WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Aleksandra Żurawska

SO Piotr Rajczakowski

Protokolant: Agnieszka Ingram-Ciesielska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2015 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Skarbowi Państwa – (...) w (...)

o zapłatę 25.000 zł

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 12 września 2014r., sygn. akt VIII C 1935/13

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca 943/14 ( transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia )

Początek tekstu

[Przewodniczący 00:00:13.367]

Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Dnia 22 stycznia 2015 roku Sąd Okręgowy w Świdnicy po rozpoznaniu sprawy z powództwa J. K. przeciwko Skarbowi Państwa (...) w W. o zapłatę 25.000 złotych, na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 12 września 2014 roku sygnatura VIII C 1935/13 oddala apelację. Proszę usiąść będzie wygłoszone uzasadnienie w sprawie II Ca 943/14. Apelacja nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w niej zarzuty nie podważają trafności zaskarżonego wyroku. Przyjmując ustalenia faktyczne Sądu I instancji za swoje Sąd Okręgowy podziela także ocenę prawną tego stanu faktycznego i wyciągnięte z tej oceny wnioski. Tylko dodatkowo Sąd Okręgowy wskazuje na następujące okoliczności. Przesłanki odpowiedzialności na podstawie artykułu 417(2) k.c. są następujące: wykonywanie zgodnie z prawem władzy publicznej, powstanie szkody na osobie, związek przyczynowy między tym aktem władzy publicznej a szkodą i zasadność przyznania odszkodowania w świetle zasad słuszności. Niewątpliwie działanie strony pozwanej czyli (...) w W. miało miejsce w ramach posiadanych kompetencji, ponieważ zostało podjęte na podstawie przepisu artykułu 141a paragraf 3 Kodeksu karnego wykonawczego dającego tego rodzaju uprawnienie Sądowi powszechnemu jako organowi władzy publicznej. Nie ma natomiast podstaw do przyjęcia faktu spełnienia którejkolwiek z dalszych przesłanek odpowiedzialności. Nie można bowiem przyjąć, że odmowa udzielenia powodowi zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego była bezprawna oraz doprowadziła do powstania szkody na osobie powoda, co przecież jednoznacznie wynikało z treści opinii biegłego lekarza psychiatrii, która to opinia została zaakceptowana przez Sąd I instancji. Ponadto dla zasądzenia odszkodowania na podstawie artykułu 417(2) k.c. musi istnieć związek przyczynowy między zdarzeniem powodującym szkodę a szkodą, którego to związku w okolicznościach niniejszej sprawy nie można się doszukać, co zresztą skarżący sam przyznaje w swojej apelacji. Już (...) uznawał, że odmowa zwolnienia osadzonego w celu udziału w pogrzebie członka rodziny stanowi ingerencję w prawo do poszanowania życia rodzinnego. Jednak artykuł 8 Konwencji nie gwarantuje osobie pozbawionej wolności bezwzględnego prawa do zwolnienia z zakładu karnego w celu uczestniczenia w pogrzebie członka rodziny. To właśnie do organu władzy publicznej należy ocena istoty takiego wniosku tak, jak to miało miejsce w tej sprawie. Dlatego w okolicznościach niniejszej sprawy należało uznać, że ingerencja Sądu, która opierała się na artykule 141 Kodeksu karnego wykonawczego była przewidziana przez Ustawę i w okolicznościach tej sprawy mogła i została uznana za przeprowadzoną w interesie bezpieczeństwa publicznego oraz ochrony porządku i zapobiegania przestępczości. Czyli chodzi po prostu o te przesłanki, które zostały wymienione w zarządzaniu sędziego odmawiającym zwolnienia powoda na udział w pogrzebie. Z tych przyczyn apelacja jako pozbawiona podstaw została oddalona na podstawie artykułu 385 Kodeksu postępowania cywilnego. (...)

[Koniec części 00:05:00.407]