Sygn. akt III K 96/12
Dnia 30 sierpnia 2012 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSO Anna Orańska-Zdych
Protokolant: Adam Firuta
przy udziale Prokuratora: Elżbiety Kruk
po rozpoznaniu w sprawie przeciwko
A. S. (1)
o wydanie wyroku łącznego
postanowił
1. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie przeciwko A. S. (1) o wydanie wyroku łącznego w zakresie kary orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 9 lipca 1999 r. w sprawie III K 139/98;
2. zasadzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Ewy Sokalskiej we W.kwotę 147,60 zł. brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu A. S. (1)przed Sądem Okręgowym;
3. na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. uznać się niewłaściwym w pozostałym zakresie i sprawę o wydanie wyroku łącznego przekazać do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w dla Wrocławia-Krzyków.
Skazany A. S. (1) w dniu 15 marca 2012 r. wniósł do Sądu Okręgowego we Wrocławiu wniosek o wydanie wyroku łącznego i połączenie kar pozbawienia wolności, wymierzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 9 lipca 1999 r. w sprawie III K 139/98 i wyrokami Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 26 stycznia 2005 r. w sprawie XII K 819/04 oraz Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 23 czerwca 2005 r. w sprawie II K 307/05.
Jak wynika z danych o karalności oraz zgromadzonych akt i pozostałych dokumentów, A. S. istotnie w dniu 9 lipca 1999 r. był skazany wyrokiem Sądu Okręgowego, jednakże po tej dacie nastąpił szereg kolejnych skazań wyłącznie przez sądy rejonowe, za czyny popełnione nie wcześniej niż w dniu 5 maja 2003 r. (XII K 819/04). Kara zatem, wymierzona wyrokiem Sądu Okręgowego, nie podlega łączeniu z żadną z kar, wymierzonych wyrokami wydanymi później.
Jak zaś wynika dyspozycji art. 569 § 2 k.p.k., jeżeli w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu, wyrok łączny wydaje sąd wyższego rzędu. Niemniej jednak zarówno w art. 569 § 1 jak i § 2 k.p.k. chodzi o sąd, który wydał wyrok jednostkowy, podlegający łączeniu ( Sławomir Steinborn, komentarz do art. 569 k.p.k., teza 7). Jeżeli natomiast sąd wyższego rzędu stwierdzi brak warunków do połączenia kary, orzeczonej wyrokiem takiego sądu, z karami, orzeczonymi wyrokami sądów niższego rzędu, to ocena właściwości rzeczowej do dalszego prowadzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego uzależniona jest od etapu rozpoznania sprawy. Jeżeli nastąpi to w toku przygotowania do rozprawy, znajdzie zastosowanie art. 35 § 1 k.p.k., przy czym postanowienie o przekazaniu sprawy innemu sądowi musi być poprzedzone orzeczeniem o stosownym umorzeniu postępowania o wydanie wyroku łącznego, we właściwym zakresie, choćby miało to nastąpić w jednym postanowieniu ( uzasadnienie postanowienia SN z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie I KZP 32/06 oraz postanowienie SA w Katowicach z dnia 31 marca 2010 r. w sprawie II AKz 147/10).
Mając zatem na uwadze, iż kara orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego nie podlega łączeniu z żadną z kolejnych kar, które orzekane były wyłącznie wyrokami sądów rejonowych, zaś ostatni wyrok podlegający łączeniu zapadł przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia-Krzyki w sprawie II K 1223/09, zgodnie z dyspozycją art. 569 § 1 k.p.k., tenże sąd jest właściwym do orzekania w sprawie o wydanie wyroku łącznego.
Z powyższych względów orzeczono jak w postanowieniu.
Zarządzenie:
1. odnotować;
2 .odpis postanowienia doręczyć skazanemu z pouczeniem o zażaleniu;
5. kalendarz 7 dni.