III KO 96/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-12-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KO 96/12
POSTANOWIENIE
Dnia 28 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Jacek Sobczak
SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
w sprawie W. P.
oskarżonego z art. 226§ 1 k.k. i innych
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w W.
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu - Sądowi
Rejonowemu w C.
na podstawie art. 37 k.p.k.,
postanowił:
przekazać sprawę II K … Sądu Rejonowego w W. do
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w C.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 października 2012 r. Sąd Rejonowy w W. zwrócił
się do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy prowadzonej przeciwko
oskarżonemu W. P. do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w C., gdyż zły stan
zdrowia oskarżonego uniemożliwia mu stawienie się w Sądzie Rejonowym w W.
Natomiast może uczestniczyć w procesie toczącym się przed Sądem Rejonowym w
C., to jest w miejscu gdzie oskarżony mieszka i leczy się.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Rzeczywiście z opinii wydanej w dniu 5 października 2012 r. przez biegłego
neurologa A. G. wynika, że ze względu na zły stan zdrowia, oskarżony W. P. „nie
jest zdolny do samodzielnego odbycia podróży na trasie C. – W. samochodem, czy
pociągiem ponieważ stanowiłoby to zagrożenie dla zdrowia lub życia oskarżonego
(k. 170).
2
Pojęcie „dobro wymiaru sprawiedliwości”, którym posługuje się ustawodawca
w art. 37 k.p.k. ma charakter ocenny. Zdaniem Sądu Najwyższego przez dobro
wymiaru sprawiedliwości, można rozumieć także potrzebę doprowadzenia do
przeprowadzenia procesu, który okazuje się mało realny bez odejścia od zasady
właściwości miejscowej sądu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26
stycznia 2005 r., III KO 48/04, OSNKW 2005, z. 2 poz. 23).
Skoro w przedmiotowej sprawie stan zdrowia oskarżonego nie pozwala mu
na przybycie do sądu właściwego, a jednocześnie nie stoi na przeszkodzie
udziałowi w rozprawie w sądzie położonym blisko miejsca zamieszkania (k. 85),
należało przyjąć, że wzgląd na potrzebę zakończenia postępowania jest
wystarczającą przesłanką do przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w C.
Podsumowując, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Jacek Sobczak
SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
w sprawie W. P.
oskarżonego z art. 226§ 1 k.k. i innych
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w W.
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu - Sądowi
Rejonowemu w C.
na podstawie art. 37 k.p.k.,
postanowił:
przekazać sprawę II K … Sądu Rejonowego w W. do
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w C.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 października 2012 r. Sąd Rejonowy w W. zwrócił
się do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy prowadzonej przeciwko
oskarżonemu W. P. do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w C., gdyż zły stan
zdrowia oskarżonego uniemożliwia mu stawienie się w Sądzie Rejonowym w W.
Natomiast może uczestniczyć w procesie toczącym się przed Sądem Rejonowym w
C., to jest w miejscu gdzie oskarżony mieszka i leczy się.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Rzeczywiście z opinii wydanej w dniu 5 października 2012 r. przez biegłego
neurologa A. G. wynika, że ze względu na zły stan zdrowia, oskarżony W. P. „nie
jest zdolny do samodzielnego odbycia podróży na trasie C. – W. samochodem, czy
pociągiem ponieważ stanowiłoby to zagrożenie dla zdrowia lub życia oskarżonego
(k. 170).
2
Pojęcie „dobro wymiaru sprawiedliwości”, którym posługuje się ustawodawca
w art. 37 k.p.k. ma charakter ocenny. Zdaniem Sądu Najwyższego przez dobro
wymiaru sprawiedliwości, można rozumieć także potrzebę doprowadzenia do
przeprowadzenia procesu, który okazuje się mało realny bez odejścia od zasady
właściwości miejscowej sądu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26
stycznia 2005 r., III KO 48/04, OSNKW 2005, z. 2 poz. 23).
Skoro w przedmiotowej sprawie stan zdrowia oskarżonego nie pozwala mu
na przybycie do sądu właściwego, a jednocześnie nie stoi na przeszkodzie
udziałowi w rozprawie w sądzie położonym blisko miejsca zamieszkania (k. 85),
należało przyjąć, że wzgląd na potrzebę zakończenia postępowania jest
wystarczającą przesłanką do przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w C.
Podsumowując, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.