UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 stycznia 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy R. P. prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach. W uzasadnieniu podał, że wnioskodawca nie ma prawa do świadczenia, ponieważ nie udowodnił żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych wobec wymaganych 15 lat.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, nie uznał za pracę w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...)Przedsiębiorstwie (...)od 5 lipca 1972r. do 31 stycznia 1992r. gdyż na udokumentowanie w/w okresu wnioskodawca przedłożył zaświadczenie, w którym nie podano charakteru pracy zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. W dokumencie tym powołano się na niewłaściwe przepisy branżowe zawierające wykazy stanowisk, na których praca uprawniał do wzrostu emerytury a nie do obniżenia wieku emerytalnego. Dodał, iż w świadectwie pracy wskazano, iż wnioskodawca w okresie od 5 lipca 1972r. do 1 kwietnia 1973r. był zatrudniony na stanowisku „murarza-tynkarza” a od 2 kwietnia 1973r. „technika budowy” zaś w świadectwie pracy w szczególnych warunkach wskazano, iż w okresie od 5 lipca 1972r. do 30 maja 1973r. był zatrudniony jako „murarz”.

Od wskazanej decyzji odwołanie złożył wnioskodawca R. P.wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu domagał się zaliczenia do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w (...)Przedsiębiorstwie (...)od 5 lipca 1972r. do 31 stycznia 1992r.

W odpowiedzi na odwołanie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, uzasadniając swoje stanowisko jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. P.urodził się (...)

Na dzień 01 stycznia 1999r. wykazał 26 lat, 5 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Nie przystąpił do OFE. Wniosek o emeryturę złożył w dniu 23 stycznia 2013r.

(bezsporne)

W okresie od 5 lipca 1972r. do 31 stycznia 1992r. był zatrudniony w (...)Przedsiębiorstwie (...)w L.na stanowiskach:

- murarza-tynkarza – od 5 lipca 1972r.

- technika budowy – od 2 kwietnia 1973r.

- majstra na budowie – od 10 listopada 1977r.

W okresie zatrudnienia na stanowisku murarza-tynkarza wykonywał prace murarskie na dachach. Stawiał mur o wys. ok. 60 cm z bloczków betonowych lub cegieł, układał płyty panwiowe, ocieplał je a następnie wylewał na nie beton. Ustawiał prefabrykowane kominy, które w części wystającej ponad dach były następnie obmurowywane.

Na stanowisku technika budowy pracował w nadzorze nad montażem prefabrykowanych elementów – przy odbiorze elementów prefabrykowanych, wymiarowaniu ścian zewnętrznych i nośnych, ich pionowaniu, przy wykonywaniu zbrojeń wieńców i węzłów na budynku, układaniu z elementów prefabrykowanych ścian, schodów, stropów, układaniu izolacji (styropianu i uszczelek) ścian. Kierował w tym czasie pracą 2-4 brygad montażowych. Brygady te wykonywały takie same prace i składały się z montażystów, zbrojarzy i cieśli budowlanych.

Na stanowisku majstra budowy wykonywał takie same prace jak technik budowy, przy czym w tym czasie podlegało mu 7 brygad montażowych

Dowody: akta osobowe: świadectwo pracy, angaże

zeznania świadków J. B. 00:04:27-00:17:28

S. M. 00:17:43-00:24:52

wyjaśnienia wnioskodawcy 00:24:52-00:34:24

Sąd zważył:

Odwołanie wnioskodawcy R. P. nie może zostać uwzględnione.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 pkt 2 tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy- w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Przy czym, zgodnie z §. 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy pracy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Zgodnie z § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. z 1983 r., Nr. 10, poz. 49) okresy zatrudnienia mogą być udowodnione zeznaniami świadków, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczenia zakładu pracy.

Przewidziane w § 22 powołanego rozporządzenia ograniczenia dowodowe dotyczą wyłącznie postępowania przed organami rentowymi. W postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych, wnioskodawca może udowadniać okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego (por. wyrok SN z dnia 02.02.1996 r., II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239).

W sprawie bezspornym był fakt iż R. P.urodził się (...)na dzień 01 stycznia 1999r. wykazał 26 lat, 5 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych, nie przystąpił do OFE. Wniosek o emeryturę złożył w dniu 23 stycznia 2013r.

Sporną kwestią wymagają ustalenia było to, czy wnioskodawca posiadał nadto 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Ustalając stan faktyczny w sprawie, sąd oparł się przede wszystkim na zeznaniach świadków, tj. J. B.oraz S. M.i wyjaśnieniach wnioskodawcy oraz dokumentacji zawartej w aktach osobowych dotyczących zatrudnienia w (...)Przedsiębiorstwie (...). Wprawdzie akta osobowe z tego zatrudnienia są bardzo skromne, zawierają jednie świadectwo pracy, kilkanaście angaży, przy czym tylko jeden z nich wskazuje wyraźnie na stanowisko, na którym wnioskodawca pracował (majstra budowy – angaż z 24.11.1980) – ale w powiązaniu ze zgodnymi zeznaniami świadków i wyjaśnieniami wnioskodawcy – stanowią logiczna i powiązaną całość.

Na podstawie przedstawionego materiału dowodowego, Sąd podzielił stanowisko organu rentowego w tym zakresie, że wnioskodawca nie ma 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Nie jest pracą w wykonywana w szczególnych warunkach praca murarza wykonującego montaż gotowych elementów prefabrykowanych na dach, montaż prefabrykowanych kominów, wykonywanie ich podmurówek. Pracami w szczególnych warunkach w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych związanymi z pracami murarskimi są jedynie prace zbrojarskie i betoniarskie – nie należą do nich prace polegające na montażu elementów prefabrykowanych, nawet jeśli w pewnym zakresie układa się przy nich zbrojenie czy wylewa beton, nie są nimi również prace ciesielskie. Nie można tych prac również zaliczyć do prac dekarskich – prace dekarskie to prace wykonywane w całości przy układaniu dachu.

W odniesieniu do zatrudnienia wnioskodawcy na stanowisku technika budowy i majstra budowy to należy wskazać, iż warunkiem zakwalifikowania określonych prac jako prac wymienionych w dziale XIV poz. 24 w wykazie A (kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno – techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie) jest to, aby ubezpieczony bezpośrednio wykonywał czynności dozoru, przy czym prace te muszą być wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie (tj. prace w warunkach szczególnych). Praca określona w dziale XIV poz. 24 wykazu A, nie musi polegać na stałym przebywaniu w szkodliwych warunkach. Istotne jest jednak, by dozór był wykonywany bezpośrednio, tj. by czynności te polegały na bezpośrednim strzeżeniu prawidłowego toku pracy i bezpieczeństwa podległych pracowników (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 września 2009r., II UK 31/09, LEX nr 559949).

Przy czym istotne w tej sprawie jest to, że większość prac, które nadzorował wnioskodawca nie były pracami wykonywanymi w szczególnych warunkach. Nie jest bowiem taka pracą nadzór nad brygadami zajmującymi się montażem prefabrykowanych elementów – przy odbiorze elementów prefabrykowanych, wymiarowaniu ścian zewnętrznych i nośnych, ich pionowaniu, przy wykonywaniu zbrojeń wieńców i węzłów na budynku, układaniu z elementów prefabrykowanych ścian, schodów, stropów, układaniu izolacji (styropianu i uszczelek) ścian.

W świetle przedstawionych okoliczności, uznając, że wnioskodawca nie udokumentował 15 lat pracy w szczególnych warunkach i tym samym nie spełnił warunków wskazanych w treści przepisu art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd, na podstawie art. 477¹⁴§ 1 kodeksu postępowania cywilnego – oddalił odwołanie wnioskodawcy R. P. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 30 stycznia 2013r.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE