących rozliczenia kosztów procesu obejmujących
opłaty sądowe, wydatki na biegłego oraz wynagrodzenia pełnomocników.
3
Nie można w konsekwencji miarodajnie sprawdzić zarzuty powoda odnoszące się
do wysokości kosztów procesu zasądzonych od niego na rzecz strony pozwanej.
Należało w konsekwencji uchylić zaskarżone orzeczenie i przekazać w tym
zakresie sprawę do ponownego rozpoznania (art. 39815
§ 1 k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c.).
jw