Sygn. akt I S 276/14

POSTANOWIENIE

Dnia 11 grudnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSA Andrzej Struzik

Sędziowie SA Teresa Rak (spr.)

SA Marek Boniecki

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2014r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi J. J. o naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Krakowie Wydział I Cywilny pod sygn. akt I C 568/12 z powództwa J. J. przeciwko Skarbowi Państwa – Sądowi Okręgowemu w Gdańsku

o zapłatę

postanawia:

oddalić skargę.

Sygn. akt I S 276/14

UZASADNIENIE

J. J. złożył skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki dotyczącą postępowania w sprawie o sygn. akt I C 568/12 zawisłej przed Sądem Okręgowym w Krakowie, Wydział I Cywilnym. Wniósł o stwierdzenie, że w nastąpiła przewlekłość postępowania w okresie od dnia 15.12.2012 r. do 6.10.2014r. żądając zasądzenia od Skarbu Państwa kwoty 20.000 zł.

W uzasadnieniu wskazał, że w czerwcu 2012 r. złożył pozew, a Sąd I instancji wezwał go do uzupełnienia tego pisma i podjął decyzję. Przewlekłości skarżący upatruje w opieszałym wezwaniu go do uzupełnienia braków pisma i wydaniu decyzji oraz możliwości ich zaskarżenia.

Sąd Apelacyjny, rozpatrując skargę wniesioną przez J. J., ustalił co następuje:

Postanowieniem z dnia 11 lutego 2013r. Sąd Apelacyjny w Krakowie oddalił skargę powoda J. J. wskazując, że nie można uznać ażeby poszczególne czynności Sądu czy Przewodniczącego podejmowane podczas jego przebiegu, były realizowane nieterminowo czy nie celowo; skutkując zwłoką tej części postępowania (postanowienie SA z dnia 11.02.2014r. k.53).

Po zwrocie akt z Sądu Apelacyjnego, co miało miejsce w dniu 26.02.2013r. doszło do zmiany referenta w sprawie (k. 52). W dniu 1.03.2013r. powód został wezwany do przedłożenia oświadczenia o stanie majątkowym dochodach i źródłach utrzymania, pod rygorem zwrotu wniosku (k.57). Zadość powyższemu wezwaniu uczynił przedkładając w dniu 4.04.2013r. stosowane oświadczenie (k. 62). Postanowieniem z dnia 18.04.2013r. Sąd Okręgowy zwolnił powoda od kosztów sądowych w całości i oddalił jego wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu (k. 67). Zażalenie na wskazane wyżej postanowienie wpłynęło do Sądu w dniu 12.06.2013r. (k. 78). W między czasie powód został wezwany do uzupełnienia braków pozwu poprzez przedłożenie dodatkowego egzemplarza (k. 74). W dniu 12.06.2014r. do Sądu wpłynęła kolejna skarga powoda o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie, którą postanowieniem z dnia 29.07.2013r. Sąd Apelacyjny odrzucił (k. 85). Następnie akta sprawy wraz z zażaleniem na postanowienie w przedmiocie wniosku o ustanowienie pełnomocnika, zostały ponownie przekazane do Sądu Apelacyjnego w Krakowie (k. 89), a termin posiedzenia został wyznaczony na dzień 23.10.2013r. 9k. 90). Sąd Apelacyjny w Krakowie oddalił zażalenie powoda i w dniu 30.10.2013r. zwrócił akta do Sądu Okręgowego (k. 94). Pismem z dnia 20.11.2013r. Sąd Okręgowy wezwał stronę pozwaną do złożenia odpowiedzi na pozew, która wpłynęła w dniu 11.12.2013r. (k. 102). Następnie akta sprawy zostały ponownie przekazane do Sądu Apelacyjnego wraz ze skargą na przewlekłość powoda (k. 114). Sąd ten po rozpoznaniu skargi w dniu 16.01.2014r. zwrócił akta (k.116). Po zwrocie akt odpowiedź na pozew została doręczona powodowi, wraz z zakreśleniem mu terminu do złożenia pisma zawierającego wszelkie twierdzenia i dowody (k.121). Powód w piśmie z dnia 3.03.2014r. ustosunkował się do wezwania wnosząc jednocześnie o ustanowienie pełnomocnika z urzędu (k. 123). Wniosek powoda został oddalony postanowieniem z dnia 17.03.2014r. (k.125), a ponadto wezwał do wyjaśnienie charakteru złożonego w dniu 3.03.2014r. pisma (k. 135). Termin rozprawy został wyznaczony na dzień 13.11.2014r., a w okresie 19.06.2014r – 3.08.2014r. sędzia referent przebywała na urlopie (k. 139). Po przeprowadzeniu rozprawy dniu 13.11.2014r. Sąd Okręgowy wydał wyrok i zarządził jego doręczenie powodowi (k. 153, 154).

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 2 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.) postępowanie jest przewlekłe jeśli trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (ust. 1). Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty albo czynności podjętych przez prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze w celu zakończenia postępowania przygotowawczego lub czynności podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania (ust. 2).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, że szereg czynności podjętych przez Sąd Okręgowy, nie daje żadnych podstaw do uwzględnienia przedmiotowej skargi. Jakkolwiek nie ulega wątpliwości, że postępowania w sprawie nie toczy się sprawnie, to przyczyna tego stanu rzeczy, nie tkwi w opieszałości w podejmowaniu czynności, lecz w konieczności rozstrzygania incydentalnych wniosków oraz kolejnych składanych przez powoda skarg na przewlekłość. Charakterystyczne w tej sprawie jest to, że akta sprawy wielokrotnie były przekazywane były do Sądu Apelacyjnego, w związku z potrzebą rozpoznania środków odwoławczych, od postanowień wydanych przez Sąd Okręgowy, lub skarg powoda na przewlekłość postępowania.

Niewątpliwe natomiast, w czasie gdy akta znajdowały się w Sądzie Okręgowym, podejmował on również czynności, które zbliżały go do rozstrzygnięcia sprawy m.in. doręczył odpis pozwu, wyznaczył termin rozprawy oraz zwrócił się do Sądów o wypożyczenie akt. Wskazane wyżej czynności podejmowane były bez zbędnej zwłoki. Zauważyć również należy, że jeszcze przed upływem rocznego terminu od chwili rozpoznania ostatniej skargi, powód dwukrotnie wnosił skargi (I S 138/13 oraz I S 277/13), co również wywołało konieczność przekazania akt do Sądu Apelacyjnego i miało wpływ na sprawność niniejszego postępowania. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na istotne z punktu widzenia rozpoznania niniejszej sprawy kryterium w postaci oceny zachowania się strony i wpływu tego zachowania na czas trwania postępowania. Zaznaczyć należy, że zachowanie się strony, która wniosła skargę na przewlekłość postępowania, jakie może mieć wpływ na stwierdzenie przewlekłości, to w szczególności wykorzystywanie przysługujących uprawnień, zmierzające w sposób oczywisty do przedłużania postępowania. Stwierdzenie takiego zachowania może prowadzić do odmowy stwierdzenia przewlekłości w rozumieniu ustawy. Oznacza to tym samym, że ustawa wyłącza odpowiedzialność sądu za tzw. przewlekłość zawinioną przez stronę. Jest to zgodne z orzecznictwem Trybunału Strasburskiego (por. Erdogan przeciwko Turcji decyzja z dnia 9 lipca 1992 r., skarga 14723/89 DR 73/81, niepubl.). Takich zachowań można upatrywać chociażby w składaniu skarg na przewlekłość postępowania, jeszcze przed upływem rocznego terminu od chwili rozpoznania ostatniej skargi.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny uznał skargę powoda za nieuzasadnioną i oddalił ją na podstawie art. 12 ust. 1 cyt. ustawy.