UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2012 r. powód (...)Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł do Sądu Okręgowego w Gdańsku pozew przeciwko pozwanym: (...), Skarbowi Państwa - Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w M., Skarbowi Państwa - Naczelnikowi (...) Urzędu Skarbowego w G., P. M., (...)Sp. z o.o. z siedzibą w Ł., (...) sp.j. z siedzibą w B. oraz (...)Sp. z o.o. z siedzibą w R., domagając się zwolnienia od egzekucji samochodu marki M. typ: (...), nr rej. (...) zajętego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim J. B. w sprawach egzekucyjnych z wniosków w/w pozwanych. Jednocześnie wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych oraz udzielenie zabezpieczenia roszczenia.

W uzasadnieniu powód wskazał, że z wniosku pozwanych Komornik Sądowy w S. zajął ruchomość stanowiącą własność powodowej spółki w postępowaniach przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K.. Zajęty pojazd znajdował się natomiast w posiadaniu dłużnika, bowiem jest przedmiotem umowy finansowania operacyjnego nr (...) zawartej przez powoda z dłużnikiem. Dłużnik poinformował Komornika, w trakcie czynności egzekucyjnych, o prawach osób trzecich do samochodu. Z kolei powód wezwał pozwanych do zwolnienia samochodu od egzekucji. Pozwani jednak nie dokonali przedmiotowego zwolnienia.

(pozew, k. 2-3; wydruk z systemu śledzenia przesyłek Poczty Polskiej, k. 207)

W odpowiedzi na pozew pozwany P. M. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz odstąpienie od obciążania pozwanego kosztami postępowania, gdyż swoim postępowaniem nie dał podstaw do wytoczenia powództwa.

Pozwany zarzucił, że po otrzymaniu wezwania do zwolnienia samochodu od zajęcia w postępowaniu egzekucyjnym, pełnomocnik pozwanego w rozmowie telefonicznej poinformował pracownicę powoda, iż pozwany wyraża zgodę na zwolnienie od zajęcia przedmiotowego pojazdu. Zgoda ta została następnie potwierdzona w formie pisemnej i przesłana, zgodnie z prośbą w/w pracownicy powoda, za pośrednictwem faksu na wskazany w wezwaniu numer telefonu. Ponadto, po otrzymaniu odpisu pozwu w niniejszej sprawie, pełnomocnik pozwanego ponownie przesłał stanowisko pozwanego do powoda za pośrednictwem faksu oraz poczty. Dodatkowo stosowne pisma zostały skierowane do komornika sądowego.

(k. 120)

Pozwany (...) sp.j. z siedzibą w B. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości wobec pozwanej spółki oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany podniósł, że w związku z wezwaniem do zwolnienia od zajęcia w/w pojazdu w dniu 22 listopada 2012 r. skierował do Komornika wniosek o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji. Komornik zaś, zgodnie z wnioskiem pozwanego jako wierzyciela postanowienia z dnia 27 listopada 2012 r. umorzył postępowanie egzekucyjne z w/w ruchomości.

(k. 126-128)

Pozwany (...)Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego, zarzucając, że powód w wezwaniu do zwolnienia od zajęcia, jak i w pozwie nie wykazał swoich praw do zajętej ruchomości.

(k. 151)

Pozwany (...)Sp. z o.o. z siedzibą w R. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania. W uzasadnieniu podniósł, że w związku z wezwaniem do zwolnienia przedmiotowego samochodu od zajęcia, pozwany w dniu 22 listopada 2012 r. skierował do Komornika Sądowego pismo zawierające żądanie zbadania treści dowodu rejestracyjnego zajętego pojazdu i w przypadku potwierdzenia informacji o wpisanym na rzecz powoda prawie własności, zwolnienia pojazdu od egzekucji. Przy tym skan przedmiotowego pisma została przesłany na wskazany przez powoda adres mailowy. W dniu 26 listopada 2012 r. Komornik Sadowy wydał zaś postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego prowadzonego z wniosku pozwanego w stosunku do w/w ruchomości.

(k. 157-158)

Pozwany Skarb Państwa - Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. oraz Skarb Państwa - Naczelnik (...) Urzędu Skarbowego w G. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu zarzucił, że powództwo zostało wniesione po upływie terminu zawitego określonego w art. 841 § 3 k.p.c. Ponadto prowadzona z wniosku Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. egzekucja co do w/w samochodu osobowego została umorzona postanowieniem Komornika Sądowego z dnia 8 lutego 2013 r. Pozwany nie dał również powodu do wytoczenia niniejszej sprawy. Powód wnosząc o wyłączenie spod egzekucji zajętego pojazdu nie przedłożył bowiem wierzycielowi umowy leasingu, co uniemożliwiało potwierdzenie własności przedmiotowej ruchomości. Jednocześnie z treści protokołu zajęcia ruchomości z dnia 16 października 2012 r. wynikało, że dłużnik jest współwłaścicielem w/w ruchomości.

(k. 201-206)

Pozwany (...) w W. Oddział w G. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości w stosunku do pozwanego oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 6-krotności kwoty określonej według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu podniósł, że Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim wydał postanowienie w związku ze zbiegiem egzekucji sądowej i administracyjnej do tych samych wierzytelności - rachunku bankowego dłużnika oraz nadpłaty podatku w Urzędzie Skarbowym w S.. W związku ze zbiegiem egzekucji i postanowieniem wyznaczającym Komornik Sądowego w Sadzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim, pozwany skierował wniosek o dalsze prowadzenie egzekucji, nie zmieniając jej zakresu, tj. w dalszym ciągu wskazując zajęcie rachunku bankowego i nadpłaty podatku. Pozwany nie był natomiast beneficjentem zajęcia w/w ruchomości i nie na rzecz pozwanego dokonano tego zajęcia. Niemniej "pro forma" pozwany w dniu 17 grudnia 2012 r. wyraził zgodę na umorzenie egzekucji i postanowieniem z dnia 21 grudnia 2012 r. Komornik Sądowy umorzył postępowanie egzekucyjne skierowane do ruchomości.

(k. 340)

W toku procesu, w piśmie procesowym z dnia 28 lutego 2013 r. powód cofnął pozew przeciwko pozwanemu (...)sp.j. z siedzibą w B. i wniósł o umorzenie postępowania oraz nieobciążanie powoda kosztami procesu z uwagi na fakt, iż wytoczenie powództwa było w ustawowym terminie zawitym zasadne i niezbędne w celu dochodzenia przez powoda swoich praw.

Wobec powyższego, postanowieniem z dnia 6 marca 2013 r. Sąd umorzył postępowanie w sprawie w stosunku do w/w pozwanego i odstąpił od obciążenia powoda kosztami procesu.

(k. 221, 226)

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2013 r. Sąd umorzył postępowanie w sprawie w stosunku do pozwanego (...)Sp. z o.o. z siedzibą w R. wobec cofnięcia przez powoda pozwu przeciwko wskazanemu pozwanemu pismem z dnia 8 marca 2013 r.

(k. 257)

Natomiast postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2013 r. Sąd umorzył postępowanie w sprawie w stosunku do pozwanego Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. wobec cofnięcia przez powoda pozwu przeciwko wskazanemu pozwanemu w piśmie z dnia 29 marca 2013 r.

(k. 259, 270)

Następnie, w toku procesu, w piśmie procesowym z dnia 15 listopada 2013 r. powód cofnął pozew przeciwko pozwanemu (...)w W. Oddział w G. i wniósł o umorzenie postępowania oraz nieobciążanie powoda kosztami procesu z uwagi na fakt, iż wytoczenie powództwa było w ustawowym terminie zawitym zasadne i niezbędne w celu dochodzenia przez powoda swoich praw.

W związku z powyższym postanowieniem z dnia 3 grudnia 2013 r. Sąd umorzył postępowanie w sprawie w stosunku do pozwanego (...) w W. Oddział w G. oraz zasądził od powoda na rzecz w/w pozwanego kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(k. 361-362, 364)

Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2013 r. Sąd udzielił zabezpieczenia roszczeniu powoda poprzez zawieszenie postępowa egzekucyjnych prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim J. B. w sprawach KM (...) KM (...), KM (...), KM (...), KM (...), KM (...), KM (...), KM (...), KM (...), KM (...), KM (...), KM (...) z ruchomości w zakresie egzekucji skierowanej do samochodu marki M. typ (...)nr rej. (...)- do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia niniejszego postępowania.

(k. 110)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 sierpnia 2009 r. (...)Sp. z o.o. z siedzibą w W. (jako finansujący) zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. (jako korzystającym) umowę nr (...) finansowania operacyjnego, przedmiotem której był pojazd marki M. typ (...), rok produkcji 2006, nabyty przez powoda w dniu 12 sierpnia 2009 r., a następnie, w dniu 13 sierpnia 2009 r. zarejestrowany pod nr (...).

(dowód: wniosek - oferta zawarcia umowy finansowania operacyjnego, k. 92; faktura VAT nr (...), k. 93)

W dniu 16 października 2012 r., w sprawie KM (...), doszło do zajęcia, jako znajdującej się w posiadaniu dłużnika (...) Sp. z o.o., ruchomości w postaci samochodu osobowego, koloru czarnego, marki M. (...), rok produkcji 2006, nr rej. (...), wymienionego w protokole zajęcia. Obecna podczas dokonywania zajęcia pełnomocnik dłużnika J. Ł. oświadczyła, że zajęta ruchomość stanowi własność dłużnika oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Jednocześnie zajętą ruchomość pozostawiono we władaniu J. Ł., oddając pojazd pod jej dozór, co J. Ł. potwierdziła swoim podpisem na protokole zajęcia.

(dowód: protokół zajęcia ruchomości z dnia 16.10.2012 r., k. 6)

Następnie, w dniu 22 października 2012 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim J. B. dokonał nowego zajęcia zajętego w dniu 16 października 2012 r. pojazdu przez zaznaczenie go w protokole zajęcia z dnia 16 października 2012 r.:

-w sprawie KM (...), na zaspokojenie wierzytelności w kwocie 9.457,71 zł przypadającej wierzycielowi P. M. od w/w dłużnika na podstawie wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk - Północ w Gdańsku z dnia 19 marca 2010 r., sygn. akt IV GC 1285/09;

-w sprawie KM (...), na zaspokojenie wierzytelności w kwocie 18.014,17 zł przypadającej wierzycielowi Skarbowi Państwa - Naczelnikowi (...) Urzędu Skarbowego w G. od w/w dłużnika na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 5 kwietnia 2011 r., sygn. (...);

-w sprawie KM (...), na zaspokojenie wierzytelności w kwocie 1.643,70 zł przypadającej wierzycielowi Skarbowi Państwa - Naczelnikowi (...) Urzędu Skarbowego w G. od w/w dłużnika na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 6 marca 2012 r., sygn. (...);

-w sprawie KM (...), na zaspokojenie wierzytelności w kwocie 9.739,09 zł przypadającej wierzycielowi (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. od w/w dłużnika na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 30 sierpnia 2011 r., sygn. akt XIII GNc 3004/11.

(dowód: protokół nowego zajęcia, k. 4, 7, 22, 28)

Zawiadomienie o nowym zajęciu spornej ruchomości w w/w sprawach doręczone zostało powodowi w dniu 29 października 2012 r. Tego samego dnia powód otrzymał również zawiadomienie o zajęciu w dniu 16 października 2012 r. w/w ruchomości w sprawie egzekucyjnej KM (...) z wniosku wierzyciela P. M. przeciwko dłużnikowi prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego - wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk - Północ w Gdańsku z dnia 2 grudnia 2009 r., sygn. akt IV GC 1321/09 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 13 maja 2010 r. oraz wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk - Północ w Gdańsku z dnia 13 listopada 2009 r., sygn. akt IV GC 1207/09 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 22 grudnia 2010 r.

(dowód: protokół nowego zajęcia wraz z zawiadomieniem o nowym zajęciu ruchomości, k. 4-5, 7-8, 22-23, 28-29; zawiadomienie osoby trzeciej o zajętych ruchomościach, k. 37, kopia księgi wpływu, k. 273-282)

W związku z powyższym w pismach z dnia 5 listopada 2012 r. powód wezwał P. M., Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w G. oraz (...)Sp. z o.o. do zwolnienia od zajęcia pojazdu marki M. (...), rok produkcji 2006, nr rej. (...), wskazując, że przedmiotowy pojazd stanowi własność powoda, a (...)Sp. z o.o. jedynie użytkuje pojazd na podstawie zawartej umowy leasingu. Do przedmiotowych wezwań powód dołączył kopię faktury VAT, stanowiącą podstawę nabycia pojazdu przez powoda oraz odpis z KRS.

(dowód: pisma powoda z dnia 05.11.2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania, k. 39-41, 42-45, 62-64, 70-72, 83-87)

W związku z wezwaniem powoda do zwolnienia od zajęcia, pełnomocnik wierzyciela P. M. w piśmie z dnia 29 listopada 2012 r. skierowanym do powoda potwierdził, że pozwany wyraża zgodę na zwolnienie od zajęcia w/w pojazdu, zajętego w toku postępowania egzekucyjnego w sprawie KM (...) oraz KM (...). Przedmiotowe pismo wysłane faksem oraz pocztą powód otrzymał odpowiednio w dniu 28 i 31 stycznia 2013 r. Jednocześnie w pismach z dnia 29 listopada 2012 r. skierowanych w dniu 28 stycznia 2013 r. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim J. B. cofnął wniosek egzekucyjny w sprawach KM (...) i KM (...) w zakresie egzekucji z ruchomości w postaci w/w pojazdu.

(dowód: pismo pełnomocnika pozwanego P. M. z dnia 29.11.2012 r., k. 121, 216-217; pisma pełnomocnika pozwanego P. M. z dnia 29.11.2012 r., k. 122, 123; potwierdzenia nadania przesyłki poleconej, k. 124)

Z kolei pozwany(...)Sp. z o.o. w piśmie z dnia 20 listopada 2012 r. podniósł, że z załączonego do pisma powoda ksero faktury wynika jedynie, że w sierpniu 2009 r. powód nabył przedmiotowy samochód będący obecnie przedmiotem zajęcia komorniczego, a nie wynika, że powód jest obecnie właścicielem. Pozwany wskazał również, że z treści protokołu zajęcia wynika, że samochód jest własnością dłużnika, a powód jest tylko współwłaścicielem. W konsekwencji pozwany uznał żądanie powoda za niezasadne. Przedmiotowe pismo powód otrzymał w dniu 26 listopada 2012 r.

(dowód: pismo pełnomocnika pozwanego(...) Sp. z o.o. z dnia 20.11.2012 r., k. 152, 248)

Postępowanie egzekucyjne z ruchomości - samochodu marki M. (...), nr rej. (...) w sprawie:

-KM (...) oraz KM (...) z wniosku Skarbu Państwa - Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w G. jest zawieszone. Przy tym, wierzyciel po bezskutecznej I licytacji, wniósł o wyznaczenie terminu II licytacji.

-KM (...) z wniosku (...) Sp. z o.o. jest zawieszone. Przy tym, wierzyciel po bezskutecznej I licytacji, wniósł o wyznaczenie terminu II licytacji.

Natomiast egzekucja z w/w ruchomości w postępowaniu o sygn. akt KM (...) oraz KM (...) została umorzona na wniosek wierzyciela złożony w dniu 30 stycznia 2013 r., postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim z dnia 8 lutego 2013 r.

(dowód: pismo Komornika Sądowego przy SR w Starogardzie Gdańskim, k. 447; postanowienie Komornika Sądowego przy SR w Starogardzie Gdańskim z dnia 08.02.2013 r. w sprawie KM (...), k. 468; postanowienie Komornika Sądowego przy SR w Starogardzie Gdańskim z dnia 08.02.2013 r. w sprawie KM (...), k. 469)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie przeprowadzonych dowodów w postaci załączonych do akt sprawy dokumentów, których autentyczność i prawdziwość nie była kwestionowana w toku procesu przez strony, ich prawdziwość i rzetelność nie budziła również wątpliwości Sądu, dlatego Sąd uznał je w całości za wiarygodne i uwzględnił dokonując rekonstrukcji istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności faktycznych. Przy tym, Sąd miał na uwadze, że dowody z dokumentów mają przeważającej mierze charakter dokumentów prywatnych. Zgodnie zaś z art. 245 k.p.c., dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Oznacza to, że formalna moc dowodowa dokumentu prywatnego, która wyraża się w tym, że zawarte w nim oświadczenie pochodzi od osoby, która złożyła podpis na dokumencie, nie przesądza sama przez się o mocy materialnej dokumentu.

Jednocześnie Sąd oddalił wnioski dowodowe stron w zakresie, w jakim nie zostały przeprowadzone. Sąd dopuścił bowiem dowód z dokumentów przedstawionych przez strony postępowania niezbędne do wyjaśnienia niniejszego postępowania, nie znajdując podstaw do dopuszczenia dowodów w pozostałym zakresie.

W ocenie Sądu, roszczenie powoda wobec pozwanych Skarbu Państwa - Naczelnikowi (...) Urzędu Skarbowego w G., P. M., (...)Sp. z o.o. z siedzibą w Ł., tj. w zakresie, w jakim powód podtrzymał żądanie pozwu (k. 455-456) zasługuje w części na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 841 k.p.c. osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa (§ 1); powództwo można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, chyba że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych (§ 3).

Powództwo o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji stanowi środek merytorycznej obrony osoby trzeciej, której prawa zostały przez egzekucję naruszone. Powództwo ekscydencyjne, w przeciwieństwie do powództwa opozycyjnego, nie jest ukierunkowane na zwalczanie tytułu wykonawczego, ale zmierza do przeciwstawienia się prowadzeniu egzekucji z określonego przedmiotu. Podstawy do wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji występują wówczas, gdy w toku zajęcia zostały naruszone prawa osoby trzeciej (np. dana rzecz jest własnością tej osoby), przy czym, co podkreśla się w piśmiennictwie, chodzi o naruszenie tego rodzaju, że doszło do zajęcia takiego składnika majątkowego, z którego wierzyciel nie ma prawa zaspokoić swojej wierzytelności (zob. O. Marcewicz, Komentarz do art. 841 kpc, Lex 2014).

Powód zasadnie wystąpił z żądaniem tego typu ochrony i uczynił to w przepisanym terminie. Do dowiedzenia się przez powoda o naruszeniu jego prawa doszło z chwilą doręczenia mu zawiadomienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim o dokonanym zajęciu ruchomości, tj. w dniu 29 października 2012 r. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego nie można bowiem przyjąć, że wiedzę taką powód powziął wcześniej niż w dniu 29 października 2012 r. Jednocześnie z wydruku z systemu śledzenia przesyłek Poczty Polskiej wynika, że pozew wniesiony został w dniu 28 listopada 2012 r., a zatem z zachowaniem miesięcznego terminu, o którym mowa w przepisie art. 841 § 3 k.p.c.

Nie budziło również wątpliwości, iż pozwani wszczęli wobec spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. egzekucję, w wyniku której komornik sądowy zajął ruchomość w postaci samochodu osobowego marki M. (...), rok produkcji 2006, nr rej. (...).

Jednocześnie powód wykazał, że przedmiotowy pojazd stanowił jego własność, a dłużnik posiadał pojazd jako korzystający w ramach umowy leasingu. Do wniosku takiego prowadzi bowiem analiza dowodów w postaci wniosku - oferty zawarcia umowy finansowania operacyjnego (k. 92) oraz faktury VAT nr (...) (k. 93). Skierowanie zatem egzekucji do w/w ruchomości naruszało prawa powoda.

Jak zaś wcześniej ustalono, postępowanie egzekucyjne z w/w ruchomości w sprawie KM (...) oraz KM (...) z wniosku pozwanego Skarbu Państwa - Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w G. oraz w sprawie KM (...) z wniosku pozwanego (...) Sp. z o.o. nie zostało dotychczas zakończone, a pozostaje jedynie zawieszone.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 841 § 1 i 3 k.p.c. zwolnił spod egzekucji opisany wcześniej samochód, zajęty u dłużnika w w/w sprawach egzekucyjnych, o czym orzeczono w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Sąd, na podstawie art. 841 § 1 k.p.c. a contrario oddalił natomiast powództwo w pozostałym zakresie - w stosunku do pozwanego P. M.. Z treści art. 841 § 1 k.p.c. wynika, że powództwo ekscydencyjne ma na celu wyjęcie spod egzekucji, a więc zapobieżenie możliwości zaspokojenia się wierzyciela. Nie może być zatem wytoczone po zakończeniu postępowania egzekucyjnego i staje się bezprzedmiotowe, jeśli w toku postępowania wszczętego na podstawie art. 841 § 1 k.p.c. ostatecznie zakończone zostało postępowanie egzekucyjne wobec rzeczy ruchomej (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 22.01.2014 r., I ACa 318/13, LEX nr 1433773).

Egzekucja z w/w ruchomości w postępowaniu o sygn. akt KM (...) oraz KM (...) prowadzonym z wniosku pozwanego P. M. została zaś umorzona na wniosek wierzyciela złożony w dniu 30 stycznia 2013 r., postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim z dnia 8 lutego 2013 r. Powód zaś mimo umorzenia egzekucji podtrzymał żądanie pozwu przeciwko temu pozwanemu. Powództwo skierowane przeciwko P. M. podlegało zatem oddaleniu, o czym orzeczono w pkt. drugim wyroku.

Sąd, orzekając o kosztach procesu miał na uwadze, że przypadku wielości wierzycieli w egzekucji osoba trzecia występująca z roszczeniem o zwolnienie od egzekucji pozywa wszystkich wierzycieli łącznie. Egzekucja w równym stopniu toczy się na rzecz wszystkich, a tym samym ich udział w procesie o zwolnienie od egzekucji jest konieczny, a konieczność współuczestnictwa wierzycieli wynika z istoty sprawy co powoduje, że jest to jednocześnie współuczestnictwo jednolite (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 08.02.1996 r., I ACr 27/96, Apel.-Lub. 1997/2/8). Z prawnego punktu widzenia toczy się bowiem tylko jedna egzekucja na rzecz wszystkich wierzycieli i dochodzi do wspólnego zajęcia na rzecz nich. W rezultacie, w procesie opartym na art. 841 k.p.c., dochodzone jest wspólne powództwo o ukształtowanie prawa, czego konsekwencją jest współuczestnictwo materialne jednolite, konieczne. Współuczestnictwo konieczne może zachodzić tylko przy współuczestnictwie materialnym. Stąd wypływa wniosek, że obowiązki pozwanych łączy zatem więź wewnętrzna w postaci solidarnej odpowiedzialności co do istoty sprawy. Z tych założeń wychodząc należy uznać, że ma więc do nich zastosowanie zasada z art. 105 § 2 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia 25.11.1977 r., IV CZ 133/77, LEX nr 8031).

Biorąc zaś pod uwagę, że żądanie pozwu w zakresie, w jakim powód je podtrzymał, zostało uwzględnione częściowo oraz kierując się poczuciem słuszności, Sąd zniósł wzajemnie pomiędzy stronami obowiązek zwrotu kosztów procesu. Wzajemne zniesienie kosztów procesu nie wymaga bowiem dokładnego obliczenia stosunku części uwzględniającej powództwo do części oddalającej pozew, a zasadniczym kryterium rozłożenia ciężaru kosztów procesu jest w takim wypadku poczucie słuszności (zob. postanowienie SN z dnia 17.06.2011 r., II PZ 10/11, LEX nr 1068033).

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE