UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Szamotułach w VIII Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w O., wyrokiem z dnia 10 lipca 2014 roku, sygn. akt VIII W 472/13 na podstawie art. 5 § 1 pkt 9 k.p.s.w. w związku z art.62 § 2 k.p.s.w. umorzył postępowanie wobec K. B. obwinionego o to, że w dniu 27 listopada 2012 roku jako użytkownik pojazdu o nr rej. (...) wbrew obowiązkowi będąc na podstawie art. 78 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym zobowiązanym do wskazania osoby kierującej tym pojazdem w dniu 29 lipca 2012 roku o godzinie 12.19 w miejscowości B. nie dopełnił tego obowiązku.

W ostatnim punkcie wyroku na podstawie art. 118 § 2 k.p.s.w. kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Z przedmiotowym wyrokiem nie zgodził się oskarżyciel publiczny - (...) w L. , składając apelację.

Skarżący zarzucił błędną interpretację art. 129 b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku prawo o ruchu drogowym.

Autor apelacji wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania jej przez Sąd I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżyciela publicznego okazała się konieczna, prowadząc do postępowania odwoławczego, skutkującego zmianą podstawy prawnej umorzenia postępowania wobec podsądnego, z racji ujawnienia na tym etapie postępowania- ujemnej przesłanki procesowej w postaci przedawnienia orzekania.

Odnosząc się do zarzutu apelacyjnego należy podkreślić, że jest on zasadny. Kwestia uprawnień (...) jako oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenia z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń została jednoznacznie przesądzona uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 30.09.2014r wydanej w sprawie IKZP 16/14, której nadano moc zasady prawnej. (OSNKW 2014/11/80)

W realiach przedmiotowej sprawy Sąd odwoławczy nie mógł uchylić zaskarżonego wyroku i przekazać sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji gdyż, zgodnie z przepisem art. 45. § 1. k.w. karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu. Sąd orzekający w sprawie bada na każdym etapie postępowania, czy zachodzi wskazana ujemna przesłanka procesowa ( art. 5 §1 pkt 4 k.p.s.w.). W niniejszej sprawie, mamy do z czynienia przesłanką procesową w postaci przedawnienia orzekania. Inkryminowane wykroczenie zostało popełnione w dniu 27 listopada 2012 roku. W czasie orzekania przez Sąd II instancji w dniu 22 grudnia 2014 roku, upłynął już okres, o którym mowa w przywołanym przepisie kodeksu wykroczeń. Sąd Okręgowy był zatem zobligowany do zmiany podstawy prawnej umorzenia postępowania w oparciu o wskazaną ujemną przesłankę procesową.

W pozostałym zakresie, tj. w zakresie w jakim wyrok rozstrzyga zasadę ponoszeni kosztów postępowania, wyrok jako odpowiadający prawu utrzymano w mocy.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 626 k.p.k. w związku z art. 118 k.p.s.w. kosztami postępowania w sprawie obciążył Skarb Państwa.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy:

1.  zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że jako podstawę prawną umorzenia postępowania przyjął art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w.

2.  w pozostałym zakresie utrzymał w mocy zaskarżony wyrok,

3.  kosztami postępowania w sprawie obciążył Skarb Państwa.

SSO Leszek Matuszewski