Sygn. akt: XU-599/14
Dnia 24 lutego 2015r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu
w składzie:
Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar
Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 24 lutego 2015r. we Wrocławiu
sprawy z odwołania R. Z.
od decyzji Z. U. S. Oddział we W.
z dnia 01 lipca 2014r. znak: (...)
w sprawie R. Z.
przeciwko Z. U. S. Oddział we W.
o jednorazowe odszkodowanie
1. zmienia zaskarżoną decyzję Z. U. S. Oddział we W. i przyznaje wnioskodawcy R. Z. prawo do dalszego jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 17 października 2013r. za doznany dalszy 3 % uszczerbek na zdrowiu w kwocie 2.190,00 zł (dwa tysiące sto dziewięćdziesiąt złotych).
2. w pozostałym zakresie odwołanie oddala.
3. zasądza od strony pozwanej na rzecz wnioskodawcy kwotę 60,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Z. U. S. Oddział we W. decyzją z 01 lipca 2014r. przyznał wnioskodawcy R. Z. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 17 października 2013r. za doznany 1% uszczerbek na zdrowiu w kwocie 730 złotych. W postępowaniu przed organem rentowym Komisja Lekarska ZUS w dniu 24 czerwca 2014r. ustaliła u powoda 1% uszczerbek na zdrowiu spowodowany skutkami tego wypadku.
We wniesionym od tej decyzji odwołaniu wnioskodawca wnosił o zmianę decyzji i przyznanie prawa do wyższego odszkodowania z tytułu doznanego w dniu wypadku urazu w wysokości odpowiadającej rzeczywistemu stałemu lub długotrwałemu uszczerbkowi na zdrowiu nie mniej niż za 16% uszczerbek tj. w kwocie 11.680 zł.
Strona pozwana w udzielonej odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca R. Z. z zawodu monter, w dniu 17 października 2013r. uległ wypadkowi przy pracy. Wnioskodawca wykonując swoje obowiązki uderzył się 5 kg młotkiem w kciuk reki lewej.
Pracodawca powoda sporządził protokół wypadku przy pracy i uznał zdarzenie za wypadek przy pracy.
Dowód: akta odszkodowawcze strony pozwanej.
W dniu 08 kwietnia 2014r. wnioskodawca wystąpił do strony pozwanej z wnioskiem o przyznanie prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem przy pracy w dniu 17 października 2013r.
Na wniosek wnioskodawcy wydane zostało w dniu 08 maja 2014r. orzeczenie przez lekarza orzecznika ZUS, który ustalił, iż następstwa przebytego urazu uzasadniają orzeczenie u wnioskodawcy uszczerbku na zdrowiu w wysokości 1%, z poz. 136a.
Z wydanym orzeczeniem wnioskodawca nie zgodził się i wniósł sprzeciwu do Komisji Lekarskiej ZUS, która na posiedzeniu w dniu 24 czerwca 2014r. podtrzymała stanowisko lekarza orzecznika ZUS.
Decyzją z dnia 01 lipca 2014r. przyznano wnioskodawcy jednorazowe odszkodowanie w kwocie 730 złotych za doznany 1% uszczerbek na zdrowiu.
Dowód: akta odszkodowawcze i dokumentacja orzecznicza ZUS.
Postanowieniem z dnia 12 września 2014r. Sąd na zasadzie art.468 § 1 i § 2 pkt 4 i § 4 kpc podjął czynności wyjaśniające przez zasięgnięcie opinii biegłego sądowego chirurga na okoliczność ustalenia wysokości % uszczerbku, jakiego wnioskodawca doznał na skutek wypadku przy pracy w dniu 17 października 2013r.
W wydanej w dniu 31 października 2014r. opinii biegły sądowy chirurg rozpoznał u wnioskodawcy stan po urazie kciuka dłoni lewej z następowymi zaburzeniami czuciowymi, bólowym ograniczeniem zgięcia i ograniczeniem chwytu dłoni i wydał opinię, że na skutek wypadku przy pracy w dniu 17 października 2013r. wnioskodawca doznał 4% uszczerbku na zdrowiu zgodnie z poz. 134a – 3% i z poz.136a – 1% zał. do rozporządzenia MPiPS z 18.12.2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania– Dz.U.234, poz.1974.
Dowód: opinia biegłego sądowego z 31.10.2014r. - k. 11 a.s.
Z wydaną w sprawie opinią nie zgodził się wnioskodawca i wniósł zastrzeżenia z wnioskiem o przesłuchanie biegłego sądowego na rozprawie. Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2014r. Sąd uwzględnił wniesione przez pełnomocnika wnioskodawcy zastrzeżenia do wydanej opinii i dopuścił dowód z uzupełniającej opinii biegłego sądowego chirurga na okoliczność ustalenia czy wniesione zastrzeżenia są podstawą do zmiany opinii w części dot. ustalenia % uszczerbku na zdrowiu.
Z treścią wydanej opinii w sprawie zgodziła się strona pozwana.
W wydanej w dniu 08 stycznia 2015r. opinii uzupełniającej biegły sądowy chirurg odniósł się do wniesionych zastrzeżeń i podtrzymał swoje stanowisko dot. ustalenia 4% uszczerbku na zdrowiu.
Dowód: opinia uzupełniająca biegłego sądowego z 08.01.2015r. - k. 29 a.s.
Z wydaną w sprawie opinią nie zgodził się wnioskodawca i wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego chirurga.
Sąd oddalił wniosek.
Z treścią wydanej opinii zgodziła się strona pozwana.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie wnioskodawcy zasługuje na częściowe uwzględnienie z następujących powodów:
Na wstępie należy wskazać, iż bezspornym w sprawie pozostawały wystąpienie i ocena zdarzenia z dnia 17 października 2013r., jako wypadku przy pracy. Sporny między stronami był jedynie rozmiar uszczerbku, jaki doznał w konsekwencji wypadku R. Z. oraz ustalona w oparciu o tenże uszczerbek wysokość jednorazowego odszkodowania z ubezpieczenia wypadkowego.
Zgodnie z art. 11 w związku z art. 16 ustawy z 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych – Dz.U. nr 199, poz.1673; ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. W wydanej opinii biegłego sądowego chirurga został ustalony długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 4% z poz. 134a – 3% i z poz.136a – 1%zał. do rozporządzenia MPiPS z 18.12.2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania– Dz.U.234, poz.1974.
Wydana w sprawie opinia biegłego sądowego jest rzetelna oparta na dokumentacji i badaniu wnioskodawcy i zasługuje na przymiot wiarygodności. Opinia w sprawie została sporządzona w sposób obiektywny, rzetelny i pełny a jej wydanie zostało poprzedzone wnikliwym zapoznaniem się z dokumentacją medyczną, zebraniem wywiadu oraz bezpośrednim badaniem wnioskodawcy. Zdaniem Sądu opinia w sprawie jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u powoda. Biegły sądowy, który wydał opinię w niniejszej sprawie jest specjalistą o dużej wiedzy merytorycznej i praktycznej, jest lekarzem niezależnym od stron.
Zgodnie z art.282 § 2 kpc w związku z art.283 § 2 kpc biegły wydający opinię w niniejszej sprawie złożył przed objęciem funkcji przysięgę, którą jest związany i Sąd nie znalazł podstaw do zanegowania rzetelności przy wydaniu opinii.
Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art.233 § 1 kpc - na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków.
Biegły sądowy nie podzielili stanowiska organu rentowego i orzeczenia lekarza orzecznika i komisji lekarskiej ZUS.
Zdaniem biegłego sądowego uszczerbek na zdrowiu jakiego doznał wnioskodawca na skutek wypadku przy pracy w dniu 17 października 2013r. wynosi łącznie 4% i jest wyższy od ustalonego przed organem rentowym.
Warto tutaj przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego, który pomimo upływu czasu nie stracił na swojej aktualności. Mianowicie Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 19 grudnia 1990 roku w sprawie I PR 148/90 (OSP 1991/11/300) stwierdził, iż Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń”.
Z tego też powodu, Sąd nie znalazł podstaw do uznania zasadności zarzutów wnioskodawcy, co do wyższego uszczerbku na zdrowiu w wysokości jakiej domagał się wnioskodawca tj. 16%, przy jednoznacznej ocenie medycznej dokonanej przez biegłego sądowego.
Skoro opinia biegłego sądowego w niniejszej sprawie była jasna, logiczna i w zasadzie nie podważana przez wnioskodawcę poprzez merytoryczne zastrzeżenia, Sąd przyjął ją za podstawę orzeczenia.
Odnosząc się do kwestii zastrzeżeń wniesionych przez pełnomocnika wnioskodawcy do sporządzonej w sprawie opinii i wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego chirurga, należy podkreślić, iż Sąd nie uwzględnił argumentów strony powodowej, mając na uwadze, jak już wyżej zaznaczono, fakt, iż opinia i opinia uzupełniająca została sporządzona w sposób rzetelny, jest zgodna z zasadami wiedzy medycznej, a także sporządzona została przez biegłego z długoletnią praktyką orzeczniczą. Zawarte w niej wnioski są logiczne, spójne natomiast zastrzeżenia zgłoszone do opinii biegłego są wyłącznie polemiką z dokonaną przez biegłego oceną i nie znajdują uzasadnienia.
Sąd nie uwzględnił wniesionych przez pełnomocnika zastrzeżeń do wydanej opinii uzupełniającej i oddalił wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego chirurga. Zdaniem Sądu wydana w sprawie opinia i opinia uzupełniająca nie zostały podważone przez merytoryczne zastrzeżenia, a samo niezadowolenie z wydanej opinii nie może być podstawą do wydania opinii przez innego biegłego sądowego.
W wydanej opinii biegli uzasadnili ustalony uszczerbek na zdrowiu i przyjęcie uszczerbku w dolnej granicy.
Sąd podzielił dokonane w opinii ustalenia i przyjął je za podstawę swojego orzeczenia.
Wnioskodawcy przysługuje więc prawo do dalszego jednorazowego odszkodowania.
Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc uwzględnił odwołanie i zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy R. Z. prawo do dalszego jednorazowego odszkodowania w związku z wypadkiem przy pracy w dniu 17 października 2013r. w kwocie 2.190,00 zł, która odpowiada nieuwzględnionemu przez ZUS uszczerbkowi w wysokości dalszych 3 %.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 477 14 § 2 kpc należało orzec jak w pkt I wyroku.
W pozostałym zakresie odwołanie podlega oddaleniu w części w jakiej wnioskodawca domagał się przyznania prawa do jednorazowego odszkodowania do wysokości 16 % uszczerbku na zdrowiu i kwoty 11.680 zł. Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 477 14 § 1 kpc należało orzec jak w pkt II wyroku.
O kosztach procesu (pkt III wyroku) orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c, zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W myśl § 3 tego przepisu do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
O wysokości kosztów zastępstwa procesowego wnioskodawcy Sąd orzekł na podstawie § 12 ust 2 zw. z § 2 ust 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013, poz.490). Sąd, uwzględniając rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz związany z tym niezbędny nakład pracy pełnomocnika wnioskodawcy zasądził koszty zastępstwa procesowego wysokości kosztów minimalnych określonych w przedmiotowym rozporządzeniu, tj. kwotę 60 zł.
Z tych względów orzeczono jak na wstępie.