WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Marzena Pietrzak

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 26 marca 2013 r. we W.

sprawy z odwołania R. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 2 października 2012 r. znak: (...)

w sprawie R. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o świadczenie rehabilitacyjne

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.z dnia 2 października 2012 r. znak: (...) i zwalnia wnioskodawcę R. Z.z obowiązku zwrotu pobranego świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 29 października 2011 r. do 4 marca 2012 r. w kwocie łącznej wraz z odsetkami 1.977,65 zł (tysiąc dziewięćset siedemdziesiąt siedem złotych 65/100).

Sygn. akt X U 599/12

UZASADNIENIE

Wnioskodawca R. Z. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 02 października 2012r. , którą przyjęto do podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od 29.10.2011r. do 04.03.2012r. kwotę odpowiadającą 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Ponadto zaskarżoną decyzją strona pozwana zobowiązała wnioskodawcę, do zwrotu nienależnie pobranego świadczenie rehabilitacyjnego za okres od 29 października 2011 r. do 04 marca 2012 r. na fundusz chorobowy w kwocie 1.804,65 zł wraz z należnymi odsetki w wysokości 173,00 złotych, łącznie 1 977,65 zł.

W odwołaniu wnioskodawca wniósł o umorzenie kosztów. W uzasadnieniu swego stanowiska wnioskodawca wskazał, iż nie jest w stanie uregulować ciążących na nim należności z powodu ciężkiej sytuacji materialnej. Ponadto podniósł, że przebywając na świadczeniu rehabilitacyjnym otrzymał od pracodawcy rozwiązanie umowy o pracę i nie został przez nikogo pouczony o konieczności zgłoszenia tego faktu stronie pozwanej.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z treścią art. 84 ust. l i ust. 2pkt. 2 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. Za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się:

- - świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca R. Z. od 01 czerwca 2010r. do 28 października 2011r. był zatrudniony w firmie (...) na stanowisku montera wodno – kanalizacyjnego. W dniu 28 października 2011r. pracodawca rozwiązał z wnioskodawcą umowę o prace w trybie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b K.P. W dniu 02 grudnia 2011r. pracodawca wysłał wnioskodawcy wypowiedzenie umowy o pracę. W dniu 12 grudnia 2011r. pracodawca dokonał wyrejestrowania wnioskodawcy z ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia z dniem 29 października 2011r.

Dowód: 1) akta zasiłkowe strony pozwanej

2) dowód nadania przesyłki poleconej dla wnioskodawcy przez firmę

I. z dnia 02.12.2011r. i wyrejestrowanie wnioskodawcy z

ubezpieczeń społecznych z dnia 12.12.2011r. – k.30 i 31 as.

3) zeznania świadka M. J. – k. 28 as.

4) zeznania wnioskodawcy k.15 as.

W dniu 10 czerwca 2011r wnioskodawca wystąpił do strony pozwanej z wnioskiem o przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. Decyzją z dnia 13 lipca 2011r. strona pozwana przyznała wnioskodawcy prawo do świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 09 lipca 2011r. do 04 stycznia 2012r. Decyzją z dnia 29 grudnia 2011r. strona pozwana przyznała wnioskodawcy prawo do świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 05 stycznia 2012r. do 04 marca 2012r.

Dowód: 1) decyzja ZUS z dnia 13.07.2011r. i z dnia 29.12.2011r. w aktach

ZUS.

Po rozwiązaniu stosunku pracy wnioskodawca otrzymał od pracownika strony pozwane informację, że świadczenie rehabilitacyjne będzie mu nadal wypłacane. Pracodawca wnioskodawcy nie wręczył mu świadectwa pracy po rozwiązaniu stosunku pracy. Dopiero we wrześniu 2012r. wnioskodawca otrzymał świadectwo pracy i w dniu 18 września 2012r. przedłożył je stronie pozwanej.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy zasługuje na uwzględnienie z następujących powodów:

Wnioskodawca w trybie art.477 ⁹ kpc złożył odwołanie od decyzji wydanej przez organ rentowy w dniu 02 października 2012r., którą przyjęto do podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od 29 października 2011r. do 04 marca 2012r. kwotę odpowiadającą 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia i jednocześnie zobowiązującą go do zwrotu na fundusz chorobowy nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego wraz z odsetkami za w/w okres.

Wnioskodawca w odwołaniu nie kwestionował decyzji strony pozwanej w części ustalającej podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 29 października 2011r. do 04 marca 2012r., Sąd rozpoznał odwołanie w części dot. zwrotu pobranego świadczenia.

W związku z tym w niniejszej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy pobrane w/w okresie świadczenie rehabilitacyjne jest świadczeniem nienależnym jak twierdzi strona pozwana.

Faktem bezspornym jest w sprawie, że wnioskodawca w dniu 10 czerwca 2011r. wystąpił do strony pozwanej z wnioskiem o przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego i w dniu 01 grudnia 2011r. z wnioskiem o jego przedłużenie. W dacie złożenia wniosku wnioskodawca pozostawał w zatrudnieniu i ubezpieczeniu. W dacie wniosku o przedłużenie świadczenia nie był znany mu fakt wypowiedzenia mu umowy o prace z dniem 28 października 2011r. Faktem bezspornym również jest, że w/w okresie przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnym przyznanym przez stronę pozwaną na mocy decyzji z dnia 13 lipca 2011r. i z dnia 29 grudnia 2011r. Faktem również jest, ze pracodawca rozwiązał z wnioskodawcą umowę o prace z dniem 28 października 2011r. i dopiero we wrześniu 2012r. wręczył mu świadectwo pracy. W dniu 02 listopada 2011r. pracodawca wysłał do wnioskodawcy wypowiedzenie umowy o pracę. Pracodawca również w dniu 12 grudnia 2011r. wypełnił druk ZUS ZWUA wyrejestrowujący wnioskodawcę z dniem 29 października 2011r. z ubezpieczeń społecznych. Wnioskodawca składając więc, wniosek o przyznanie a następnie wniosek o przedłużenie świadczenia rehabilitacyjnego nie wprowadził więc organ rentowy w błąd ani też nie przedłożył fałszywych dokumentów. Strona pozwana była więc w dacie wydania decyzji z dnia 29 grudnia 2011r. przyznającej wnioskodawcy prawo do świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 05 stycznia 2012r. do dnia 04 marca 2012r. w posiadaniu dokumentu potwierdzającego ustanie stosunku pracy i stosunku ubezpieczenia społecznego od dnia 28 października 2011r.

Zdaniem Sądu pobrane przez wnioskodawcę za w/w okres świadczenie rehabilitacyjne nie jest nienależnie pobranym świadczeniem i wnioskodawca nie jest zobowiązany do zwrotu pobranego świadczenia wraz z odsetkami w kwocie 1 977,65 złotych.

Zgodnie z treścią art. 84 ust. 1 i ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2007r. Nr 11, poz. 74 ze zmianami) osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego, z uwzględnieniem ust. 11.

Za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się zdaniem strony pozwanej, która w zaskarżonej decyzji powołuje się na art. 84 ust. 1 cyt. ustawy świadczenia przyznane lub wypłacone, na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia – art. 84 ust. 2 pkt. 2 .

Zdaniem Sądu wnioskodawca nie wprowadził w błąd organ wypłacający świadczenie ani też nie przedłożył nieprawdziwych dokumentów, które były podstawą ustalenia prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. ZUS przyznał i dokonał wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego za w/w okresy czym utwierdzał wnioskodawcę w przekonaniu, że wypłata jest uzasadniona. Strona pozwana dysponując drukiem wyrejestrowującym wnioskodawcę z ubezpieczeń społecznych ma możliwość ustalenia czy ubezpieczony podlega temu ubezpieczeniu. Wnioskodawca nie został również pouczony przez organ wypłacający świadczenie o braku prawa do tego świadczenia w innej wysokości za okres od dnia 29 października 2011r., gdyż wnioskodawca nie był w posiadaniu świadectwa pracy a wypowiedzenie stosunku pracy zostało mu wysłane przez pracodawcę w dniu 02 grudnia 2011r. Ponadto wnioskodawca uzyskał od pracownika strony pozwanej informację, że pomimo wypowiedzenia umowy o pracę świadczenie będzie nadal wypłacane. Pobrane więc w/w okresach świadczenie rehabilitacyjne w wyższej wysokości nie jest świadczeniem nienależnym w rozumieniu art. 84 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzje strony pozwanej z dnia 02 października 2012 roku w ten sposób, że zwolnił R. Z. z obowiązku zwrotu pobranego świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 29 października 2011 roku do dnia 04 marca 2012 roku w kwocie łącznej wraz z odsetkami 1977,65 zł.