sygn. akt: II Cz 705/14
Dnia 27 listopada 2014 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział II Cywilny - Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący: SSO Irena Dobosiewicz (spr.)
SO Piotr Starosta
SO Wojciech Borodziuk
po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014 r. w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku wierzyciela Agencji (...)w W.
z udziałem dłużników J. S. i B. S.
o egzekucję świadczenia pieniężnego
na skutek skargi dłużników o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt: II Cz 150/14
postanawia:
odrzucić skargę.
II Cz 705/14
Dłużnicy J. S. i B. S. wnieśli skargę o wznowienie postępowania egzekucyjnego, odnośnie egzekucji z ich nieruchomości. Podali, że Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 26 marca 2014 r. oddalił ich zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w Świeciu VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z dnia 8 stycznia 2014 r. dotyczące odrzucenia zażalenia dłużników na postanowienie tego Sądu o udzieleniu przybicia z dnia 3 grudnia 2013 r., wobec czego uniemożliwiono im podniesienie poniższych zarzutów. Swoją skargę oparli na art. 399 k.p.c., 401 k.p.c. i 403 k.p.c. wskazując, że Sąd Okręgowy oddalił ich zażalenie, w którym zwracali uwagę na naruszenia prawa. Ich zdaniem licytant po terminie określonym w art. 967 k.p.c. uiścił cenę nabycia, co powinno skutkować brakiem przysądzenia własności. W dalszej części skargi dłużnicy przytoczyli swoje zażalenie na postanowienie o udzieleniu przybicia z dnia 3 grudnia 2013 r.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 410 § 1 k.p.c.
Przede wszystkim wskazać należy, że według art. 399 k.p.c. skarga o wznowienie postępowania jest dopuszczalna w przypadku zakończenia postępowania prawomocnym wyrokiem. Regulację-tę-należy rozumieć w ten sposób, że wznowienie postępowania służy-w stosunku do prawomocnych orzeczeń merytorycznych, rozstrzygających sprawę co do istoty, a więc w stosunku do wyroków, nakazów zapłaty oraz postanowień co do istoty sprawy w trybie nieprocesowym. Innymi słowy służy ona od orzeczeń korzystających z powagi rzeczy osądzonej (art. 366 k.p.c). Takim orzeczeniem bez wątpienia nie jest postanowienie oddalające zażalenie na postanowienie Sądu pierwszej instancji odrzucające zażalenie, które ma charakter formalny, a nie merytoryczny, gdyż rozstrzyga wyłącznie kwestie procesowe. Wobec tego stwierdzić należy, że od takiego orzeczenia skarga nie przysługuje, a w przypadku jej złożenia, winna ona zostać odrzucona jako niedopuszczalna (art. 410 § 1 k.p.c).
Z lektury skargi złożonej w niniejszej sprawie wynika, że skarżący odnoszą jej treść do postanowienia Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 26 marca 2014 r. o oddaleniu zażalenia na postanowienie Sąd Rejonowego z dnia 8 stycznia 2014 r. o odrzuceniu zażalenia
1
na postanowienie o udzieleniu przybicia z dnia 3 grudnia 2013 r. Nie ulega wątpliwości, że zaskarżone skargą orzeczenie ma charakter formalny i według art. 399 k.p.c. skarga od niego nie przysługuje.
Nawet gdyby przyjąć, że złożona skarga dotyczy postanowienia Sądu Rejonowego o udzieleniu przybicia z dnia 3 grudnia 2013 r., na które skarżący w sprawie wnieśli po terminie zażalenie, to stwierdzić należy, że i tak przedmiotowa skarga podlegałaby odrzuceniu w trybie art. 410 § 1 k.p.c, albowiem postanowienie to zostało wydane w toku postępowania egzekucyjnego, zaś orzeczenia w tym postępowaniu - za wyjątkiem rzecz jasna wyroku wydanego na skutek rozpoznania w procesie powództwa przeciwegzekucyjnego - nie mają przymiotu powagi rzeczy osądzonej, inaczej mówiąc, nie są orzeczeniami merytorycznymi. Dlatego powszechnie akceptowane jest stanowisko, że skarga o wznowienie postępowania nie jest dopuszczalna w postępowaniu egzekucyjnym.
Ubocznie Sąd Okręgowy wskazuje, że z akt sprawy nie wynika, aby w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym zapadło orzeczenie o przysądzeniu prawa własności, wobec tego podnoszone przez skarżących twierdzenia, które z całą pewnością nie stanowią podstawy wznowienia przewidzianej w art. 401 k.p.c. i art. 403 k.p.c, są przedwczesne.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie ar. 410 § 1 k.p.c. odrzucił
skargę jako niedopuszczalną.