POSTANOWIENIE

Dnia 8 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Gdańsku Wydział XII Gospodarczy Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Tarkowska

Sędziowie: SSO Dariusz Janiszewski

SSO Bożena Kachnowicz - Kokot (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 08 kwietnia 2013 roku w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) K., (...) Spółki Jawnej z siedzibą w L.

przeciwko pozwanemu M. N. i D. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego M. N.

od postanowienia Sądu Rejonowego Gdańsk - Północ w Gdańsku z dnia 03 lipca 2012 roku, sygn. akt V GNc 797/12

w przedmiocie odrzucenia sprzeciwu pozwanego M. N. od nakazu zapłaty

postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Sygn. akt XII Gz 112/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 lipca 2012 r. Sąd Rejonowy Gdańsk - Północ w Gdańsku odrzucił sprzeciw pozwanego M. N. od nakazu zapłaty z dnia 3 kwietnia 2012 r.

W uzasadnieniu wskazał, że zarządzeniem dnia 17 maja 2012 r. przewodniczący zobowiązał pozwanego do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu od nakazu zapłaty poprzez złożenie listy w 2 egzemplarzach precyzującej jakie dokładnie załączniki zostały złożone wraz ze sprzeciwem w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia sprzeciwu. Przesyłkę z odpisem zarządzenia doręczono pozwanemu w dniu 8 czerwca 2012 r. W zakreślonym terminie pozwany złożył l egzemplarz listy załączników, nie precyzując ich dokładnie. Pozwany nie wykonał więc w pełnym zakresie zobowiązania. Z tego powodu Sąd na mocy art. 504 § l k.p.c. orzekł jak w sentencji.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył pozwany, zaskarżając je w całości oraz wnosząc o jego uchylenie w całości. Skarżący postanowieniu zarzucił naruszenie przepisu art. 130 § l k.p.c. oraz art. 504 § l k.p.c. poprzez bezpodstawne ich zastosowanie.

W uzasadnieniu wskazał, że Sąd nie powinien był w ogóle wzywać pozwanego do uzupełnienia takiego braku pod rygorem odrzucenia sprzeciwu. Sprzeciw wskazuje na rodzaje dokumentów. Mimo. iż wymienienie załączników jest składową częścią każdego pisma procesowego, to nic jest sprecyzowane, w jakim stopniu winno być ono dokonane. To, że art. 126 k.p.c. wskazuje na ten element pisma procesowego nie przesądza, iż nie sporządzenie jego lub sporządzenie w sposób ogólny stanowi brak, który uniemożliwia nadanie dalszego biegu. Nadesłana lista precyzowała załączniki w sposób wystarczająco precyzyjny z uwagi na ich treść i rolę dowodową w sprawie. Wezwanie precyzowało, jaki stopień dokładności listy załączników Sąd oczekuje. Wezwanie można było interpretować wielorako i strona nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji. Skarżący powołał się na poglądy judykatury.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego jest zasadne.

W rozpoznawanej sprawie nie było sporne, że pozwany złożył wraz ze sprzeciwem dwa odpisy sprzeciwu wraz z załącznikami. Wątpliwości Sądu Rejonowego budziła natomiast kwestia, jakie załączniki zostały złożone wraz ze sprzeciwem. W tym celu przewodniczący zarządzeniem z dnia 17 maja 2012 r. wezwał skarżącego do przedłożenia w 2 egzemplarzach

listy załączników złożonych wraz ze sprzeciwem w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia sprzeciwu.

W ocenie Sądu Okręgowego pozwany wykonał zobowiązanie Przewodniczącego przedkładając w piśmie z dnia 14 czerwca 2012 r. nic tylko listę załączników, lecz dodatkowo pisma stanowiące załączniki do sprzeciwu. Z prezentaty Biura Podawczego wynika, że złożył sprzeciw w dwóch egzemplarzach.

Zważyć należy, że kodeks postępowania cywilnego nie określa bliżej pojęcia warunków formalnych, niespełnienie których uzasadnia ich usunięcie w trybie określonym w art. 130 k.p.c. Treść wezwania skierowanego do strony (uczestnika postępowania), na podstawie art. 130 § l k.p.c., powinna dokładnie i w sposób dostępny, czytelny oraz zrozumiały wskazywać rodzaj i termin wymaganej od adresata wezwania czynności, a także rygor w wypadku niezastosowania się do jego treści. Strona (uczestnik postępowania) nie może, natomiast, ponosić negatywnych skutków, będących następstwem wadliwości wywołanych przez sąd, w szczególności, gdy treść wezwania stwarza możliwość dwojakiej, lecz równoważnej interpretacji (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 września 2011 r., w sprawie I CZ 81/11, LEX nr 1001272). Podkreśla się także, że wezwanie do uzupełnienia braków formalnych w trybie art. 130 k.p.c. jest zastrzeżone i ograniczone wyłącznie do takich braków, które faktycznie uniemożliwiają nadanie sprawie biegu (vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 33 stycznia 2012 r. w sprawie I ACz 144/12, LEX nr 1113043). Tym samym wyłączona jest jakakolwiek dowolność. Na ogół przyjmuje się w doktrynie i orzecznictwie, że przez braki formalne możliwe do usunięcia rozumiane są wymagania ogólne pism procesowych określone w art. 126 -- 129 k.p.c. i warunki ustanowione dla poszczególnych rodzajów pism. Chodzi, zatem o naruszenie warunków formalnych pisma procesowego. Do nich można zaliczyć m.in. brak wymienionych załączników. W postanowieniu z dnia 19 grudnia 2006 r. w sprawie V CZ 103/06, Lex nr 610105, Sąd Najwyższy zaprezentował pogląd, że określony w art. 128 k.p.c. obowiązek dołączania odpisów pism i ich załączników dotyczy tych pism, co do których przewidziany jest obowiązek doręczenia ich uczestniczącym w sprawie podmiotom. R. legis tego przepisu polega, bowiem na umożliwieniu osobom biorącym udział w sprawie zaznajomienia się z materiałem procesowym oraz przygotowanie się do udziału w postępowaniu.

W rozpoznawanej sprawie z całą pewnością złożenie Sądowi pismem z dnia 14 czerwca 2012 r. listy precyzującej, jakie dokładnie załączniki zostały złożone wraz ze sprzeciwem nie wpływało na podjęcie obrony przez innych uczestników postępowania, a

zatem okoliczność ta nie mogła wpływać na brak nadania sprawie dalszego biegu. Z treści bowiem przedłożonej przez skarżącego listy, wynika, jakie załączniki zostały złożone wraz ze sprzeciwem i odpisami sprzeciwu, a ich treść jest tożsama x tymi. jakie wynikają z treści sprzeciwu. Tym samym treść listy załączników odpowiada zobowiązaniu Sądu, a wszelkie niejasności związane z treścią zobowiązania muszą być rozstrzygane na korzyść skarżącego. Podkreślić także należy, że nawet, jeśli pozwany złożył przedmiotową listę w jednym egzemplarzu to okoliczność nie mogła prowadzić do wniosków odmiennych, albowiem lista zawierała informacje skierowane do Sądu.

Dodać należy, że co prawda pozwany nie złożył wraz ze sprzeciwem faktur VAT, lecz wymienił je w treści sprzeciwu, to jest to jednak tego rodzaju brak, który może być konwalidowany w toku postępowania na mocy art. 129 k.p.c.

W kontekście powyższego zważyć należy, że pozwany wykonał zobowiązanie Sądu, a skoro tak, to nie zaistniały przeszkody do nadania sprawie biegu. Tym samym odrzucenie sprzeciwu na mocy art. 504 § l k.p.c. ocenić należy jako nieuzasadnione.

Z tych przyczyn koniecznym stało się na mocy art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. uchylenie zaskarżonego postanowienia.