Sygn. akt V .2 Ka 686/14
Dnia 29 stycznia 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach
V Wydział Karny Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
w składzie:
Przewodniczący: SSO Jacek Myśliwiec
Sędziowie: SO Sławomir Klekocki
SR (del.) Ewa Tatarczyk (spr.)
Protokolant: Anna Mańka
w obecności Wandy Ostrowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 r.
sprawy: J. T. /T./,
córki F. i P.,
ur. (...) w K.,
oskarżonej o przestępstwo z art. 284 § 3 kk
na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju
z dnia 22 października 2014r. sygn. akt II K 807/14
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, iż w punkcie 1 jako podstawę wymiaru kary ograniczenia wolności wskazuje art. 284 § 3 kk i art. 34 § 1 i § 2 pkt 2 kk i art. 35 § 1 kk;
II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. odstępuje od obciążania oskarżonej kosztami postępowania odwoławczego.
Sygn. Akt V.2 Ka 686/14
Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju wyrokiem z dnia 22 października 2014 r. wydanym w sprawie II K 807/14 w trybie art. 335 kpk uznał oskarżoną J. T. za winną popełnienia czynu polegającego na tym, że w dniu 18 lipca 2014 roku w J. w sklepie (...) przy ul. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonała przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 700 złotych ze znalezionego portfela pozostawionego na terenie w/w sklepu na szkodę K. B., tj. przestępstwa z art. 284 § 3 k.k. i za to na mocy art. 284 § 3 k.k. wymierzył jej karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczności miasta J. w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Nadto na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzono od oskarżonej opłatę w kwocie 120 złotych i wydatki postępowania w kwocie 90 złotych.
Apelację od wyroku wniosła Prokuratura Rejonowa w Jastrzębiu Zdroju i zaskarżyła orzeczenie w części dotyczącej orzeczenia o karze zarzucając mu obrazę przepisów prawa materialnego poprzez niewskazanie przepisów art. 34 § 1 i § 2 pkt 2 i art. 35 § 1 k.k. jako podstawy wymiaru kary orzeczonej wobec J. T.. Wskazując na powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie prawidłowego przepisu – podstawy skazania oskarżonej J. T. .
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja zasługuje na uwzględnienie i skutkuje zmianą zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez skarżącego.
Podnieść należy, iż ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji, ocena zachowania oskarżonej i wymierzona kara nie budzą zastrzeżeń Sądu Odwoławczego. Słusznie wskazał jednak skarżący, iż wyrokując Sąd Rejonowy nie ustrzegł się błędu, albowiem nie wskazał jako podstawy wymiaru kary odpowiednich przepisów, o czym zresztą Sąd I instancji wspomniał w uzasadnieniu wyroku. Ewidentnie wymierzając karę ograniczenia wolności Sąd I instancji przytaczając przepis art. 284 § 3 k.k. przeoczył, iż podstawą wymiaru kary są również przepisy części ogólnej kodeksu karnego, a więc art. 34 § 1 i § 2 pkt 2 k.k. i art. 35 § 1 k.k., które to przepisy określają czas trwania tej kary, rygory, jakim podlega skazany w związku z wymierzeniem kary ograniczenia wolności. Natomiast przepis art. 35 § 1 k.k. podaje normatywną charakterystykę obowiązku pracy, jego cel oraz wymiar czasowy.
Bezsprzecznie Sąd I instancji określił w wyroku zarówno czas trwania kary, jak i pozostałe elementy niezbędne dla prawidłowego określenia wykonania kary ograniczenia wolności, jednak nie podał stosownych przepisów, na mocy których oparł te rozstrzygnięcia.
W tej sytuacji konieczna była zmiana zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie jako podstawy wymiaru kary art. 284 § 3 k.k. w zw. z art. 34 § 1 i § 2 pkt 2 k.k. i art. 35 § 1 k.k.
W pozostałym zakresie utrzymano w mocy zaskarżony wyrok jak słuszny.
Z uwagi na to, że postępowanie odwoławcze nie zostało zainicjowane przez oskarżoną, a konieczność dokonania korekty orzeczenia Sądu I instancji została wywołana pomyłką Sądu, odstąpiono od obciążania oskarżonej kosztami postępowania odwoławczego.