Sygn. akt VII K 687/12
Dnia 8 marca 2013 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu w VII Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Dorota Wachowska
Protokolant: Monika Ślęzak
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia-Krzyki Zachód – Katarzyny Zagwojskiej
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 05.11.2012 roku, 17.01., 04.03.2013 roku we W.
sprawy
K. B. syna J. i W. z domu K., urodzonego w dniu (...) w Z.
oskarżonego o to, że:
1. w dniu 14 czerwca 2012 r. w B. przy ul. (...) zabrał w celu przywłaszczenia artykuły spożywcze, odzieżowe, obuwnicze oraz torbę o łącznej wartości 547,87 zł, czym działał na szkodę (...) Sp. z o. o., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem,
tj. o czyn z art.278§1 kk w zw. z art.31§2 kk;
2. w dniu 15 czerwca 2012 r. we W. przy ul. (...). usiłował zabrać w celu przywłaszczenia motocykl marki K. (...) o nr rej. (...) o wartości 6000 zł, czym działał na szkodę R. Ś., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonego, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem,
tj. o czyn z art.13§1 kk w zw. z art.278§1 kk w zw. z art.31§2 kk;
3. w okresie od 16 czerwca 2012 r. do 18 czerwca 2012 r. w B. przy ul. (...) włamał się do baraku pracowniczego poprzez wyważenie okna, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia 4 sztuki taśmy uszczelniającej do kalenicy oraz przewody instalacyjne o łącznej wartości 2900 zł, czym działał na szkodę Z. U. oraz usiłował zabrać w celu przywłaszczenia narzędzia i osprzęt budowlany o łącznej wartości 1200 zł na szkodę Firmy (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników w/w firmy, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem,
tj. o czyn z art.279§1 kk i art.13§1 kk w zw. z art.279§1 kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art.31§2 kk;
4. w nocy z 21 na 22 czerwca 2012 r. w B. przy ul. (...) z terenu budowy zabrał w celu przywłaszczenia 5 sztuk poziomic różnej długości, kątownik, agregat chłodniczy oraz przedłużacz budowlany o łącznej wartości 3 250 zł, czym działał na szkodę Firmy Budowlanej (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem,
tj. o czyn z art.278§1 kk w zw. z art.31§2 kk;
5. w okresie od 30 czerwca 2012 r. do 5 lipca 2012 r. w B. przy ul. (...) dokonał włamania do domu wolnostojącego poprzez wyważenie drzwi i wybicie szyby oraz wyłamanie listewek w oknie tarasowym domu, a następnie usiłował dokonać kradzieży kabli pochodzących z instalacji elektrycznej, parapetów, czym spowodował straty w wysokości nie mniejszej niż 100.000 zł, czym działał na szkodę K. W., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem,
tj. o czyn z art.13§1 kk w zw. z art.279§1 kk w zw. z art.12 kk w zw. z art.31§2 kk;
6. w dniu 18 czerwca 2012 r. w B. przy ul. (...) groził Z. U. uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę ich spełnienia, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem,
tj. o czyn z art.190§1 kk w zw. z art.31§2 kk;
I. uznaje oskarżonego K. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie pierwszym części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art.278§1 kk w zw. z art.31§2 kk i za to na podstawie art.278§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
II. uznaje oskarżonego K. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie drugim części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art.13§1 kk w zw. z art.278§1 kk w zw. z art.31§2 kk i za to na podstawie art.278§1 kk w zw. z art.14§1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
III. uznaje oskarżonego K. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie trzecim części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art.279§1 kk i art.13§1 kk w zw. z art.279§1 kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art.12 kk w zw. z art.31§2 kk i za to na podstawie art.279§1 kk w zw. z art.14§1 kk w zw. z art.11§3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
IV. uznaje oskarżonego K. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie czwartym części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art.278§1 kk w zw. z art.31§2 kk i za to na podstawie art.278§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
V. uznaje oskarżonego K. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie piątym części wstępnej wyroku, z tym ustaleniem, iż czynem swym oskarżony spowodował straty w wysokości nie mniejszej niż 50 000 złotych, to jest przestępstwa z art.13§1 kk w zw. z art.279§1 kk w zw. z art.12 kk w zw. z art.31§2 kk i za to na podstawie art.279§1 kk w zw. z art.14§1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
VI. uznaje oskarżonego K. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie szóstym części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art.190§1 kk w zw. z art.31§2 kk i za to na podstawie art.190§1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
VII. na podstawie art.85 kk i art.86§1 kk łączy wymierzone w punktach I, II, III, IV, V i VI części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
VIII. na podstawie art.63§1 kk zalicza, na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, zatrzymanie oskarżonego w okresie od dnia 14.06.2012 roku do dnia 15.06.2012 roku, od dnia 15.06.2012 roku do dnia 16.06.2012 roku, od dnia 18.06.2012 roku do dnia 19.06.2012 roku, w dniu 22.06.2012 roku oraz tymczasowe aresztowanie oskarżonego w okresie od dnia 05.07.2012 roku do dnia 08.03.2013 roku, przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;
IX. na podstawie art.46§1 kk orzeka wobec oskarżonego K. B. obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej K. W. kwoty 50 000 (pięćdziesiąt tysięcy) złotych;
X. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. W. B. kwotę 1092,24 złotych, obejmującą podatek VAT, tytułem nie opłaconej obrony, udzielonej oskarżonemu z urzędu;
XI. na podstawie art.624§1 kpk oraz art.17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa i nie wymierza mu opłaty w sprawie.
Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
W dniu 14 czerwca 2012 roku K. B. znajdował się na terenie sklepu (...) w B. przy ul. (...). O godz.18:41 podszedł do kasy i zapłacił za towar w postaci: pączków, drożdżówek oraz napoju. Jednocześnie w wózku sklepowym prowadzonym przez siebie K. B. umieścił reklamówki z towarem, którego nie wyłożył do skanowania. Następnie, po przejściu przez linię kas i wypchnięciu wózka sprzed kasy, K. B. został ujęty i doprowadzony do pomieszczenia ochrony. Towar, którego K. B. nie wyłożył do skanowania, a pochodzący z T. to: ser (...) o wartości 13,24 zł., ser (...) wartości 6,90 zł., ser (...) o wartości 15,45 złotych, sandały o wartości 65 zł., adidasy o wartości 69 zł., dwie pary skarpet o wartości po 20 zł., koszulka o wartości 55,30 zł., czapka wartości 25 zł., adidasy o wartości 39 zł., kurtka o wartości 82 zł., skarpety o wartości 54,99 zł. oraz torba o wartości 54,90 zł. Łączna wartość strat poniesionych przez sklep (...) to 547,87 złotych. Towar został przeznaczony do dalszej sprzedaży.
Dowód:
zeznania świadka P. W., k.405 – 406, 7-8 akt;
opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki i oprogramowania komputerów, k.253-274 akt;
notatka z ujęcia sprawcy, k.13 akt.
W dniu 15 czerwca 2012 roku K. B. przebywał na terenie sklepu (...) przy ul. (...). we W.. Na parkingu przed sklepem (...) zaparkował swój motocykl marki K. (...) o nr rej. (...), rocznik 1996, zamykając go na kluczyk. Po wyjściu ze sklepu (...) chwycił motocykl R. Ś. i prowadził go w stronę nasypu kolejowego. R. Ś. wybiegł ze sklepu (...) i pobiegł za K. B.. Wówczas K. B. rzucił motocykl na ziemię i zaczął uciekać. Następnie K. B. został złapany przez R. Ś. i doprowadzony do pomieszczeń socjalnych. Na miejsce przyjechali policjanci. Wartość motocyklu to 6000 złotych.
Dowód:
zeznania świadka R. Ś., k.47-48, 407 akt;
zeznania świadka M. R., k. 45, 406 akt;
protokół oględzin, k.50 akt.
W dniu 16 czerwca 2012 roku K. B. dostał się do baraku pracowniczego usytuowanego w B. przy ul. (...) na terenie działki budowlanej nr (...), należącej do Z. U., wyważając uprzednio okno. W dniu 17 czerwca 2012 roku Z. U. wraz z rodziną udał się na swoją posesję i w kontenerze zastał śpiącego tam K. B., któremu polecił opuszczenie jego posesji.
W dniu 18 czerwca 2012 roku pracownicy firmy (...), wykonujący prace budowlane w B. przy ul. (...) na terenie działki budowlanej należącej do Z. U., zastali K. B. w kontenerze usytuowanym w B. przy ul. (...). K. B. posiadał spakowane torby w których znajdowały się narzędzia budowlane i osprzęt budowlany w postaci: 3 sztuk przedłużaczy elektrycznych, 5 sztuk nożyc do cięcia blachy, nitownicy, 4 sztuk pasów dekarskich, wkrętów, wierteł i bitów, 3 sztuk poziomic, giętarki o łącznej wartości 1 200 złotych należący do M. P.. Pracownicy poinformowali o powyższym Z. U., zamknęli K. B. w kontenerze, po czym wezwali policję.
Po przyjeździe policji K. B. został doprowadzony do radiowozu i wówczas krzyczał, zwracając się do Z. U., że go pobije, że się z nim rozliczy i zemści się na nim.
W wyniku działania K. Z. (2) U. utracił cztery sztuki taśmy uszczelniającej do kalenicy o wartości 400 złotych oraz przewody instalacyjne o wartości 2500 złotych.
M. P. odzyskał wszystkie przedmioty przygotowane przez K. B. do wyniesienia.
Dowód:
zeznania świadka Z. U., k.72-74, 147-148, 232, 528-529 akt;
zeznania świadka M. P., k.87, 529-530 akt;
zeznania świadka S. R., k.217, 408 akt;
zeznania świadka J. S., k.84-85, 529 akt;
protokół oględzin, k.77-79 akt..
W nocy z 21 na 22 czerwca 2012 roku K. B. wszedł na ogrodzony teren budowy znajdującej się w B. przy ul. (...). Zabrał stamtąd i wyniósł poza teren budowy 5 sztuk poziomic różnej długości, kątownik, agregat chłodniczy oraz przedłużacz budowlany, należące do R. K. (...) – Firmę Budowlaną (...) i będącego wykonawcą domu jednorodzinnego przy ul. (...) o łącznej wartości 3250 złotych. K. B. został zatrzymany przez policję na terenie budowy.
Dowód:
zeznania świadka R. K., k.124 akt;
notatka urzędowa, k.113 akt;
protokół zatrzymania osoby, k.114 akt;
protokół zatrzymania rzeczy, k.117-119 akt.
W okresie od 30 czerwca 2012 roku do 05 lipca 2012 roku K. B. dostał się do domu wolnostojącego przy ul. (...) w B. poprzez wyważenie drzwi, wybicie szyby oraz wyłamanie listewek w oknie tarasowym domu. K. B. wyciął kable pochodzące z instalacji elektrycznej i znajdujące się m. in. w parapetach, powodując straty w kwocie nie mniejszej niż 50 000 złotych. W jednym z pomieszczeń w domu K. B. wybudował kominek bez wentylacji, gdzie opalał kable pochodzące z instalacji. Gdy na miejsce przybyli funkcjonariusze policji K. B. wybiegł z domu, lecz został zatrzymany przez policję.
Dowód:
zeznania świadka K. W., k.233-235, 530-531 akt;
zeznania świadka A. W., k.164-166, 530 akt;
zeznania świadka K. O., k.168-169, 527-528 akt;
protokół oględzin, k.172-173 akt.
K. B. został poddany badaniu przez biegłych lekarzy psychiatrów. K. B. nie jest chory psychicznie w rozumieniu psychozy i nie był chory psychicznie w okresie objętym zarzutami. K. B. jest upośledzony umysłowo. Biegli stwierdzili u w/w organiczne zaburzenia osobowości i zachowania. K. B. z powodu deficytu intelektualnego, zaburzeń osobowości miał w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Zachodzą warunki określone w art.31§2 kk.
Dowód:
opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 19.06.2012 roku, k.98-100 akt;
uzupełniająca opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 01.08.2012 roku, k.220 – 222 akt;
opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 12.02.2013 roku, k.535-541 akt.
K. B. był karany za przestępstwo kwalifikowane z art.178a§1 kk oraz z art.178a§2 kk.
Dowód:
karta karna, k.212 akt.
K. B. jest rencistą i z tego tytułu osiąga miesięczny dochód w wysokości 590 złotych.
Dowód:
dane dotyczące K. B., k.402 akt.
Przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego, w charakterze podejrzanego, K. B. oświadczył, iż nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Po czym wyjaśnił – odnośnie czynu opisanego w punkcie pierwszym aktu oskarżenia – „wózek sam pojechał przez bramkę i włączył się alarm; ja chciałem za to zapłacić, nie wyłożyłem tych rzeczy na taśmę, bo zapomniałem, bo mam zaniki pamięci” (k.35 akt). Odnośnie czynu opisanego w punkcie drugim aktu oskarżenia K. B. wyjaśnił: „ja bardzo lubię motory i ja wiedziałem, że ten motor jest ochroniarza i go wziąłem; przeprowadziłem go i jak zobaczyłem, że za mną biegną, to go oparłem o ścianę” (k.55 akt). W swych wyjaśnieniach K. B. odniósł się również do czynu opisanego w punkcie trzecim aktu oskarżenia i podał: „ja nigdzie się nie włamałem; ja przyszedłem na tą budowę na kawę do baraku, a okno było już w nim otwarte; ja nie zerwałem żadnej instalacji elektrycznej w baraku, również jej nie opalałem; również nie ja zapakowałem do reklamówek narzędzia i nie chciałem ich ukraść; zrobili to dwaj mężczyźni ojciec i syn, nie wiem jak się nazywają; oni żyją na budowie” (k.94 akt). Odnosząc się do czynu opisanego w punkcie czwartym aktu oskarżenia K. B. podał: „ja nie dokonałem kradzieży na budowie wczoraj w nocy; ja tylko byłem się załatwić” (k.135 akt). Odnosząc się do czynu opisanego w punkcie piątym aktu oskarżenia K. B. wyjaśnił: „ja zostałem złapany, bo spałem po obiedzie” (k.156 akt).
Będąc słuchany przed Sądem, w charakterze oskarżonego, K. B. oświadczył, iż przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt II oraz V, zaś nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów, opisanych w pkt I, III, IV, VI, po czym dodatkowo wyjaśnił, iż ukończył szkołę specjalną w Z. Śl.
Sąd zważył, co następuje.
W ocenie Sądu zarówno okoliczności popełnienia czynów zarzucanych oskarżonemu K. B., jak i wina oskarżonego nie budzą żadnych wątpliwości.
Odnośnie wyżej opisanych wyjaśnień oskarżonego wskazać należy, iż Sąd nie dał im wiary, gdyż twierdzenia oskarżonego pozostają w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym, któremu Sąd dał wiarę.
I tak świadkowie słuchani w postępowaniu: R. Ś., Z. U., szczegółowo opisali zachowanie oskarżonego, które osobiście zaobserwowali.
R. Ś. - pokrzywdzony czynem opisanym w punkcie drugim aktu oskarżenia - był świadkiem zachowania oskarżonego polegającego na trzymaniu motocykla marki K. i prowadzeniu go w stronę nasypu kolejowego. R. Ś. pobiegł za oskarżonym i wówczas oskarżony porzucił motocykl i zaczął uciekać. Pokrzywdzony po ujęciu oskarżonego wezwał na miejsce policję. Z zeznaniami R. Ś. korespondują zeznania funkcjonariusza policji M. R. oraz treści zawarte w protokole oględzin.
Z. U. – pokrzywdzony czynami opisanym w punktach III i VI – obserwował zachowanie oskarżonego w B. przy ul. (...). Z. U. zastał K. B. na terenie swojej nieruchomości w dniu 17 czerwca 2012 roku i polecił mu opuszczenie swojej posesji. Następnego dnia K. B. na terenie nieruchomości Z. U. zastali jego pracownicy. Z. U. przyjechał na miejsce i ponownie obserwował zachowanie oskarżonego. Po przyjeździe policji K. B. został doprowadzony do radiowozu i wówczas krzyczał, zwracając się do Z. U., że go pobije, że się z nim rozliczy i zemści się na nim. Zeznania Z. U. co do przebiegu zdarzeń sąd uznał za wiarygodne. Również powiązanie utraconych przez Z. U. przedmiotów z zachowaniem oskarżonego jest oczywiste, skoro na terenie budowy przebywali pracownicy Z. U., regularnie doglądał nieruchomości jej właściciel Z. U. i jedyną osobą zastaną przez nich we wskazanym okresie czasu jest oskarżony K. B.. Brak jest natomiast jakichkolwiek śladów bytności innych nieuprawnionych osób na terenie należącym do Z. U.. Powyższe jednoznacznie wskazuje, że to oskarżony dokonał zaboru utraconych przez Z. U. przedmiotów w postaci taśm uszczelniających do kalenicy oraz przewodów instalacyjnych.
K. B. – gdy został ujęty - posiadał spakowane torby w których znajdowały się narzędzia budowlane i osprzęt budowlany w postaci: 3 sztuk przedłużaczy elektrycznych, 5 sztuk nożyc do cięcia blachy, nitownicy, 4 sztuk pasów dekarskich, wkrętów, wierteł i bitów, 3 sztuk poziomic, giętarki o łącznej wartości 1 200 złotych należące do M. P.. Powyższą okoliczność w swych zeznaniach potwierdził Z. U., M. P., zaś ich zeznania Sąd uznał za wiarygodne.
Z zeznań świadka Z. U. wynika również, że po przyjeździe policji K. B. został doprowadzony do radiowozu i wówczas krzyczał, zwracając się do niego, że go pobije, że się z nim rozliczy i zemści się na nim.
W świetle zeznań świadka P. W. oraz w pełni korespondującej z nimi opinii biegłego sądowego z zakresu informatyki i oprogramowania komputerów dr A. N. odczytującego zapisy utrwalone na dwóch płytach CD-R z dnia 14.06.2012 roku na terenie sklepu (...) w B., nie budzi wątpliwości sprawstwo oskarżonego w zakresie czynu opisanego w punkcie pierwszym aktu oskarżenia. Przedmiotowa opinia zawiera wydrukowaną przez biegłego zawartość nośników w formie zdjęć, które przedstawiają wejście człowieka w kurtce pchającego wózek z torbami, przechodzącego obok bramek z wykrywaczami. Na filmie z pliku widać jak kasjer skanuje trzy towary leżące na taśmie, następnie człowiek płaci za te towary, wypycha wózek sprzed kasy, zabiera towary. W ocenie biegłego sądowego filmy nie noszą śladów manipulacji. Świadek P. W. przedstawił zdarzenie z udziałem oskarżonego w tożsamy sposób. Wskazał, iż pracownik ochrony dokonał ujęcia oskarżonego bezpośrednio po przekroczeniu linii kas. Ujęty mężczyzna został wylegitymowany i zatrzymany przez policję, nie budzi zatem wątpliwości, iż sprawcą jest K. B..
Sprawstwo oskarżonego co do czynu opisanego w punkcie czwartym aktu oskarżenia w sposób nie budzący wątpliwości potwierdza świadek R. K. oraz korespondujące z jego zeznaniami protokoły: zatrzymania osoby oraz zatrzymania rzeczy. Powyższe dowody potwierdzają, iż K. B. wszedł na teren budowy przy ul. (...), zabrał stamtąd narzędzia budowlane i wyniósł przed teren budowy. Wówczas został zatrzymany przez policję.
Przebieg zdarzenia opisanego w punkcie piątym aktu oskarżenia przedstawiają w swych jednolitych relacjach świadkowie: K. W. oraz A. W.. Z ich zeznaniami koresponduje treść protokołu oględzin. Również w tym przypadku oskarżony został zatrzymany przez policję na miejscu zdarzenia. Z relacji świadków oraz protokołu oględzin wynika, iż w wyniku zachowania oskarżonego w domu znajdowały się zerwane i opalone kable z instalacji elektrycznej, część kabli była pocięta, część z nich była opalona i przygotowana do wyniesienia; w pomieszczeniu domu rozpalone było ognisko i prowizoryczny kominek do wytapiania miedzi z kabli elektrycznych. Przy czym świadek – pokrzywdzona K. W. słuchana przed Sądem podała, iż wskutek zachowania oskarżonego poniosła szkody w wysokości nie mniejszej niż 50 000 złotych i w tym zakresie zmodyfikowany został opis czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie piątym części dyspozytywnej wyroku.
Sąd uznał za w pełni wiarygodne i rzetelne opinie sporządzone przez biegłych psychiatrów.
W swoich opiniach opiniujący stwierdzili u K. B. upośledzenie umysłowe oraz organiczne zaburzenia osobowości i zachowania. W odniesieniu do czynów K. B. z powodu deficytu intelektualnego, zaburzeń osobowości miał w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem.
Opinie biegłych psychiatrów Sąd uznał za wiarygodne w całości, jasne i spójne. Przy czym – co istotne - opinia biegłych psychiatrów C. P.i N. B.z dnia 12.02.2013 roku zawierająca tożsame wnioski dot. stanu zdrowia psychicznego oskarżonego oraz jego poczytalności co wcześniejsza chronologicznie opinia biegłych psychiatrów J. B.i A. J.wydana została w oparciu o badanie K. B.przeprowadzone w dniu 25.01.2013 roku, kompleksową dokumentację medyczną dotyczącą oskarżonego z (...)oraz dokumentację orzeczniczo – lekarską z (...), zgromadzoną w toku postępowania sądowego.
Odnośnie danych osobopoznawczych dotyczących oskarżonego Sąd wykorzystał informacje przez niego podane i dane wynikające z aktualnej karty karnej.
Konkludując Sąd stwierdził, że kompleksowa ocena wiarygodności zeznań poszczególnych świadków i wyjaśnień oskarżonego oraz całości pozostałego materiału dowodowego, na którego podstawie Sąd ustalił stan faktyczny, dokonywana w świetle zasad doświadczenia życiowego pozwoliła w ocenie Sądu na niewątpliwe stwierdzenie sprawstwa oskarżonego w zakresie zarzucanych mu czynów.
Oskarżony dopuścił się popełnienia - w warunkach ograniczonej poczytalności - dwóch przestępstw kradzieży oraz jednego usiłowania kradzieży. Podkreślenia wymaga, że przy przestępstwie kradzieży działanie sprawcy należy uznać za ukończone z chwilą, gdy sprawca „zawładnął rzeczą, objął ją w swoje posiadanie, bez względu na to, czy zdołał następnie zamiar rozporządzania tą rzeczą jako swoją urzeczywistnić, czy nie” (wyrok SN z dnia 21 stycznia 1985 roku, II KR 311/84, OSNPG 1985, nr 8, poz.110).
W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, iż wyniesienie przez oskarżonego poza linię kas produktów (...) sp. z o. o. stanowi ich zabór. Również wyniesienie poza teren budowy 5 sztuk poziomic różnej długości, kątownika, agregatu chłodniczego oraz przedłużacza budowlanego, należących do R. K. stanowi zabór rzeczy.
Zachowanie oskarżonego polegające na próbie wyniesienia motocykla marki K. z miejsca zaboru niewątpliwie zakończyło się w fazie usiłowania.
Oskarżony dopuścił się również popełnienia - w warunkach ograniczonej poczytalności oraz czynu ciągłego - przestępstw kradzieży z włamaniem i usiłowania kradzieży z włamaniem.
Zauważyć należy, iż kradzież jest dokonana w chwili zaboru, tj. objęcia przedmiotu wykonawczego we władztwo sprawcy, i w związku z tym stopień utrwalenia władztwa nad rzeczą, dalsze jej losy oraz dalsze zmiany względem tej rzeczy są obojętne z punktu widzenia oceny prawnej (wyrok SN z dnia 08.09.1989 roku, V KRN 207/89, OSNPG 1990, nr 4, poz. 27).
Do pomieszczenia należącego do Z. K. B. dostał się poprzez wyważenie okna. Dokonał zaboru taśmy uszczelniającej do kalenicy oraz przewodów instalacyjnych. Działanie sprawcy należy zatem uznać za ukończone, skoro zawładnął on rzeczami, objął je w swoje posiadanie. Z kolei zachowanie oskarżonego popełnione na szkodę M. P. zakończyło się w fazie usiłowania, bowiem oskarżony przygotował się do wyniesienia narzędzi i osprzętu budowlanego, swych działań jednak nie ukończył z uwagi na interwencję pracowników.
Podkreślenia bowiem wymaga, iż wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby uprawnionej oraz podjęcie działań mających na celu zabranie jej z miejsca, w którym się znajduje, które nie zostają jednak ukończone wyniesieniem rzeczy ze względu na interwencję osób trzecich, nie może zostać uznane za wypełnienie ustawowych znamion zaboru rzeczy. Do ich realizacji, oprócz pozbawienia dysponenta władztwa nad rzeczą, konieczne jest objęcie tej rzeczy przez sprawcę we władanie. Brak tego drugiego elementu oznacza, iż zachowanie nie doprowadziło do powstania opisanego jako znamię przestępstwa skutku, nie stanowi więc jego dokonania. Spełnia natomiast wszystkie znamiona usiłowania zaboru cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia (wyrok SN z 08.09.1989 roku, V KRN 207/89, OSNPG 1990, nr 4, poz. 27).
Powyższe stanowisko odnieść należy również do działania oskarżonego popełnionego na szkodę K. W.. Oskarżony również w tym przypadku przygotował się do wyniesienia rzeczy, jednakże powyższe nie nastąpiło z uwagi na ujęcie oskarżonego.
Z uwagi na to, iż oskarżony zdemontował instalację elektryczną na szkodę Z. U. i K. W. w celu dokonania ich zaboru podkreślenia wymaga, iż część składowa nieruchomości może być przedmiotem kradzieży, zarówno wówczas, gdy została wcześniej odłączona od nieruchomości, jak i wówczas, gdy odłączenie części składowej nieruchomości stanowi rezultat czynności podejmowanych przez sprawcę dokonującego następnie zaboru (tak M. K. i P. K. w Komentarzu do Kodeksu karnego).
Swoim zachowaniem oskarżony wypełnił ponadto znamiona przestępstwa gróźb karalnych. K. B. kierując w stosunku do Z. U. wypowiedzi, że go pobije, że się z nim rozliczy i zemści się na nim niewątpliwie groził mu popełnieniem przestępstwa na jego szkodę. W okolicznościach w jakich K. B. groźbę wyraził, tj. bezpośrednio po ujęciu go na terenie nieruchomości Z. U., jak i osoba grożącego, uzasadniają wzbudzenie w zagrożonym uzasadnionej obawy, że groźba będzie spełniona.
Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary ujęte w art.53§1 i 2 kk i baczył przede wszystkim, by wymierzona kara nie przekraczała stopnia zawinienia oskarżonego.
Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów, wyrażający się w nagminności przestępstw przeciwko mieniu w skali całego kraju oraz uprzednią karalność oskarżonego.
Przy uwzględnieniu tych okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu kary jednostkowe po sześć miesięcy pozbawienia wolności za czyny opisane w punktach pierwszym i czwartym części dyspozytywnej wyroku oraz kary jednostkowe po cztery miesiące pozbawienia wolności za czyny opisane w punktach drugim i szóstym części dyspozytywnej wyroku oraz kary jednostkowe po jednym roku pozbawienia wolności za czyny opisane w punktach trzecim i piątym części dyspozytywnej wyroku oraz karę łączną jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności. Sąd stwierdził, że w zaistniałym przypadku kary jednostkowe i kara łączna będą adekwatne do stopnia winy oskarżonego.
Wymierzona kara jest zdaniem Sądu nie tylko adekwatna do stopnia winy, ale realizuje też cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego. Zapobiegawczy sens wymierzonej kary pozbawienia wolności ma bowiem na celu odstraszenie sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie postawy oskarżonego zarówno wobec własnych czynów, jak i przestępstwa w ogóle.
Jednocześnie kara orzeczona wobec oskarżonego czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swe zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.
Ponadto sąd orzekł obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej K. W. kwoty 50 000 złotych. Wyrządzona przez oskarżonego szkoda jest równoważna kwocie nie mniejszej niż 50 000 złotych. Z zeznań świadka K. W. wynika, że odtworzenie stanu sprzed powstania szkody wyniesie 50 000 złotych.
Orzeczenie o kosztach procesu, zaliczeniu okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania na poczet kary, znajduje oparcie w zacytowanych przepisach.
Zarządzenie:
1. (...).
2. K.. 14 dni.